Χριστόψαρο
- Πληροφοριακά Στοιχεία
- Γονική Κατηγορία: ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
- Κατηγορία: ΤΟΠΙΚΑ ΨΑΡΙΑ
- Δημοσιεύθηκε : Τρίτη, 14 Απρίλιος 2015 19:27
- Γράφτηκε από τον/την Super User
- Εμφανίσεις: 713
Το Χριστόψαρο
Το Χριστόψαρο
Ο Χάνος
Από το όνομά του καταλαβαίνουμε ότι είναι ενα ψάρι αθώο και απονήρευτο. Βρίσκεται παντού και πιάνεται σαν "χάνος" πολλες φορές τρώει το αγκίστρι γυμνό χωρίς δόλωμα. Είναι της οικογένειας σερανίδων και ζει σε όλα τα βάθη. Κυρίως ειναι δυο ειδών: Αυτοί της άμμου που είναι ασπρουλιάρηδες και αυτοί των βράχων με πιο έντονα χρώματα και είναι και πιο νόστιμοι. Πιάνονται με δίχτυα , παραγάδια , καθετή , συρτή και τράτα. Είναι χαμηλής εμπορικής αξίας. Τρώγονται τηγανητοί , βραστοί και ως συμπλήρωμα σε σουπα και κακαβιά.
Στη Σαμοθράκη έχει παντού.Κυρίως όμως: Στα Μαύρα Βράχια, στον Κάβο, στον Άγιο Ανδρέα, στη Σκάλα στο Λιβάδι, στη Λάμπη, Αρχαγγέλοι, Μακρυλιές, Δάφνες, Κοιτάδα, Παχιά Άμμο, Καρκάνη, Βάτο, Βουρλιά, Κήπους, Λαγκαδιώτη, Φανάρια , Αγκιστρο, Σκεπαστό, Πλατειά, Λουτρά, Καρυώτες, Κατσαμπά , Λιμνίδι , Ροδοφύλλι. και φυσικά μεσα στα λιμάνια.
Η Μέλαινα
Η μένουλα ή μέλαινα όπως λέγεται στη Σαμοθρακίτικη διάλεκτο είναι ένα μικρό ψάρι που συγγενεύει με την τσέρουλα και την μαρίδα. Ζεί σε κοπάδια που φτάνουν τις πολλές εκατοντάδες άτομα. Τρέφεται με άλλα μικρά ψαράκια και οστρακοειδή. Η επιστημονική της ονομασία είναι μαίνη η κοινή. Το χρώμα της είναι πρασινόμαυρο με χρυσές αναλαμπές στα πλευρά.Τον Μάρτιο και τον Μάιο που είναι αυγωμένη είναι πολύ νόστιμη. Τον άλλο καιρό έχει κρέας άνοστο.
Στη Σαμοθράκη μέλαινες έχει σε όλο το νησί. Ψαρεύονται με δίχτυα καρτέρια και με πεζότρατα.Τρώγεται κυρίως τηγανητό και δεν χορταίνεται. Το ψάρι αυτό ειδικα όταν είναι αυγωμένο παστώνεται και αποτελεί τον σπουδαιότερο ουζομεζέ. Μόνο που θέλει προσοχή στο πάστωμα. Χρειαζεται τέχνη. Είναι ερμαφόδιτα ψάρια πρώτα οι θηλυκιές Είναι σαρκοφάγο ψάρι και ζει κοντά στην ακτή πάνω από φυκιάδες και κοντά σε βράχους.
Η Πεσκαντρίτσα
Η Πεσκαντρίτσα ή Φανάρι όπως είναι γνωστή στη Σαμοθράκη είναι ένα ιδιόμορφο ψάρι.Λέγεται και βατραχόψαρο, φλάσκα, σκλεμπού και σκερπελέτσο και ανήκει στην οικογένεια Λοφιιείδων. Το συνανταμε στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό στη Μεσόγειο και στη Μαύρη θάλασσα. Ζει σε λασπώδεις βυθούς και πολύ σπάνια σε βραχώδες σε αρκετά μεγάλα βάθη: Από 25 ως και 1000 μέτρα. Έχει χαρακτηριστικό σχήμα με επίπεδο κεφάλι και πλακέ σώμα. Φτάνει σε μήκος ακόμα κια τα 2 μέτρα και βάρος περίπου 60 κιλά.Τρέφεται με μικρά ψάρια που τα ψαρεύει χρησιμοποιώντας νηματοειδείς αποφύσεις σαν δόλωμα. Το όνομά της στα Ιταλικά σημαίνει θηλυκός ψαράς.
Αν και είναι άσχημο εμφανισιακά είναι πολύ νόστιμο. Τρώγεται βραστό ψητό αλλά κυρίως σε σούπα και κακαβιά που προσδίδει πολύ νοστιμιά.Θέλει πολύ τέχνη το καθάρισμά τους. Σε μερικά μέρη φτιάχνουν ψητές φαναροουρές που είναιπολύ νοστιμες μεπολύ ψαχνό και καθόλου κοκαλα. Γενικά το ψάρι δε έχει κόκαλα αλλα χόνδρους. Προσωπικά πιστευω πως το πιο νόστιμο μέρος του είναι το κεφάλι του . Ψαρεύεται με παραγάδι χοντρό πατωτό , με καθετή αλλά κυρίως με τράτα. Στη Σαμοθράκη Φανάρια έχει ανοιχτά της Καμαριώτισσας στις 22 οργιές στη Σκάλα στο Βάτο στους Κήπους στα Φανάρια στον Φονιά και ανοιχτά της Παλαιάπολης.
Το Λαβράκι
Το λαβράκι είναι ψάρι της οικογένειας των Μορονίδων και το συναντάμε στην Μεσόγειο στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού Ωκεανού . Ανήκει στα περιζήτητα ψάρια εξ ου και η φράση" Έβγαλα λαβράκι" που δηλώνει επιτυχία. Είναι πολύ πλούσιο σε Ω-3 λιπαρα. Τρώγεται στη σχάρα , στον ατμό πλακί , βραστό κ.α. Συνηθισμένο μήκος ειναι απο 40 ως 70 εκατοστά και βάρος στα 4 με 8 κιλα αν και μπορεί να φτάσει και στα 15 κιλα . Το σώμα του ειναι επίμηκες σαν του κεφαλου σ ασημί χρώμα. Ζει στα παραλιακά μέρη και τρέφεται με άλλα μικρότερα ψάρια. Όμως πλησιάζει τα λιμάνια κοντά στο τείχος και κοιτάει να αρπάξει και κανένα ποντίκι. Είναι απο τα κύρια ψάρια ιχθυοτροφείου.
Στη Σαμοθράκη λαβράκια έχει σε όλο το νησί. Κυρίως όμως τα βρίσκουμε στον Κάβο του Αγίου Ανδρέα , στο Λιβάδι, στο Μικρό Βουνί, στη Λάμπη, στις Μακρυλιές, στην Παχια Άμμο. στους Κηπους στον Λαγκαδιώτη , στον Άγκιστρο, στον Φονιά , στην Παλαιάπολη, στο Κατσαμπά ( στο Χουργίου του Ρυάκι) στο Ροδοφύλλι. και φυσικά μέσα στο Λιμανι της Καμαριώτισσας. Ψαρεύεται με πεταχτάρι, με πολυάγκιστρο, με δίχτυα, με βολόδιχτο, με κουλούρα και με καρτέρια.