Β΄ επεισόδιο
Επιπάροδος – 1η σκηνή: στίχοι 576-658
2η σκηνή: στίχοι 776-840
Α΄ επεισόδιο
1η σκηνή: στ. 437-494
2η – 3η σκηνή: 495-575
Πάροδος
Πάροδος: 192-263
Ο Χορός στην Ελένη αποτελείται από 15 Ελληνίδες αιχμάλωτες – κοινά στοιχεία με την Ελένη που δημιουργούν σχέση αλληλοκατανόησης και αλληλοβοήθειας.
Στίχος 404: ο Χορός αποχωρεί
Στίχος 436: Η Ελένη αποχωρεί. Η σκηνή αδειάζει με τη «δικαιολογία» ότι Ελένη και Χορός πάνε να βρουν τη μάντισσα Θεονόη. Στην πραγματικότητα η σκηνή αδειάζει γιατί πρόκειται να εμφανιστεί ο…
Η Πάροδος δεν προσθέτει κάτι νέο στην υπόθεση. Κάνει πιο έντονη όμως την τραγικότητα της Ελένης (βλέπε λεξικό για τραγικό ήρωα, σελ.144)
Τέλος ο Χορός δεν δρα, θέτει όμως ερωτήματα, σχολιάζει και συμβουλεύει με την πιθανότητα να δώσει νέα τροπή στην εξέλιξη
1η -2η ενότητα
Ο μικρός Νικόλας
Μετά το μεσημεριανό φαγητό, η μαμά είπε, «Θα φτιάξω μία λαχταριστή μηλόπιτα για το βράδυ», κι εγώ είπα, «Γιούπι», όμως, ο μπαμπάς είπε, «Νικόλα, το απόγευμα θα δουλέψω στο σπίτι. Να είσαι λοιπόν φρόνιμο αγόρι μέχρι την ώρα του φαγητού, αλλιώς δεν έχει μηλόπιτα».
Εγώ υποσχέθηκα να μην κάνω βλακείες. Οι μηλόπιτες της μαμάς ξεχωρίζουν για τη νοστιμιά τους. Πρέπει να προσέξω για να είμαι φρόνιμος, γιατί μερικές φορές θέλεις πραγματικά να είσαι φρόνιμος και τσακ! κάτι συμβαίνει χωρίς να το θέλεις. Κι ο μπαμπάς δεν αστειεύεται, όταν λέει πως αλλιώς δεν έχει μηλόπιτα, ακόμα κι αν κλάψω κι αν πω πως θα φύγω από το σπίτι και πως μετά θα το μετανιώσουν, δεν έχει μηλόπιτα.
Βγήκα λοιπόν στον κήπο, για να μην ενοχλώ τον μπαμπά που δούλευε στο σαλόνι και μετά ήρθε ο Αλσέστ. Ο Αλσέστ είναι ένας φίλος μου από το σχολείο, ένας χοντρός που τρώει συνεχώς. «Γεια!» μου είπε ο Αλσέστ, «τι κάνεις;» «Τίποτα», απάντησα. «Πρέπει να είμαι φρόνιμος μέχρι το βράδυ, αν θέλω να φάω μηλόπιτα μετά το φαγητό». Ο Αλσέστ άρχισε να γλείφει πολλές φορές τα χείλη του και μετά σταμάτησε να το κάνει και μου είπε, «Και νομίζεις πώς, αν είμαι φρόνιμος, θα φάω κι εγώ μηλόπιτα;» Εγώ του είπα πως δεν ξέρω, γιατί δε μου επιτρέπουν να καλώ φίλους χωρίς να ρωτάω τον μπαμπά και τη μαμά. Τότε ο Αλσέστ είπε πως θα πήγαινε να ζητήσει από τον μπαμπά μου να τον καλέσει για φαγητό και χρειάστηκε να τον κρατήσω από τη δερμάτινη ζώνη τη στιγμή που έμπαινε στο σπίτι. «Μην το κάνεις αυτό, Αλσέστ», του είπα. «Αν ενοχλήσεις τον μπαμπά μου, κανείς δε θα φάει μηλόπιτα, ούτε εσύ ούτε εγώ». Ο Αλσέστ έξυσε το κεφάλι του, έβγαλε από την τσέπη του ένα τσουρεκάκι, το δάγκωσε και είπε, «Εντάξει, τι θα γίνει, ας μη φάω. Τι θα παίξουμε;» Εγώ είπα στον Αλσέστ να παίξουμε κάτι ήσυχο και αποφασίσαμε να παίξουμε βόλους, χωρίς να μιλάμε. Τελικά όλα έδειχναν ότι δεν θα έχανα τη μηλόπιτα με τίποτα.
(Ρενέ Γκοσινί-Ζαν Ζακ Σανπέ., Ο μικρός Νικόλας σε νέες περιπέτειες, σελ. 249-25, διασκευή)
1) Η ιστορία που διάβασες αναφέρεται: (να κυκλώσεις τη σωστή απάντηση)
Α. στη φιλία δύο παιδιών
Β. στην παρασκευή μιας μηλόπιτας
Γ. στην αγωνία του Νικόλα για τη μηλόπιτα
Δ. στην αγωνία του Αλσέστ για τη μηλόπιτα
2) Τι ζήτησε από το Νικόλα ο πατέρας του και για ποιο λόγο;
…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………….
3) Ποιος φίλος του Νικόλα ήρθε να παίξουν; Γιατί αυτό ανησύχησε το Νικόλα;
…………………………………………………………………………………………………………………
…………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………….
………………………………………………………………………………………………………………….
4) «Βγήκα λοιπόν στον κήπο, για να μην ενοχλώ τον μπαμπά που δούλευε στο σαλόνι και μετά ήρθε ο Αλσέστ».: Να βρεις τα ρήματα και τα υποκείμενά τους.
| Ρήμα | Υποκείμενο |
5) Επίλεξε το σωστό είδος της πρότασης από την παρένθεση:
- Θα φτιάξω μία λαχταριστή μηλόπιτα για το βράδυ (αποφαντική, επιθυμίας, επιφωνηματική, ερωτηματική)
- Θέλω να είσαι φρόνιμο αγόρι. (αποφαντική, επιθυμίας, επιφωνηματική, ερωτηματική)
- Τι θα παίξουμε; (αποφαντική, επιθυμίας, επιφωνηματική, ερωτηματική)
- Ας μη φάω (καταφατική, αρνητική)
- Οι μηλόπιτες της μαμάς ξεχωρίζουν για τη νοστιμιά τους (απλή, ελλειπτική, επαυξημένη)
- Ο Αλσέστ είναι φίλος μου. (απλή, ελλειπτική, επαυξημένη)
- Θα φάω μηλόπιτα και παγωτό. (απλή, ελλειπτική, επαυξημένη)
Πρόλογος
1η σκηνή:
2η σκηνή:
Ο πατέρας της Ελένης
«Όταν ο Δίας πλάγιασε με τη Λήδα παίρνοντας τη μορφή του κύκνου, την ίδια νύχτα που εκείνη βρέθηκε ερωτικά με τον Τυνδάρεω, από τον Δία γεννήθηκε ο Πολυδεύκης και η Ελένη, από τον Τυνδάρεω ο Κάστορας <και η Κλυταιμνήστρα>. Ωστόσο, κάποιοι διηγούνται ότι η Ελένη είναι κόρη της Νέμεσης και του Δία. Αυτή δηλαδή, προκειμένου να αποφύγει την επαφή με τον Δία, μεταμορφώθηκε σε χήνα, αλλά ο Δίας πήρε τη μορφή του κύκνου και ενώθηκε μαζί της· από το σμίξιμό τους αυτή γέννησε ένα αυγό που κάποιος βοσκός βρήκε στα δάση και το έφερε και το έδωσε στη Λήδα· και αυτή το έβαλε σε ένα κιβώτιο και το φύλαξε και όταν ήρθε η κατάλληλη στιγμή γεννήθηκε η Ελένη που την ανέθρεψε σαν να ήταν δική της κόρη.» (Απολλόδ. 3.10.5-7)
πηγή: Μορφές και θέματα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας
Α2 – εργασία 3η
- Συνέχεια του διηγήματος. Θέλω να το διαβάσεις προσεκτικά και να απαντήσεις στις ερωτήσεις που ακολουθούν. Τις απαντήσεις θα τις γράψεις είτε στο αρχείο που σου στέλνω, είτε σε ένα δικό σου χαρτί χειρόγραφα. Το τέλος του διηγήματος καθώς και τα υπόλοιπα στοιχεία του (τίτλος, συγγραφέας) την επόμενη φορά:
https://drive.google.com/open?id=1K0RdeblFbvurOiU1M3o4aFgyTX8I1Pv1
Απαντήσεις μέχρι Τετάρτη 6 Μαΐου 2020.
Γ1 – εργασία 2η
Εκπαιδευτικός: Δωρή Κατερίνα
Παράδοση: μέχρι 27 Απριλίου 2020
Διάβασε προσεκτικά το κείμενο και απάντησε στις ερωτήσεις που ακολουθούν:
«Περάσαμε βουνά και χαράδρες για να βοηθήσουμε τα παιδιά»
Μια ολόκληρη γενιά- 300.000 παιδιά- στα βουνά του Αζερμπαϊτζάν έπασχε από ιωδιοπενία και σώθηκε από Έλληνες γιατρούς
Τον Ιανουάριο του 1998, μια ομάδα γιατρών από το Ενδοκρινολογικό Τμήμα της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Πατρών έφτανε για πρώτη φορά- περπατώντας μέσα από χαράδρες, «μισές» γέφυρες, κατεστραμμένους δρόμους και δύσβατα μονοπάτια- στα ορεινά χωριά του Καυκάσου. Σύντομα διαπίστωσαν ότι τα παιδιά των βουνών, ηλικίας 6 έως 16 χρόνων, μια ολόκληρη γενιά από 300.000 παιδιά- κινδύνευαν να χαθούν από έλλειψη ιωδίου στη διατροφή τους. Και τότε ανέλαβαν τη διάσωσή τους…
Δέκα χρόνια μετά, οι ενδοκρινολόγοι του Πανεπιστημίου Πατρών, αλλά και συνάδελφοί τους από μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας που πήραν μέρος στη συνέχεια στο μεγαλύτερο πρόγραμμα ανθρωπιστικής βοήθειας για την αντιμετώπιση της ιωδιοπενίας στον κόσμο, είναι πραγματικά υπερήφανοι, αφού, όχι μόνο κατάφεραν να διασώσουν μια ολόκληρη γενιά παιδιών- μειώνοντας το ποσοστό εμφάνισης της ιωδιοπενικής βρογχοκήλης στα παιδιά του Αζερμπαϊτζάν από το 95%100% στο 5%- αλλά βάζουν αυτήν τη στιγμή και τα θεμέλια για να «κλείσει ο δεκάχρονος κύκλος του προγράμματος με απόλυτη επιτυχία», εκπαιδεύοντας και μεταφέροντας πια την ευθύνη στους Αζέρους γιατρούς. […]
Με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διαρκή συμπαράσταση της υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του υπουργείου Εξωτερικών αλλά και των Γιατρών του Κόσμου, το πρόγραμμα άρχισε να εφαρμόζεται με τουλάχιστον δύο αποστολές τον χρόνο, στις οποίες συμμετείχαν περίπου δέκα άτομα κάθε φορά: «Οι αποστολές μας κρατούσαν από μία εβδομάδα έως και έναν μήνα. Χορηγήσαμε σε τρεις εξαμηνιαίες δόσεις χάπια ιωδίου σε 300.000 παιδιά σε όλα τα ορεινά χωριά του Καυκάσου και εδώ και δύο χρόνια χορηγούμε στον πληθυσμό ιωδιούχο αλάτι- πάνω από 1.000 τόνους- που είναι η πιο σταθερή, φθηνή και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα», επισημαίνει ο κ. Μάρκου. Οκτώ χρόνια μετά την πρώτη αποστολή και δυόμισι χρόνια μετά τη χορήγηση και της τελευταίας δόσης των ιωδιούχων χαπιών, οι έρευνες έδειξαν ότι το ποσοστό της ιωδιοπενικής βρογχοκήλης στα παιδιά «έπιασε» το διεθνές στάνταρ, που είναι το 5%! Διαβάστε περισσότερα «Γ1 – εργασία 2η»
Α2 – εργασία 2η
Α2 – Νεοελληνική Γλώσσα- Εργασία 2η
Παράδοση: μέχρι 27 Απριλίου 2020
-
Σας δίνω την αρχή ενός διηγήματος. Θέλω να το διαβάσετε προσεκτικά και να απαντήσετε στις ερωτήσεις που ακολουθούν. Τις απαντήσεις θα τις γράψετε είτε στο αρχείο που σας στέλνω, είτε σε ένα δικό σας χαρτί χειρόγραφα. Η συνέχεια του διηγήματος καθώς και τα υπόλοιπα στοιχεία του (τίτλος, συγγραφέας) μετά το Πάσχα:
https://drive.google.com/open?id=1jRbjzXDvlcpeiFXTiys8W5vfiY4e1bez
Α2- Εργασία 1η
- Διαβάζω πρώτα τα χαρακτηριστικά του ημερολογίου για να τα θυμηθώ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Είναι ένα κειμενικό είδος στο οποίο ένα άτομο καταγράφει τα πιο σημαντικά γεγονότα της προσωπικής του ζωής καθώς και της δημόσιας ζωής της εποχής του. Είναι κείμενο με προσωπικό χαρακτήρα και δε γράφεται για να δημοσιευτεί ή για να διαβαστεί από άλλους εκτός από τον ίδιο τον συγγραφέα.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
- Ακριβής προσδιορισμός του χρόνου και του τόπου με την καταγραφή της ημερομηνίας στην αρχή της σελίδας πάνω δεξιά. Π.χ Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020 (είναι η ημέρα που έκλεισε το σχολείο)
- Χρησιμοποίηση της φράσης «αγαπημένο μου ημερολόγιο » από κάτω και αριστερά. (το ημερολόγιο μπορεί να έχει και όνομα)
- Αυστηρά χρονολογική καταγραφή των γεγονότων.
- Χρήση συνήθως πρώτου ενικού προσώπου. Υπάρχει περίπτωση το ημερολόγιο να απευθύνεται σε κάποιο τρίτο, συνήθως φανταστικό πρόσωπο, οπότε χρησιμοποιείται το δεύτερο ενικό πρόσωπο.
- Γλώσσα αυθόρμητη, απλή , καθημερινή, με στοιχεία προφορικού λόγου
- Ύφος απλό, προσωπικό, εξομολογητικό.
- Αν προορίζεται για δημοσίευση, τότε το ύφος είναι πιο φροντισμένο (αυτό συνήθως γίνεται σημαντικά πρόσωπα της δημόσιας ζωής)
Παράδειγματα ημερολογίου
1.Απόσπασμα από το βιβλίο της Zωρζ Σαρή «Το ψέμα»
19 Oκτωβρίου, στο δωματιάκι μου
Oι μέρες πέρασαν χωρίς να γράψω ούτε μια λέξη. Kι όμως, Xριστινάκι, εσύ το ξέρεις καλά πόσα πολλά θα ‘χα να σου πω. H μητέρα κοιμάται. Όταν βραδιάζει, είναι πάντα κουρασμένη. […]
Άρχισα γερμανικά σ’ ένα φροντιστήριο της πλατείας Kάνιγγος. Παίρνω το λεωφορείο που σταματάει μπροστά στο σπίτι μας και κατεβαίνω στο τέρμα. Tρεις φορές την εβδομάδα. Έχω πολλή μελέτη.
H μαμά δεν έφερε αντίρρηση για τα γερμανικά. Ξέρω όμως πως πολύ στενοχωρέθηκε. Aχ, θα ήθελα να μη μου περίσσευε καιρός ούτε για να πάρω ανάσα. Δε θέλω να σκέφτομαι. Προσπαθώ να σβήσω απ’ το μυαλό μου τον πατέρα, το θυρωρείο. Kι όμως, η κάθε λεπτομέρεια της ζωής μου μπήγεται στη σκέψη μου σαν τη βελόνα της μαμάς στο ρούχο της πελάτισσας.
- Από το ημερολόγιο της Άννα Φρανκ
Σάββατο, 7 Νοεμβρίου 1942
Αγαπητή Κίτυ,
Η μητέρα είναι τρομερά εκνευρισμένη, πράγμα που με εκθέτει σε κίνδυνο. Είναι τάχα τυχαίο που πάντα εγώ τα πληρώνω και ποτέ η Μαργκότ; Χθες βράδυ, για παράδειγμα, η Μαργκότ διάβαζε ένα βιβλίο εικονογραφημένο με υπέροχα σκίτσα· κάποια στιγμή σηκώθηκε και βγήκε από το δωμάτιο, αφήνοντας το βιβλίο της ανοιχτό, για να συνεχίσει το διάβασμα μόλις θα ξαναγύριζε. Δεν είχα τίποτα το ιδιαίτερο να κάνω εκείνη την ώρα και το πήρα για να χαζέψω τις εικόνες. Μόλις γύρισε η Μαργκότ, με είδε με το βιβλίο στα χέρια, ζάρωσε τα φρύδια της και με παρακάλεσε να της το δώσω. Θέλησα να το κρατήσω ακόμα μια στιγμή. Η Μαργκότ θύμωσε για τα καλά και τότε μπήκε στη μέση η μητέρα λέγοντας: – Η Μαργκότ είχε και διάβαζε αυτό το βιβλίο· πρέπει λοιπόν να της το δώσεις…….. (συνεχίζεται)
Δική σου, Άννα
- Θέμα: Ημερολόγιο καραντίνας.
(στο κείμενό σου θέλω να υπάρχουν οπωσδήποτε 2 ημέρες – θυμίζω ότι η καραντίνα ξεκίνησε στις 23 Μαρτίου- δεν υπάρχει περιορισμός σε έκταση)
Για οποιαδήποτε απορία επικοινωνήστε μαζί μου στο kdori@sch.gr.