Νιώσαμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας

Η ανάγκη για αναζήτηση καλύτερης τύχης έκανε πριν από τέσσερα χρόνια τον νεαρό Αμπντούλ να αφήσει την πατρίδα του στη Βόρεια Αφρική και να έλθει στην Ελλάδα. Από τότε εργάζεται ασταμάτητα και έχει διαρκώς την αγωνία να συγκεντρώσει τα απαραίτητα ένσημα προκειμένου να εξασφαλίσει την άδεια παραμονής στη χώρα μας. Οι συνθήκες δεν είναι εύκολες και πολύ συχνά έρχεται αντιμέτωπος με ρατσιστικές συμπεριφορές και διωγμούς. Ιδιαίτερα δε το τελευταίο διάστημα που η αντιμετώπιση των μεταναστών είναι χειρότερη, ζει διαρκώς στην ανασφάλεια.

Ο Αμπντούλ, μαζί με δεκάδες άλλους πρόσφυγες ή μετανάστες, βρέθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Βορικό Πιερίας, όπου για τέταρτη συνεχή χρονιά έγινε το Αντιρατσιστικό Κάμπινγκ που διοργάνωσαν το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και η κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό». Έλληνες και μετανάστες πέρασαν τρεις μέρες χαλάρωσης με παιχνίδια, μουσική και φαγητό απ’όλες τις χώρες, συναυλίες και ομιλίες, στέλνοντας μήνυμα κατά του ρατσισμού.

«Μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε κόσμο που μας στηρίζει και τους ευχαριστούμε που μας βοήθησαν έστω για λίγο να ξεχάσουμε τα προβλήματά μας. Λένε όλοι πως κάνουμε κακό στη χώρα και πως παίρνουμε δουλειές, αλλά κανένας δεν αναλογίζεται τι τραβάμε. Είδαμε πως υπάρχουν και πολύ φιλόξενοι άνθρωποι στην Ελλάδα. Μαζί θα συνεχίσουμε την προσπάθεια και τους αγώνες και ελπίζουμε πως κάτι θα αλλάξει», λέει στα «ΝΕΑ» ο Αμπντούλ, ο οποίος απαντά σε όσους ζητούν να φύγουν όλοι οι μετανάστες από  τη χώρα: «Εμείς ήρθαμε να βρούμε μια καλύτερη ζωή. Κάποιοι φύγαμε από τη χώρα μας επειδή υπήρχε πόλεμος, φτώχεια. Ζητάμε να μας αφήσουν να παλέψουμε, όπως κάποτε έκαναν και οι Έλληνες που έφευγαν μαζικά για άλλες χώρες».

Οι διοργανωτές του κάμπινγκ  για μια ακόμα χρονιά έστειλαν το μήνυμα πως η ελεύθερη μετακίνηση δεν είναι έγκλημα, αλλά δικαίωμα του κάθε ανθρώπου. Αν και αυτή τη χρονιά υπήρχαν επιπλέον δυσκολίες σε σχέση με τις προηγούμενες. Ο φόβος που έχει κυριεύσει τους μετανάστες το τελευταίο διάστημα ήταν ανασταλτικός παράγοντας για τη συμμετοχή τους στο κάμπινγκ και χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια από τους διοργανωτές να πείσουν όσους περισσότερους μπορούσαν πως θα ήταν απόλυτα ασφαλείς μαζί τους.

                                                                                    Γιώργος Αράπογλου, «ΤΑ ΝΕΑ»

 

  1. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ο Αμπντούλ από τότε που ήρθε στην Ελλάδα;
  2. Τι είναι το Αντιρατσιστικό Κάμπινγκ; Σε τι βοηθάει τους μετανάστες;
  3. Υπογράμμισε λέξεις ή φράσεις που φανερώνουν τα συναισθήματα που νιώθουν οι πρόσφυγες-μετανάστες που έρχονται στη χώρα μας.
  4. Στα υπογραμμισμένα τμήματα του κειμένου να βρείτε τις δευτερεύουσες προτάσεις, να τις χαρακτηρίσετε και να βρείτε το συντακτικός τους ρόλο.

Είμαι άτομο με αυτισμό

Ναι, είμαι διαφορετικός ? κι όμως, τόσο ίδιος με εσένα. Είμαι άτομο με αυτισμό

Είμαι το παιδί που φαίνεται γεμάτο υγεία.

Γεννήθηκα με δέκα δάχτυλα στα χέρια και δέκα δάχτυλα στα πόδια.

Όμως κάτι είναι διαφορετικό, κάπου στο νου μου

Και τι είναι αυτό, κανείς δεν ξέρει.

Είμαι το παιδί που κάνει το δικό του αγώνα στο σχολείο

Αν και όλοι λένε ότι είμαι απόλυτα έξυπνος.

Λένε πως απλώς είμαι τεμπέλης ? «μπορεί να μάθει, αν προσπαθήσει» ?

Όμως εγώ απλώς δεν ξέρω από πού να αρχίσω.

Είμαι το παιδί που δε θα φορέσει τα ρούχα που με πληγώνουν ή που ενοχλούν τα πόδια μου.

Τρέμω τους δυνατούς, ξαφνικούς ήχους και δε μπορώ να διαχειριστώ πολλές μυρωδιές
και γεύσεις ? υπάρχουν λίγα φαγητά που θα έτρωγα.

Είμαι το παιδί που δε μπορεί να πιάσει τη μπάλα

Και τρέχει μ? έναν αλλόκοτο τρόπο.

Είμαι ο τελευταίος επιλαχών στην ομάδα

Και μαζεύομαι καθώς κάθομαι εκεί και περιμένω.

Διαβάστε περισσότερα «Είμαι άτομο με αυτισμό»