— Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
— Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.
—Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.
— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
__
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
Τίτλος: Το ξέσπασμα της επανάστασης και η αντίδραση της Ελισάβετ
ως Ελληνίδα νιώθει ενθουσιασμό, ανάγκη για συμμετοχή
ως γυναίκα νιώθει απογοήτευση, ανήμπορη να βοηθήσει, πνίγεται από τους τοίχους του σπιτιού στο οποίο είναι περιορισμένη
Τελικά → ευχή για κατάκτηση ελευθερίας και επαναφορά του πολιτισμού
Β΄ απόσπασμα:
Α΄ ενότητα (Εγώ…μνήμα)
Τίτλος: Η καταπιεσμένη ζωή της Ελισάβετ
Πίεση για γάμο
Απαγόρευση προσωπικών επιλογών
Περιορισμός στο σπίτι
Αποκλεισμός από κάθε δημόσια δραστηριότητα
Συναισθήματα Ελ. και ψυχολογική κατάσταση : απέχθεια για γάμο, ανάγκη για ανεξαρτησία, απελπισία, θυμός για οικογένειά της.
Β΄ ενότητα (Τι λοιπόν…αγχινοίας)
Μόνη διέξοδος και σκοπός της ζωής της → η συγγραφή → ανάγκη να αφήσει πίσω κάτι σημαντικό ( ανατροπή της αντίληψης ότι οι γυναίκες δεν είναι ικανές για κανένα σημαντικό έργο, ιδιαίτερα πνευματικό)
Συγγράμματα → προσωποποιούνται με παιδιά της, αγωνιά και ενδιαφέρεται για την τύχη τους.
Στις 6 Αυγούστου 1945 ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό τύπου Β-29 με την επιγραφή «Ενόλα Γκέι» έριξε πάνω από την ιαπωνική πόλη Χιροσίμα μία ατομική βόμβα, σκοτώνοντας 140.000 ανθρώπους.
Η φρίκη επαναλήφθηκε λίγες ημέρες αργότερα, όταν ένα άλλο Β-29 ισοπέδωσε την πόλη Ναγκασάκι με μία ακόμη ατομική βόμβα θανατώνοντας 73.800 ανθρώπους.
Τα λουλούδια της Χιροσίμα της Εντίτα Μόρρις είναι ένα μυθιστόρημα που αναδεικνύει την τραγική μοίρα των hibakusha – όσων επέζησαν του βομβαρδισμού από την ατομική βόμβα. Ένα βιβλίο γραμμένο το 1965, σήμερα, με τα όσα συμβαίνουν στη Φουκοσίμα, φαίνεται περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Διαβάστε το, θα σας συγκλονίσει.
Πρόκειται για το αεροσκάφος της αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, το οποίο πήρε το όνομά του από τη μητέρα του πιλότου Paul Tibbets, Enola. Το αεροσκάφος, μετέφερε την πρώτη ατομική βόμβα, με κωδικό όνομα «Little Boy», η οποία εξερράγη πάνω από τη Χιροσίμα, σκοτώνοντας επί τόπου δεκάδες χιλιάδες κατοίκους της περιοχής και -λόγω ραδιενέργειας ακόμα περισσότερους τα επόμενα χρόνια. Η αμερικανική αυτή αποστολή έγινε στο πλαίσιο του B’ Παγκοσμίου Πολέμου και το πλήρωμα, όπως ομολόγησε, μέχρι και την τελευταία στιγμή δεν γνώριζε τι ακριβώς μετέφερε η κοιλιά του αεροσκάφους. Συγκεκριμένα, ένα από τα μέλη του πληρώματος,o Robert Liouis, ομολόγησε πώς μετά την εκτυφλωτική έκρηξη, είπε με τρόμο: «Θέε μου, τι κάναμε;»
Πηγή: www.musicpaper.gr