Κατηγορία: Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ρατσισμός σημειώσεις

Ορισμός

Φυλετικός ρατσισμός: η αντίληψη εκείνων που πιστεύουν ότι η δική τους φυλή είναι ανώτερη από τις άλλες που η φύση τις έχει καταδικάσει σε κληρονομική κατωτερότητα

Kοινωνικός ρατσιμός:  αντίληψη ανωτερότητας και υποτιμητική συμπεριφορά σε βάρος κοινωνικών ομάδων που μειονεκτούν ή διαφέρουν.

 

Αίτια ρατσισμού

  • Η προώθηση ρατσιστικών πεποιθήσεων από την οικογένεια και από το σχολείο.
  • Θρησκευτικός ή και εθνικός φανατισμός (π.χ. Χριστιανοί-Μωαμεθανοί)
  • Φυλετικές διαφορές (λευκή φυλή-μαύρη φυλή) .
  • Προκαταλήψεις ? στερεότυπα.
  • Οικονομικά συμφέροντα (π.χ. οικονομική εκμετάλλευση τριτοκοσμικών χω­ρών).
  • Πολιτικές σκοπιμότητες (π.χ. επεκτατικές βλέψεις ? Χίτλερ).
  • Αρνητικά πρότυπα απ? τα ΜΜΕ (π.χ. ανώτερος απ` τους άλλους αυτός που έχει πολλά υλικά αγαθά κ.λπ.).
  • Ξενοφοβία. Τροφοδοτείται από τη γενικότερη οικονομική κρίση

Συνέπειες ρατσισμού.

  • Περιθωριοποίηση ( μετανάστες που ζουν σε εξαθλίωση)
  • Στέρηση ελευθερίας
  • Παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων (π.χ. το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση)
  • Βία ? εγκληματικότητα,
  • Ανασφάλεια ? άγχος ? αίσθημα κατωτερότητας (για τα θύματα του ρατσισμού)
  • Έξαρση ακραίων φαινομένων (π.χ. ναζιστικές εκδηλώσεις)

Τρόποι αντιμετώπισης ρατσισμού.

Οικογένεια

  • Καλλιέργεια σεβασμού και ανοχής του διαφορετικού.
  • Απαλλαγή από προκαταλήψεις και στερεότυπα
  • Διάλογος με τα παιδιά με σκοπό τη μύηση στην ιδέα των πολυπολιτισμικών κοινωνιών.
  • Προσωπικό παράδειγμα γονέων με υπεύθυνη ανθρωπιστική συμπεριφορά και κοινωνική συνείδηση, γιατί τα παιδιά μιμούνται τη στάση των γονέων.

Κράτος

  • Δημοκρατικό πολίτευμα
  • Ενίσχυση κράτους πρόνοιας ? ίσες ευκαιρίες πρόσβασης σε παιδεία, περί­θαλψη, ασφάλιση κ.λπ.
  • Εξασφάλιση καλών συνθηκών εργασίας με πνεύμα ισοτιμίας για όλους τους πολίτες.

Σχολείο

  • Ανάπτυξη της ανθρωπιστικής παιδείας και η καθιέρωση ειδικών μαθημάτων ή δράσεων για την ανοχή της διαφορετικότητας όλων των ατόμων και των λαών.
  • Παράλληλα η στάση των δασκάλων θα πρέπει να είναι αμερόληπτη και ισότιμη προς όλους τους μαθητές έτσι ώστε να αποτελεί πρότυπο προς μίμηση.

Δομή Παραγράφου

ΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ

1.Θεματική πρόταση είναι η πρόταση ή περίοδος της παραγράφου που με συντομία και σαφήνεια, εκφράζει την κύρια ιδέα ? το θέμα της παραγράφου. Συνήθως βρίσκεται στην αρχή της παραγράφου.

2. Λεπτομέρειες ή σχόλια είναι οι προτάσεις με τις οποίες εκφράζονται οι δευτερεύουσες ιδέες που διασαφηνίζουν, επεξηγούν, αναπτύσσουν, αιτιολογούν και γενικά στηρίζουν την ιδέα που υπάρχει στη ΘΠ.  Οι τελευταίες αναπτύσσουν τις βασικές και βοηθούν έμμεσα στη στήριξη της ΘΠ.

3. Η πρόταση κατακλείδα βρίσκεται ? όταν δεν παραλείπεται ? πάντα στο τέλος της παραγράφου. Κλείνοντας την παράγραφο συνοψίζει το θέμα της ή προετοιμάζει τη μετάβαση στην επόμενη παράγραφο ή είναι ένα συμπέρασμα.

Παράδειγμα 1ο

Μια χαρούμενη συντροφιά από αγόρια και κορίτσια παίζουν στην ακροθαλασσιά μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα. Ένα αγόρι, ο Παύλος, κουβαλάει μέσα σ’ ένα δίχτυ μερικά όστρακα που ψάρεψε κάνοντας βουτιές και τ’ απλώνει μπροστά στους φίλους του. Ένα κορίτσι, η Λήδα, μόλις τα βλέπει, αναφωνεί: «Τι όμορφα που είναι, κοιτάξτε τι ωραία σχήματα που έχουν και τι χρώματα! ρόδινα, μοβ, κίτρινα, λευκά. Θα μου δώσεις μερικά, Παύλο, να στολίσω το γραφείο μου;» Η Αλίκη διαφωνεί: «Όχι, να μαζέψουμε κι άλλα να τα πάμε στη μητέρα. Θα μας κάνει ένα υπέροχο ριζότο το βράδυ με θαλασσινά». Ο Γιώργος πάλι έχει ένα απ’ αυτά στο χέρι του και το περιεργάζεται: «Κοιτάξτε τι τέλειο σχήμα που έχει! Σαν να το σχεδίασε κάποιος με γεωμετρικά όργανα. Εγώ θα ‘θελα να σπουδάσω, για να καταλάβω πώς η φύση δημιουργεί τόσο τέλειες μορφές».

Κάθε παιδί εκφράζει μια διαφορετική στάση μπροστά στα όστρακα που είναι απλωμένα πάνω στη χρυσή άμμο. Αν θέλαμε να δώσουμε ένα όνομα στις διαφορετικές αυτές απόψεις, θα λέγαμε ότι η Λήδα έχει κλίση καλλιτεχνική, θα μπορούσε να γίνει καλλιτέχνιδα. Η στάση της μπροστά στις όμορφες αχιβάδες είναι αισθητική, γιατί ενδιαφέρεται πιο πολύ για το ωραίο. Η Αλίκη, όμως, που θέλει να δει τα όστρακα να γίνονται ένα νόστιμο ριζότο, είναι φύση πρακτική, σκέφτεται μόνο τη χρησιμότητα. Ο Γιώργος πάλι, που θέλει να μελετήσει τα όστρακα για να καταλάβει πώς πήραν αυτή τη μορφή, εκφράζει μια στάση που μπορούμε να την ονομάσουμε γνωστική ή θεωρητική. Η Λήδα θα μπορούσε να γίνει ζωγράφος, η Αλίκη έμπορος, ο Γιώργος επιστήμονας, φυσιοδίφης. Σε καθέναν από τους τρεις υπερισχύει μια ικανότητα. Όλοι μας, όμως, διαθέτουμε και τις τρεις αυτές ικανότητες του πνεύματος. Όλοι μας μπορούμε να αισθανθούμε το ωραίο, να θαυμάσουμε ένα φλογερό ηλιοβασίλεμα, ένα ωραίο τοπίο, ένα γοητευτικό πρόσωπο. Και φυσικά, όλοι μπορούμε να απολαύσουμε μια όμορφη ζωγραφιά, ένα γλυπτό, δηλαδή ένα έργο τέχνης. (Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, στο Ανιχνεύοντας το Σήμερα, προετοιμάζουμε το Αύριο, Παιδα. Ινστιτούτο, 2001)

 Παράδειγμα 2ο

Είναι περίεργο πάντως ότι χάρη στην εκτίμηση που μου έδειξαν τότε όλοι σχεδόν οι παράγοντες της μουσικής μας ζωής, καθηγητές, μαέστροι, μουσικοί, ευτύχησα να δω να παίζεται το σύνολο των συνθέσεων μου από το 1946 έως το 1950. Έργα μουσικής δωματίου και έργα συμφωνικά. Τα τελευταία από την ΚΟΑ και τη Συμφωνική του Ραδιοφώνου. Τότε είχα και τις πρώτες μου παραγγελίες για χοροδράματα και μουσική για τον κινηματογράφο και ραδιοφωνικά σκετς. Έτσι, ήμουν πια υποχρεωμένος να εγκαταλείψω τις προσωπικές μου αναζητήσεις στο χώρο της σύνθεσης και να προσαρμόσω τη μουσική μου στις απαιτήσεις των παραγγελλόντων, που φυσικά κάθε άλλο παρά τα συμφωνικά μου γυμνάσματα θα ήθελαν. (Μίκης Θεοδωράκης, στο Ανιχνεύοντας το Σήμερα, προετοιμάζουμε το Αύριο, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2001)

 Παράδειγμα 3ο

Μια καλύβα Εσκιμώων δεν έχει καμιά απολύτως ομοιότητα με μια καλύβα Ινδιάνων. Οι τελευταίοι φτιάχνουν την καλύβα τους γύρω από ένα πλαίσιο από κοντάρια. Τα μπήγουν στο χώμα πλάγια, έτσι που να ενώνονται σ’ ένα σημείο στην κορυφή, σχηματίζοντας ένα είδος πυραμίδας. Την απόσταση ανάμεσα στα κοντάρια την καλύπτουν με φλούδες ή ψάθες ή και με ακατέργαστες προβιές. Μπαίνουν στην καλύβα τους σηκώνοντας ένα πτερύγιο του εξωτερικού καλύμματος. Οι Εσκιμώοι αντίθετα φτιάχνουν ημιυπόγεια την καλύβα τους. Τη χτίζουν με πέτρες, που τις σκεπάζουν κατόπιν με βρύα. Γεμίζουν έπειτα τις ρωγμές με περισσότερα βρύα και τέλος συσσωρεύουν χιόνι στα πλάγια και πάνω. Για να μπουν στην καλύβα τους, στηρίζονται στα χέρια και στα γόνατα και σέρνονται μέσα σ’ ένα μακρύ διάδρομο, που έχουν σκάψει κάτω από το χιόνι. Ούτε η ινδιάνικη καλύβα ούτε η καλύβα των Εσκιμώων φαίνεται να είναι μια κατοικία όπου θα μπορούσε να ζήσει ένας πολιτισμένος άνθρωπος.            (Από το βιβλίο του Ν. Γρηγοριάδη Η παράγραφος]

 

Παράγραφος- τρόποι ανάπτυξης

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ

  1. Ορισμός
  2. Παραδείγματα (ένα ή πολλά)
  3. Διαίρεση

α. Στη θεματική περίοδο παρουσιάζεται το διαιρούμενο σύνολο και τα μέρη που το αποτελούν

β. Στην ανάπτυξη της παραγράφου υπάρχουν σχόλια ή παρέχονται πληροφορίες για κάθε μέρος του διαιρούμενου όλου χωριστά

γ. Στην κατακλείδα υπάρχει συμπέρασμα

  1. Σύγκριση ? αντίθεση:

α. Στη θεματική περίοδο αναφέρονται τα δύο συγκρινόμενα ? αντιτιθέμενα μέρη

β. Στην ανάπτυξη της παραγράφου υπάρχουν σχόλια ή παρέχονται πληροφορίες για κάθε αντιτιθέμενο/ συγκρινόμενο μέρος ξεχωριστά

γ. Στην κατακλείδα υπάρχει συμπέρασμα πάνω στην αντίθεση ? σύγκριση Διαβάστε περισσότερα «Παράγραφος- τρόποι ανάπτυξης»

Περίληψη

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ

Τι είναι;

Η περίληψη είναι ένα δευτερογενές κείμενο που αποδίδει συνοπτικά το περιεχόμενο ενός αρχικού, πρωτογενούς κειμένου.

Τα βήματα της περίληψης

  1. Κάνω μια πρώτη ανάγνωση το κείμενο και εντοπίζω το θεματικό του κέντρο.
  2. Το διαβάζω δεύτερη φορά-ερμηνεύω ό,τι με δυσκολεύει-υπογραμμίζω σημαντικά σημεία- λέξεις κλειδιά- κυκλώνω διαρθρωτικές λέξεις ή φράσεις.
  3. Γράφω σε πρόχειρο χαρτί το θέμα, τη θέση και το σκοπό του συγγραφέα (αν υπάρχουν).
  4. Γράφω διευρυμένους πλαγιότιτλους για κάθε παράγραφο.
  5. Χρησιμοποιώντας τις σημειώσεις μου ξεκινώ να γράφω την περίληψή μου (σε μία παράγραφο).
  6. Ξεκινώ κάνοντας αναφορά στο συγγραφέα ή το είδος του κειμένου και στο θεματικό κέντρο (βλ. πιο κάτω «εισαγωγικές φράσεις»)
  7. Συνεχίζω με τους πλαγιότιτλους, αποφεύγοντας τις επαναλήψεις.
  8. Προσέχω η έκταση της περίληψης να μην ξεπερνά το όριο των λέξεων που ορίζεται από την εκφώνηση. Ελέγχω στη μέση της περίληψης.
  9. Χρησιμοποιώ ρήματα σε γ΄ πρόσωπο και χρόνο Ενεστώτα, πλάγιο λόγο, ύφος ουδέτερο, πληροφοριακό.
  10. Τηρώ τον τρόπο ανάπτυξης του κειμένου και τη νοηματική σειρά (νοηματική αλληλουχία)

Τι δεν κάνω Διαβάστε περισσότερα «Περίληψη»

Γλωσσομάθεια

ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑ

Ορισμός : Γλωσσομάθεια είναι η επαρκής γνώση μίας ή περισσότερων ξένων γλωσσών (γλωσσομαθής)

Σε τι μπορεί να με βοηθήσει η γλωσσομάθεια;

  • θεωρείται προσόν στην αγορά εργασίας (τα πλεονεκτήματα ενός γλωσσομαθή: ενημέρωση από ξένη βιβλιογραφία, οδηγίες χρήσεις μηχανημάτων, ηλεκτρονικού υπολογιστή, συμμετοχή σε συνέδρια?)
  • σπουδές στο εξωτερικό ? μεταπτυχιακά
  • επικοινωνία με άλλους λαούς και πολιτισμούς
  • προσέγγιση μιας άλλης κουλτούρας (η κατανόηση του τρόπου ζωής και της σκέψης τους και σύγκριση με το δικό μας).
  • ταξίδια στο εξωτερικό
  • Ενημέρωση για τα διεθνή γεγονότα από ξένα ΜΜΕ (διαδίκτυο , δορυφορική τηλεόραση)
  • Δυνατότητα κατανόησης στίχων τραγουδιών, ανάγνωσης έργων ξένης λογοτεχνίας από το πρωτότυπο.

Ειδικά για την Ελλάδα

  • Ελλάδα, μικρή χώρα, ελάχιστοι ξένοι μιλούν ελληνικά.
  • Τουριστική χώρα.

Περιγραφή της κατάστασης στην Ελλάδα

? τα ελληνόπουλα μαθαίνουν από πολύ μικρά ξένες γλώσσες. Η διδασκαλία στο σχολείο δεν είναι επαρκής. Πολλές ώρες στο φροντιστήριο. Μεγάλο οικονομικό κόστος. Τάση να ενισχυθεί ο ρόλος των Αγγλικών στο σχολείο.

Απαιτείται:
? Συνεχής εκσυγχρονισμός της διδακτικής των ξένων γλωσσών

  • Το σχολείο να εξασφαλίζει τον ύψιστο βαθμό γλωσσομάθειας.
    ?Σεβασμός και αξιοποίηση της προσπάθειας που γίνεται στο ελληνικό σχολείο.
   Η σημασία που έχει η γλωσσομάθεια, το να έχει μάθει κανείς και να ξέρει πλάι στη δική του μια ή περισσότερες ξένες γλώσσες, και η ανάγκη να γίνει αυτό, στα χρόνια προπάντων που ετοιμάζεται για τη ζωή, είναι τόσο μεγάλη, σχεδόν αυτονόητη ? ιδίως στην εποχή μας με την τόσο στενή και έντονη διεθνική συγκοινωνία και επικοινωνία (ταξίδια, αεροπλάνα, ραδιόφωνα, κινηματογράφοι) ? που δε χρειάζεται να γίνει διεξοδικός λόγος.
    Οι λόγοι που μας σπρώχνουν στη γλωσσομάθεια είναι πολλοί. Πρώτα πραχτικοί: χρειαζόμαστε την ξένη γλώσσα για τη ζωή, για να συνεννοούμαστε με τους αλλόγλωσσους άμα ταξιδεύομε στην πατρίδα. τους, ή και στον τόπο μας, ιδίως όμως για το επάγγελμα που ενδεχομένως θα διαλέξουμε (λ.χ. έμπορος υπάλληλος, δαχτυλογράφος, διπλωμάτης κτλ). Μας χρειάζεται έπειτα η ξένη γλώσσα αν ετοιμαζόμαστε για στάδιο επιστημονικό, αφού με αυτή, και μάλιστα με αυτές, θα καταρτιστούμε αρτιότερα και θα μπορούμε να καταφύγουμε στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία. Τέλος με την ξένη γλώσσα ερχόμαστε σε επικοινωνία, επιπόλαιη ή βαθύτερη, με τις ξενόγλωσσες λογοτεχνίες και με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
    Γιατί η γνώση μιας ξένης γλώσσας που μαθαίνομε δε μας αποκαλύπτει μόνο, από τις άμεσες πηγές, τους θησαυρούς της σοφίας ενός ξένου λαού, τόσο απαραίτητες για μας? αν προσέξουμε την ιδιοτυπία της ξένης γλώσσας και μελετήσουμε την εθνική της λογοτεχνία, μας φέρνει σ’ επαφή με τη σκέψη και την ιδιοφυΐα του λαού της. Μας πάει στην ψυχολογία και στη νοοτροπία άλλου λαού, διαφορετική από τη δική μας. Μας ανοίγει ένα νέο κόσμο και σα να μας χαρίζει μια καινούρια ψυχή? μας κάνει ακόμη, με τη σύγκριση, να νιώσουμε καλύτερα τη δική μας εθνική γλώσσα και την ιδιοτυπία του έθνους μας. Γι’ αυτό είπε ένας Γερμανός ποιητής, ο R?ckert, πως με κάθε γλώσσα που μαθαίνεις παραπάνω, ελευθερώνεις μέσα σου ένα πνεύμα δεμένο ως τότε. [?]
    Γνώρισα και εγώ από νωρίς σχετικά ξένες γλώσσες και φιλολογίες? ταξίδεψα και κατοίκησα στο εξωτερικό, όπου έκαμα και μέρος των σπουδών μου? έχω συγγράψει και μιλήσει δημόσια σε ξένες γλώσσες και είχα έτσι συχνότατα ευκαιρίες να διαπιστώσω και πρακτικά τι αξίζει να κατέχει κανείς ξένες γλώσσες και τα πολλαπλά πλεονεκτήματα που μπορεί να μας εξασφάλισει η γνώση τους. Γι’ αυτό όχι μόνο δεν έχω κατ’ αρχήν αντίρρηση, αλλά και θα συμβούλευα εκείνον που μπορεί και το θέλει, να καταγίνει με μια, με δυο ή και με τρεις ακόμη ξένες γλώσσες. Το ζήτημα είναι: πότε, πώς και ως ποιο σημείο θα το επιδιώξει.
    Μ. Τριανταφυλλίδης, «Οι ξένες γλώσσες και η αγωγή»,(Θεσσαλονίκη 1965)- διασκευή

Διαβάστε περισσότερα «Γλωσσομάθεια»

Τι χάνεται μαζί με τη γραφή

To Ίντερνετ και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν μπει έντονα στην καθημερινότητά μας τα τελευταία 20 χρόνια και σήμερα για πολλούς φαντάζει δύσκολο να σκεφτούν τη ζωής τους χωρίς αυτά. Δεδομένου ότι γινόμαστε όλο και πιο εξαρτημένοι από τις νέες τεχνολογίες, δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται πως αυτές «μας κάνουν περισσότερο χαζούς».

Από τη μια, το Ίντερνετ, τα smartphones και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν κάνει τη ζωή μας αρκετά πιο εύκολη, προσφέροντάς μας μεταξύ άλλων πρόσβαση σε τεράστιες ποσότητες πληροφοριών. Από την άλλη, πολλοί ανησυχούν ότι οι υπολογιστές αποθαρρύνουν την κατάρτιση, ενθαρρύνοντας την αναζήτηση απαντήσεων και μειώνοντας την τέχνη της ευρετικής επίλυσης προβλημάτων.

Τέτοιου είδους φόβοι για τις επιδράσεις των ηλεκτρονικών μέσωn στην ανθρώπινη συμπεριφορά και σκέψη επεκτείνονται σε θέματα που αφορούν τις νέες γενιές και τις μαθησιακές δυνατότητες των νεαρών παιδιών, τα οποία είναι κάτι παραπάνω από εξοικειωμένα με τα τεχνολογικά μέσα.Μάλιστα, πολλά κράτη έχουν υιοθετήσει πρότυπα διδασκαλίας που προωθούν τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, ήδη από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Ακολουθώντας το αμερικανικό πρότυπο, πολλά σχολεία σε όλο τον κόσμο μαθαίνουν γραφή στα παιδιά στο νηπιαγωγείο και στην πρώτη τάξη, δίνοντας από πολύ νωρίς την έμφαση στο πληκτρολόγιο. Είναι, λοιπόν, αναπόφευκτο να αναρωτηθεί κανείς σε ποιο βαθμό αυτή η μετατόπιση από το χειρόγραφο στο πληκτρολόγιο και την οθόνη, επηρεάζει το τρόπο που λειτουργούμε, μαθαίνουμε και σκεφτόμαστε.

Το πείραμα Διαβάστε περισσότερα «Τι χάνεται μαζί με τη γραφή»

Δομή παραγράφου

ΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ

 

Θεματική πρόταση είναι η πρόταση ή περίοδος της παραγράφου που με συντομία και σαφήνεια, εκφράζει την κύρια ιδέα ? το θέμα της παραγράφου. Συνήθως βρίσκεται στην αρχή της παραγράφου.[1]

Λεπτομέρειες ή σχόλια είναι οι προτάσεις με τις οποίες εκφράζονται οι δευτερεύουσες ιδέες που διασαφηνίζουν, επεξηγούν, αναπτύσσουν, αιτιολογούν και γενικά στηρίζουν την ιδέα που υπάρχει στη ΘΠ. Διακρίνονται σε βασικές και βοηθητικές. Οι τελευταίες αναπτύσσουν τις βασικές και βοηθούν έμμεσα στη στήριξη της ΘΠ.

Η πρόταση κατακλείδα βρίσκεται ? όταν δεν παραλείπεται ? πάντα στο τέλος της παραγράφου. Κλείνοντας την παράγραφο συνοψίζει το θέμα της ή προετοιμάζει τη μετάβαση στην επόμενη παράγραφο ή είναι ένα συμπέρασμα.

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ

  1. Ορισμός
  2. Παραδείγματα (ένα ή πολλά)
  3. Διαίρεση

α. Στη θεματική περίοδο παρουσιάζεται το διαιρούμενο σύνολο και τα μέρη που το αποτελούν

β. Στην ανάπτυξη της παραγράφου υπάρχουν σχόλια ή παρέχονται πληροφορίες για κάθε μέρος του διαιρούμενου όλου χωριστά

γ. Στην κατακλείδα υπάρχει συμπέρασμα

  1. Σύγκριση ? αντίθεση:

Διαβάστε περισσότερα «Δομή παραγράφου»

Είμαι άτομο με αυτισμό

Ναι, είμαι διαφορετικός ? κι όμως, τόσο ίδιος με εσένα. Είμαι άτομο με αυτισμό

Είμαι το παιδί που φαίνεται γεμάτο υγεία.

Γεννήθηκα με δέκα δάχτυλα στα χέρια και δέκα δάχτυλα στα πόδια.

Όμως κάτι είναι διαφορετικό, κάπου στο νου μου

Και τι είναι αυτό, κανείς δεν ξέρει.

Είμαι το παιδί που κάνει το δικό του αγώνα στο σχολείο

Αν και όλοι λένε ότι είμαι απόλυτα έξυπνος.

Λένε πως απλώς είμαι τεμπέλης ? «μπορεί να μάθει, αν προσπαθήσει» ?

Όμως εγώ απλώς δεν ξέρω από πού να αρχίσω.

Είμαι το παιδί που δε θα φορέσει τα ρούχα που με πληγώνουν ή που ενοχλούν τα πόδια μου.

Τρέμω τους δυνατούς, ξαφνικούς ήχους και δε μπορώ να διαχειριστώ πολλές μυρωδιές
και γεύσεις ? υπάρχουν λίγα φαγητά που θα έτρωγα.

Είμαι το παιδί που δε μπορεί να πιάσει τη μπάλα

Και τρέχει μ? έναν αλλόκοτο τρόπο.

Είμαι ο τελευταίος επιλαχών στην ομάδα

Και μαζεύομαι καθώς κάθομαι εκεί και περιμένω.

Διαβάστε περισσότερα «Είμαι άτομο με αυτισμό»