Διδακτικές ώρες: 5
Διδακτικοί στόχοι
1. Να κατανοήσουν την αξία της ατομικής πρωτοβουλίας μέσα από τον αισώπειο μύθο.
2. Να κατανοήσουν τον σχηματισμό της κλίσης των δευτερόκλιτων επιθέτων και της δεικτικής αντωνυμίας.
3. Να μάθουν να αναγνωρίζουν μέσα στο κείμενο τους τύπους των επιθέτων και των δεικτικών αντωνυμιών οὗτος, αὕτη, τοῦτο.
4. Να κατανοήσουν τις ομοιότητες και τις διαφορές της κλίσης στη ν.ε. γλώσσα.
Το κείμενο της άσκησης 5 (Μύθος του Αισώπου) (σελ. 67 σχ. βιβλίου)
- Οι μαθητές/τριες συζητούν τις ιδέες και τα νοήματα του κειμένου, ιδιαιτέρως τη φράση «σύν Άθηνᾷ καί χεῖρα κίνει», που χρησιμοποιούμε και σήμερα.
1. Λεξιλογικός πίνακας.
Ο πίνακας στη σελ. 63 διδάσκεται κανονικά.
2. Ετυμολογικά.
Εξηγείται η λειτουργία της παραγωγής ουσιαστικών από επίθετα. Επισημαίνονται οι ομοιότητες στις καταλήξεις με τη ν.ε. γλώσσα πολλών παράγωγων λέξεων (δικαιοσύνη κ.ά.), αλλά και οι διαφορές (βαρύτης, μονάς κ.ά.).
2. Γραμματική.
Δευτερόκλιτα επίθετα.
- Διδάσκονται τα δευτερόκλιτα επίθετα και εξηγείται ο τίτλος λόγω της όμοιας κλίσης των αρσενικών – ουδετέρων με τη β΄ κλίση και των θηλυκών με την α΄ κλίση.
- Ζητείται η αναγνώριση των τύπων των επιθέτων μέσα στο κείμενο.
- Οι μαθητές/τριες καλούνται να βρουν τους όμοιους τύπους στις καταλήξεις στη ν.ε. γλώσσα (καλός, ή, όν) και τους διαφορετικούς (ἔνδοξος, ον).
- Διδάσκονται οι δεικτικές αντωνυμίες οὗτος, αὕτη, τοῦτο.
Ασκήσεις
Σελ. 63: 2-4
Σελ. 64: 1-2
Σελ. 66
Σελ. 67:1-5
Ἀνὴρ πλούσιος Ἀθηναῖος μεθ' ἑτέρων τινῶν ἔπλει. Καὶ δὴ χειμῶνος σφοδροῦ γενομένου καὶ τῆς νηὸς περιτραπείσης οἱ μὲν λοιποὶ πάντες διενήχοντο, ὁ δὲ Ἀθηναῖος παρ' ἕκαστα τὴν Ἀθηνᾶν ἐπικαλούμενος μυρία ἐπηγγέλλετο, εἰ περισωθείη. Εἷς δέ τις τῶν συννεναυαγηκότων παρανηχόμενος ἔφη πρὸς αὐτόν· σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρα κίνει.
Μύθος του Αισώπου
Απαντώ σε ερωτήσεις κατανόησης σωστού λάθους
Δες τη μετάφραση κάθε σειράς πατώντας στο μ ή
εμφάνισε - απόκρυψε όλη τη μετάφραση πατώντας εδώ
μ Ἀνὴρ πλούσιος Ἀθηναῖος μεθ' ἑτέρων τινῶν ἔπλει.
μ Καὶ δὴ χειμῶνος σφοδροῦ γενομένου
μ καὶ τῆς νηὸς περιτραπείσης
μ οἱ μὲν λοιποὶ πάντες διενήχοντο,
μ ὁ δὲ Ἀθηναῖος παρ' ἕκαστα
μ τὴν Ἀθηνᾶν ἐπικαλούμενος μυρία ἐπηγγέλλετο,
μ εἰ περισωθείη.
μ Εἷς δέ τις τῶν συννεναυαγηκότων
μ παρανηχόμενος ἔφη πρὸς αὐτόν·
μ σὺν Ἀθηνᾷ καὶ χεῖρα κίνει.
• Για τον Αίσωπο σύντομο βιογραφικό
• Εργασίες μαθητών για τους μύθους του Αισώπου
• Οι 358 μύθοι του Αισώπου στη Βικηθήκη, στο Aesopica, index Chambry
• Λεξικά νέας ελληνικής: για απλή αναζήτηση / για σύνθετη αναζήτηση
• Bασικό λεξικό της αρχαίας
• Λεξικό της αρχαίας Liddell & Scott
• Λεξικό αρχαίας, σχολικό εγχειρίδιο
• Κατάλογος ανωμάλων ρημάτων
Λεξιλογικός Πίνακας
ἐλεύθερος
[στο κείμενο συναντήσατε τον τύπο ἐλεύθερον]
Για να βρεις τη σημασία των λέξεων του Λεξιλογικού Πίνακα πήγαινε στο λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (Τριανταφυλλίδη) στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα ή χρησιμοποίησε τους παρακάτω δεσμούς:
Αρχαία Ελληνική / Νέα Ελληνική | Νέα Ελληνική | ||
ἐλευθερόω, ἐλευθερῶ (ελευθερώνω) ἡ ἐλευθερία ἡ ἐλευθέρωσις (ελευθέρωση) ὁ ἐλευθερωτής ἐλευθεριάζω ἡ ἐλευθεριότης (ελευθεριότητα) [= (α.ε.) η συμπεριφορά ελεύθερου ανθρώπου, (ν.ε.) η έλλειψη ηθικών φραγμών] ἐλευθέριος = (α.ε.) αυτός που χαρακτηρίζει ελεύθερο άνθρωπο, και ως επίθ. του Δία Ελευθερωτή, (ν.ε.) χωρίς περιορισμούς |
λευτεριά λεύτερος Λευτέρης |
||
ἐλευθερόστομος [= αυτός που μιλάει ελεύθερα] ἡ ἐλευθεροστομία ἀπελεύθερος ἡ ἀπελευθέρωσις (απελευθέρωση) φιλελεύθερος |
ελευθεροτυπία ελευθερόφρων [= 1. αυτός που σκέφτεται ελεύθερα, 2. ο απαλλαγμένος από προκαταλήψεις] φιλελευθεροποιώ φιλελευθερισμός απελευθερώνω |
Χρησιμοποίησε το σύμβολο * πριν ή μετά από το -ελευθερ, π.χ *ελευθερ*, για να βρεις τις παράγωγες και σύνθετες λέξεις, καθώς και τη σημασία τους. Χρησιμοποιώντας τη σύνθετη αναζήτηση μπορείς να βρεις μόνο επίθετα ή μόνο ρήματα κ.τ.λ...
Όσες λέξεις δεν ξέρεις τι σημαίνουν πάτα το καλαθάκι που βρίσκεται αριστερά της λέξης. Αφού τις συγκεντρώσεις όλες πάτα το καλαθάκι που βρίσκεται δεξιά από το πλαίσιο αναζήτησης. Αντίγραψέ τες σ' ένα έγγραφο του Word ή του OpenOffice. Μελέτησε προσεκτικά τα παραδείγματα.
Ασκήσεις
Σχολικού βιβλίου
Πρόσθετες ασκήσεις
Κατέβασε τις πρόσθετες ασκήσεις σε αρχείο
Παραγωγή και Σύνθεση
Παραγωγή ουσιαστικών από επίθετα
Τα ουσιαστικά που παράγονται από επίθετα είναι αφηρημένα ουσιαστικά, γένους θηλυκού ή ουδετέρου, και φανερώνουν ιδιότητα. Συνηθισμένες παραγωγικές καταλήξεις, ανάλογα με την κλίση των επιθέτων, είναι:
Καταλήξεις ουσιαστικών που παράγονται από επίθετα | |
---|---|
-ία -(ε)ια (προπαροξύτονα) -(ο)ια (προπαροξύτονα) -ος -σύνη -(υ)της -(ό)της -άς |
από επίθετα β′ κλίσης σε -ος και από
μερικά γ′ κλίσης κακός > ἡ κακία, ἀτυχής > ἡ ἀτυχία από επίθετα γ′ κλίσης σε -ης, -ης, -ες ὑγιής > ἡ ὑγίεια από συνηρημένα επίθετα β′ κλίσης σε -ους εὔνους > ἡ εὔνοια από επίθετα γ′ κλίσης σε -ύς, -εῖα, -ύ πλατύς > τὸ πλάτος από επίθετα β′ κλίσης και γ′ κλίσης σε -ων, -ων, -ον δίκαιος > ἡ δικαιοσύνη, ἄφρων > ἡ ἀφροσύνη από επίθετα γ′ κλίσης σε -ύς, -εῖα, -ύ βαρύς > ἡ βαρύτης, ταχύς > ἡ ταχυτής / ἡ ταχύτης από επίθετα β′ κλίσης σε -ος ἀρχαῖος > ἡ ἀρχαιότης από αριθμητικά επίθετα μόνος > ἡ μονάς |
ασκήσεις
1. Δευτερόκλιτα επίθετα
2. Η δεικτική αντωνυμία οὗτος, αὕτη, τοῦτο
Όπως και στη ν.ε., τα επίθετα προσδίδουν μια ιδιότητα σε ένα ουσιαστικό. Στην α.ε. υπάρχουν δευτερόκλιτα και τριτόκλιτα επίθετα. Στα δευτερόκλιτα περιλαμβάνονται επίθετα τρικατάληκτα (δηλ. με τρεις καταλήξεις, μία για κάθε γένος) και δικατάληκτα (δηλ. με δύο καταλήξεις, μία κοινή για το αρσενικό και το θηλυκό και μία για το ουδέτερο). Συγκεκριμένα:
αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | Παράδειγμα | |
---|---|---|---|---|
τρικατάληκτα | -ος | -η -α |
-ον | ὁ καλός, ἡ καλή, τὸ καλόν ὁ δίκαιος, ἡ δικαία, τὸ δίκαιον |
δικατάληκτα | -ος | -ος | -ον | ὁ ἔνδοξος, ἡ ἔνδοξος, τὸ ἔνδοξον |
Παρατηρήσεις
Στα τρικατάληκτα δευτερόκλιτα επίθετα το αρσενικό και το ουδέτερο γένος κλίνονται σύμφωνα με τη β′ κλίση των ουσιαστικών (βλ. Ενότητα 4), ενώ το θηλυκό κλίνεται σύμφωνα με την α′ κλίση των ουσιαστικών (βλ. Ενότητα 6).
Το θηλυκό γένος των τρικατάληκτων δευτερόκλιτων επιθέτων κανονικά λήγει σε -η. Όταν, όμως, πριν από την κατάληξη -ος του αρσενικού υπάρχει φωνήεν ή -ρ-, τότε λήγει σε -α (μακρό), π.χ. ἀγαθ-ός, ἀγαθ-ή, ἀγαθ-όν, αλλά πλούσι-ος, πλουσί-α (προσοχή στον τονισμό, η λήγουσα είναι μακρά), πλούσι-ον και μικρ-ός, μικρ-ά, μικρ-όν.
Το θηλυκό των τρικατάληκτων δευτερόκλιτων επιθέτων στην ονομαστική, γενική και κλητική του πληθυντικού τονίζεται όπου και όπως το αρσενικό στις αντίστοιχες πτώσεις, π.χ. πλούσιαι, πλουσίων (αρσ.: πλούσιοι, πλουσίων).
Δικατάληκτα είναι κυρίως τα περισσότερα σύνθετα επίθετα σε -ος, π.χ. ὁ/ἡ ἔνδοξος, τὸ ἔνδοξον – ὁ/ἡ ἀθάνατος, τὸ ἀθάνατον.
αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |
---|---|---|---|
ενικός αριθμός | |||
ονομ. γεν. δοτ. αιτ. |
ὁ φαιδρός τοῦ φαιδροῦ τῷ φαιδρῷ τόν φαιδρόν |
ἡ φαιδρά τῆς φαιδρᾶς τῇ φαιδρᾷ τήν φαιδράν |
τό φαιδρόν τοῦ φαιδροῦ τῷ φαιδρῷ τό φαιδρόν |
πληθυντικός αριθμός | |||
ονομ. γεν. δοτ. αιτ. |
οἱ φαιδροί τῶν φαιδρῶν τοῖς φαιδροῖς τούς φαιδρούς |
αἱ φαιδραί τῶν φαιδρῶν ταῖς φαιδραῖς τάς φαιδράς |
τά φαιδρά τῶν φαιδρῶν τοῖς φαιδροῖς τά φαιδρά |
2. Η δεικτική αντωνυμία οὗτος, αὕτη, τοῦτο
Η αντωνυμία οὗτος, αὕτη, τοῦτο (= αυτός, -ή, -ό) είναι τρικατάληκτη και κλίνεται ως εξής:
αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
ενικός | πληθυντικός | ενικός | πληθυντικός | ενικός | πληθυντικός | |
ονομαστική γενική δοτική αιτιατική κλητική |
οὗτος τούτου τούτῳ τοῦτον οὗτος |
οὗτοι τούτων τούτοις τούτους ---- |
αὕτη ταύτης ταύτῃ ταύτην αὕτη |
αὗται τούτων ταύταις ταύτας ---- |
τοῦτο τούτου τούτῳ τοῦτο ---- |
ταῦτα τούτων τούτοις ταῦτα ---- |
Παρατηρήσεις
1. Είναι η μόνη αντωνυμία που έχει
κλητική πτώση στον ενικό
αριθμό του αρσενικού και του
θηλυκού γένους.
2. Το ουδέτερο δεν έχει
τελικό -ν στην
ονομαστική και αιτιατική
ενικού.
3. Οι τύποι του ουδετέρου
γένους και οι πλάγιες πτώσεις του
αρσενικού και του
θηλυκού γένους έχουν αρχικό γράμμα
τ-.
4. Για τις υπόλοιπες δεικτικές αντωνυμίες βλ. Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής.
Ασκήσεις
Σχολικού βιβλίου
Πρόσθετες ασκήσεις
Πρώτο παράλληλο κείμενο
Ο Λουκιανός στο έργο του Περὶ παρασίτου πραγματεύεται τον τύπο του παράσιτου, του ανθρώπου δηλαδή που προσκολλάται σε κάποιον πλούσιο, για να εξασφαλίσει το καθημερινό φαγητό του. Σε αυτό το έργο ο παράσιτος Σίμων προσπαθεί να αποδείξει ότι η παρασιτική είναι τέχνη, και μάλιστα ανώτερη από τη ρητορική και τη φιλοσοφία. Στο παρακάτω απόσπασμα εκφράζει την άποψη ότι οι παράσιτοι περιφρονούν τα χρήματα.
Καὶ ὁ μὲν παράσιτος οὕτως ἔχει πρὸς ἀργύριον ὡς οὐκ ἄν τις οὐδὲ πρὸς τὰς ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς ψηφῖδας ἀμελῶς ἔχοι, καὶ οὐδὲν αὐτῷ δοκεῖ διαφέρειν τὸ χρυσίον τοῦ πυρός.
Λουκιανός, Περὶ παρασίτου, ὅτι τέχνη ἡ παρασιτική 52
Γλωσσικά σχόλια | |
οὕτως ἔχει πρὸς ἀργύριον ὡς οὐκ ἄν τις οὐδὲ πρὸς τὰς ἐν τοῖς αἰγιαλοῖς ψηφῖδας ἀμελῶς ἔχοι | κρατά απέναντι στα χρήματα την ίδια στάση με κάποιον που θα αδιαφορούσε για τα χαλίκια του γιαλού |
οὐδὲν αὐτῷ δοκεῖ διαφέρειν τὸ χρυσίον τοῦ πυρός | σε τίποτε δε διαφέρει γι' αυτόν το χρυσάφι από τα κάρβουνα |
Μετάφραση
Και ο παράσιτος κρατά απέναντι στα χρήματα την ίδια στάση με κάποιον που για τα χαλίκια του γιαλού θα αδιαφορούσε, και σε τίποτε δε διαφέρει γι’ αυτόν το χρυσάφι από τα κάρβουνα.
Δεύτερο παράλληλο κείμενο
Στον παρακάτω μύθο ο Αίσωπος περιγράφει τι έπαθε ο λύκος που κακολογούσε την αλεπού στο λιοντάρι
Λέων γηράσας ἐνόσει κατακεκλιμένος ἐν ἄντρῳ. Παρῆσαν δ' ἐπισκεψόμενα τὸν βασιλέα πλὴν ἀλώπεκος τἄλλα τῶν ζῲων. Ὁ τοίνυν λύκος λαβόμενος εὐκαιρίας κατηγόρει παρὰ τῷ λέοντι τῆς ἀλώπεκος ἅτε δὴ παρ' οὐδὲν τιθεμένης τὸν πάντων αὐτῶν κρατοῦντα καὶ διὰ ταῦτα μηδ' εἰς ἐπίσκεψιν ἀφιγμένης. Ἐν τοσούτῳ δὲ παρῆν καὶ ἡ ἀλώπηξ καὶ τῶν τελευταίων ἠκροάσατο τοῦ λύκου ῥημάτων. Ὁ μὲν οὖν λέων κατ' αὐτῆς ἐβρυχᾶτο. Ἡ δ' ἀπολογίας καιρὸν αἰτήσασα· καὶ τίς, ἔφη, τῶν συνελθόντων τοσοῦτον ὠφέλησέν σε, ὅσον ἐγὼ πανταχόσε περινοστήσασα καὶ θεραπείαν ὑπέρ σου παρ' ἰατρῶν ζητήσασα καὶ μαθοῦσα; Τοῦ δὲ λέοντος εὐθὺς τὴν θεραπείαν εἰπεῖν κελεύσαντος ἐκείνη φησίν· εἰ λύκον ζῶντα ἐκδείρας τὴν αὐτοῦ δορὰν θερμὴν ἀμφιέσῃ. Καὶ τοῦ λύκου κειμένου ἡ ἀλώπηξ γελῶσα εἶπεν· οὕτως οὐ χρὴ τὸν δεσπότην πρὸς δυσμένειαν παρακινεῖν ἀλλὰ πρὸς εὐμένειαν. Ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι ὁ καθ' ἑτέρου μηχανώμενος καθ' ἑαυτοῦ τὴν πάγην περιτρέπει.
Μύθος του Αισώπου
Γλωσσικά σχόλια | |
ἐνόσει κατακεκλιμένος ἐν ἄντρῳ | κειτόταν άρρωστος σε σπηλιά |
παρῆσαν δ' ἐπισκεψόμενα τὸν βασιλέα | είχαν πάει να δουν τον βασιλιά |
πλὴν ἀλώπεκος | εκτός από την αλεπού |
τοίνυν | λοιπόν |
παρὰ τῷ λέοντι | στο λιοντάρι |
ἅτε δὴ παρ' οὐδὲν τιθεμένης τὸν πάντων αὐτῶν κρατοῦντα | επειδή τάχα δε δίνει δεκάρα για τον βασιλιά όλων των ζώων |
καὶ διὰ ταῦτα μηδ' εἰς ἐπίσκεψιν ἀφιγμένης | και γι' αυτό ούτε καν τον επισκέφθηκε |
ἐν τοσούτῳ δὲ παρῆν | πάνω στην ώρα εμφανίστηκε |
ἠκροάσατο (οριστ. αορ. ρ. ἀκροάομαι, ἀκροῶμαι) | άκουσε |
τῶν τελευταίων ῥημάτων | τα τελευταία λόγια |
κατ' αὐτῆς | εναντίον της |
ἀπολογίας καιρὸν αἰτήσασα | αφού ζήτησε την ευκαιρία να απολογηθεί |
ἔφη | είπε |
τῶν συνελθόντων | από αυτούς που μαζεύτηκαν |
πανταχόσε περινοστήσασα (μτχ. αορ. ρ. περινοστέω, περινοστῶ) | που πήγα σε όλα τα μέρη |
κελεύσαντος | αφού διέταξε |
φησίν | λέει |
ἐκδείρας | αφού γδάρεις |
τὴν αὐτοῦ δοράν | το δέρμα του, το τομάρι του |
εἰ... ἀμφιέσῃ (ρ. ἀμφιέννυμαι) | αν φορέσεις |
δηλοῖ | δηλώνει, φανερώνει, διδάσκει |
ὁ καθ' ἑτέρου μηχανώμενος καθ' ἑαυτοῦ τὴν πάγην περιτρέπει | όποιος σχεδιάζει κακά εναντίον άλλου πέφτει ο ίδιος στην παγίδα |
Μετάφραση
Ένα λιοντάρι, αφού γέρασε, κειτόταν άρρωστο σε σπηλιά. Είχαν πάει να δουν τον βασιλιά τα άλλα ζώα εκτός από την αλεπού. Ο λύκος, λοιπόν, αφού βρήκε την ευκαιρία κατηγορούσε στο λιοντάρι την αλεπού, επειδή τάχα δε δίνει δεκάρα για τον βασιλιά όλων των ζώων και γι’ αυτό δεν τον επισκέφτηκε. Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται η αλεπού και άκουσε τα τελευταία λόγια του λύκου. Το λιοντάρι, λοιπόν, μούγκριζε εναντίον της. Εκείνη, ζήτησε την ευκαιρία ν’ απολογηθεί· και ποιος, είπε, από τους συγκεντρωμένους σε ωφέλησε τόσο, όσο εγώ που πήγα σε όλα τα μέρη και ζήτησα και έμαθα από τους γιατρούς θεραπεία για σένα; Κι όταν το λιοντάρι διέταξε να πει αμέσως τη θεραπεία, εκείνη λέει· αν, αφού γδάρεις ζωντανό λύκο, φορέσεις το δέρμα του. Κι όταν ο λύκος κειτόταν νεκρός, η αλεπού γελώντας είπε: έτσι δεν πρέπει κανείς να προτρέπει τον άρχοντα να είναι δυσμενής αλλά να είναι ευμενής. Ο μύθος διδάσκει, ότι όποιος σχεδιάζει κακά εναντίον του άλλου, πέφτει ο ίδιος στην παγίδα.
Ερωτήσεις
1. Ποια χαρακτηριστικά έχει ο παράσιτος σύμφωνα με το πρώτο απόσπασμα;
2. Ποια παγίδα έστησε ο λύκος στην αλεπού στον μύθο του Αισώπου και ποια κατάληξη είχε ο λύκος;
3. Ποια, κατά τη γνώμη σας, είναι τα κοινά σημεία ανάμεσα στο κείμενο της Ενότητας και το δεύτερο παράλληλο κείμενο;