Διδακτικές ώρες: 4
Διδακτικοί στόχοι
1. Να απολαύσουν μια φανταστική ιστορία που εκτυλίσσεται σε εξωτικούς τόπους και να τη συνδέσουν με δικά τους γνώριμα παραμύθια και ιστορίες.
2. Να εξοικειωθούν με τον αρχαιοελληνικό λόγο μέσω της αναγνώρισης των κοινών στοιχείων με τον νεοελληνικό λόγο και ιδιαίτερα την β΄ κλίση.
3. Να γνωρίσουν τη διαδικασία παραγωγής λέξεων στην α.ε. και να τη συσχετίσουν με τη ν.ε. γλώσσα.
Το κείμενο της ενότητας (σελ. 28 σχ. βιβλίου)
- Προτείνεται να δοθεί η μετάφραση του κειμένου και να τη συγκρίνουν οι μαθητές/τριες με το αρχαίο κείμενο.
- Συζητούν τις ιδέες και τα νοήματα του κειμένου με τη βοήθεια και των ερωτήσεων της σελ. 29.
- Το δεύτερο παράλληλο κείμενο της 3ης ενότητας (σελ. 144) μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για εμπέδωση της ύλης λόγω πληθώρας ουσιαστικών της β΄ κλίσης.
1. Ετυμολογικά.
Εξηγείται η λειτουργία της παραγωγής ουσιαστικών από ουσιαστικά, χωρίς να ζητείται από τους/τις μαθητές/τριες η απομνημόνευση των κατηγοριών (υποκοριστικά κλπ). Για αφόρμηση στη διδασκαλία μπορούμε να δώσουμε παραδείγματα από τη ν.ε. γλώσσα.
2. Γραμματική.
Το άρθρο. Η β΄ κλίση των ουσιαστικών.
- Αναλυτική διδασκαλία του άρθρου και της β΄ κλίσης των ουσιαστικών σε συσχετισμό με τη ν.ε. γλώσσα. Ομοιότητες/διαφορές.
- Παραπέμπονται οι μαθητές/τριες στο κείμενο για να αναζητήσουν / αναγνωρίσουν τους τύπους της β΄ κλίσης των ουσιαστικών.
(Σημ. Οι προσωπικές αντωνυμίες θα διδαχθούν παράλληλα με τη διδασκαλία του ρήματος στην επόμενη ενότητα.)
Ασκήσεις
Σελ. 29: 1-3
Σελ. 30: 1, 2
Σελ. 32: 3, 4
Σελ. 34: 1-5
Εισαγωγικό σημείωμα
Ο Λουκιανός (γεννήθηκε το 120 μ.Χ. περίπου) καταγόταν από τη Συρία. Άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας, στρέφεται με το έργο του εναντίον καθιερωμένων αντιλήψεων και καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της εποχής του. Ένα σημαντικό έργο του είναι η Ἀληθὴς Ἱστορία, που αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της δημιουργικής φαντασίας και του ανήσυχου πνεύματός του. Σε αυτό, με χαριτωμένο λόγο και περιπαικτική διάθεση, σατιρίζει τα περιπετειώδη μυθιστορήματα της εποχής του επινοώντας ένα υπερπόντιο ταξίδι που τον οδηγεί σε μια απίστευτη συνάντηση...
Πλέομεν ὅσον τριακοσίους σταδίους καὶ νήσῳ μικρᾷ καὶ ἐρήμῃ προσφερόμεθα. Μείναντες δὲ ἡμέρας ἐν τῇ νήσῳ πέντε, τῇ ἕκτῃ ἐξορμῶμεν καὶ τῇ ὀγδόῃ καθορῶμεν ἀνθρώπους πολλοὺς ἐπὶ τοῦ πελάγους διαθέοντας, ἅπαντα ἡμῖν προσεοικότας καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ μεγέθη, πλὴν τῶν ποδῶν μόνων· ταῦτα γὰρ φέλλινα ἔχουσιν· ἀφ’ οὗ δή, οἶμαι, καὶ καλοῦνται Φελλόποδες. Θαυμάζομεν οὖν ὁρῶντες οὐ βαπτιζομένους, ἀλλὰ ὑπερέχοντας τῶν κυμάτων καὶ ἀδεῶς ὁδοιποροῦντας. Οἱ δὲ καὶ προσέρχονται καὶ ἀσπάζονται ἡμᾶς ἑλληνικῇ φωνῇ λέγουσί τε εἰς Φελλὼ τὴν αὑτῶν πατρίδα ἐπείγεσθαι. Μέχρι μὲν οὖν τινος συνοδοιποροῦσι ἡμῖν παραθέοντες, εἶτα ἀποτρεπόμενοι τῆς ὁδοῦ βαδίζουσιν εὔπλοιαν ἡμῖν ἐπευχόμενοι.
Ερμηνευτικά σχόλια
Ο Λουκιανός στο έργο του Ἀληθὴς Ἱστορία διακωμωδεί μια κατηγορία λογοτεχνικών έργων που ήταν ιδιαίτερα αγαπητά στην εποχή του, ήταν όμως γεμάτα από υπερβολές και εξωπραγματικές καταστάσεις. Ο συγγραφέας ξεκινά για ένα θαλάσσιο ταξίδι με πολλά απρόοπτα· επισκέπτεται, μεταξύ άλλων, και το νησί των Φελλοπόδων, όπου όλα είναι ασυνήθιστα και παράξενα. Ενδεικτική της δροσιάς που αποπνέει ο λόγος του Λουκιανού είναι και η αφέλεια με την οποία εξηγούνται όλα τα δυσεξήγητα που μας περιγράφει.
ἅπαντα ἡμῖν προσεοικότας καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ μεγέθη: Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο του τρόπου με τον οποίο ο Λουκιανός παρουσιάζει τους φανταστικούς ήρωές του είναι τα σχεδόν ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά τους. Ο ανθρωπομορφισμός στην παρουσίαση φανταστικών πλασμάτων είναι ένα χαρακτηριστικό που επιβιώνει έως τις μέρες μας. Ας θυμηθούμε τις ταινίες κινουμένων σχεδίων, όπου τα διάφορα ζώα σκέφτονται, ενεργούν και αντιδρούν όπως ακριβώς και οι άνθρωποι. Από το χαρακτηριστικό αυτό ελάχιστες φορές έχει ξεφύγει και η πλέον προωθημένη «επιστημονική φαντασία» στη λογοτεχνία και στον κινηματογράφο, όπου ακόμα και τα πιο αποκρουστικά εξωγήινα και άλλα εχθρικά όντα έχουν χαρακτηριστικά ανθρώπου.
Ερωτήσεις
1. Ποια αξιοπερίεργα χαρακτηριστικά παρουσιάζουν οι Φελλόποδες που περιγράφει ο Λουκιανός;
2. Πώς συμπεριφέρθηκαν οι Φελλόποδες στον αφηγητή και στους συντρόφους του;
3. Να συγκρίνετε τους φανταστικούς ήρωες του Λουκιανού με τους αγαπημένους σας χαρακτήρες από τον κόσμο των κινουμένων σχεδίων ή της επιστημονικής φαντασίας.
• Για τον Λουκιανό Κατέβασε σύντομο βιογραφικό για μαθητική χρήση:
• Λεξικά νέας ελληνικής: για απλή αναζήτηση / για σύνθετη αναζήτηση
• Bασικό λεξικό της αρχαίας
• Λεξικό της αρχαίας Liddell & Scott
• Λεξικό αρχαίας, σχολικό εγχειρίδιο
• Κατάλογος ανωμάλων ρημάτων
Συμπληρωματικό υλικό για τον συγγραφέα και το έργο του
Τις περισσότερες πληροφορίες για τον βίο του Λουκιανού τις αντλούμε μέσα από το ίδιο το έργο του. Γεννήθηκε γύρω στο 120 μ.Χ. στα Σαμόσατα της Κομμαγηνής. Ο ίδιος αναφέρει ότι ήταν Σύρος. Το σχετικό λήμμα στο λεξικό Σούδα παρέχει την πληροφορία ότι ο Λουκιανός εργάστηκε ως δικηγόρος στην Αντιόχεια της Συρίας και αργότερα στράφηκε «ἐπὶ τὸ λογογραφεῖν». Ταξίδεψε σε πνευματικά κέντρα και παρακολούθησε μαθήματα ρητορικής. Καθώς ωρίμαζε, αναζητούσε νέους τρόπους έκφρασης και αυτές οι αναζητήσεις αποτυπώθηκαν στο έργο του. Χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των αναζητήσεων αποτελούν οι διάλογοί του, στους οποίους συνδύασε στοιχεία των πλατωνικών διαλόγων με τις μενίππειες σάτιρες, τους μίμους και τη Νέα Κωμωδία. Ο Λουκιανός έζησε μακρό βίο, όπως διαφαίνεται μέσα από δικά του σχόλια σε έργα του. Δεν ξέρουμε πότε πέθανε, αλλά από το έργο του Αλέξανδρος συμπεραίνεται ότι ζούσε μετά τον θάνατο του Μάρκου Αυρηλίου (180 μ.Χ.).
Το έργο του είναι ευρύ, ποικίλο και δύσκολο να ενταχθεί σε λογοτεχνικά είδη. Του αποδίδονται περίπου ογδόντα έργα, εκ των οποίων τα περισσότερα θεωρούνται γνήσια. Υπήρξε σοφιστής, ρήτορας και σατιρικός που αρεσκόταν στις φανταστικές αφηγήσεις και στη διακωμώδηση της εποχής του. Υπάρχουν ποικίλες τάσεις στην κριτική που ασκήθηκε σχετικά με την αξία του έργου του Λουκιανού. Ορισμένοι μελετητές είδαν τον Λουκιανό ως απλό μιμητή του Μενίππου, ωστόσο η νεότερη έρευνα δίνει έμφαση στη σχέση του Λουκιανού με την εποχή του και στον τρόπο με τον οποίο την απεικόνισε, συχνά σατιρίζοντας και διακωμωδώντας την.
Δες τη μετάφραση κάθε σειράς πατώντας στο μ ή
εμφάνισε - απόκρυψε όλη τη μετάφραση πατώντας εδώ
μ καὶ νήσῳ μικρᾷ καὶ ἐρήμῃ προσφερόμεθα.
μ ἐπὶ τοῦ πελάγους διαθέοντας,
μ ἅπαντα ἡμῖν προσεοικότας καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ μεγέθη,
μ πλὴν τῶν ποδῶν μόνων·
μ Θαυμάζομεν οὖν ὁρῶντες οὐ βαπτιζομένους,
μ ἀλλὰ ὑπερέχοντας τῶν κυμάτων
μ καὶ ἀδεῶς ὁδοιποροῦντας.
μ Οἱ δὲ καὶ προσέρχονται καὶ ἀσπάζονται ἡμᾶς
μ ἑλληνικῇ φωνῇ λέγουσί τε
μ εἰς Φελλὼ τὴν αὑτῶν πατρίδα ἐπείγεσθαι.
μ Μέχρι μὲν οὖν τινος συνοδοιποροῦσι ἡμῖν παραθέοντες,
μ εἶτα ἀποτρεπόμενοι τῆς ὁδοῦ βαδίζουσιν
Κατέβασε το αρχείο, για να γράψεις τη μετάφρασή σου
O πίνακας που ακολουθεί είναι . Μπορείτε να γράψετε τις απαντήσεις σας και να τις εκτυπώσετε ή να τις σώσετε σε αρχείο pdf.
Πλέομεν ὅσον τριακοσίους σταδίους | |
καὶ νήσῳ μικρᾷ καὶ ἐρήμῃ προσφερόμεθα. | |
Μείναντες δὲ ἡμέρας ἐν τῇ νήσῳ πέντε, τῇ ἕκτῃ ἐξορμῶμεν | |
καὶ τῇ ὀγδόῃ καθορῶμεν ἀνθρώπους πολλοὺς | |
ἐπὶ τοῦ πελάγους διαθέοντας, | |
ἅπαντα ἡμῖν προσεοικότας καὶ τὰ σώματα καὶ τὰ μεγέθη, | |
πλὴν τῶν ποδῶν μόνων· | |
ταῦτα γὰρ φέλλινα ἔχουσιν· | |
ἀφ’ οὗ δή, οἶμαι, καὶ καλοῦνται Φελλόποδες. | |
Θαυμάζομεν οὖν ὁρῶντες οὐ βαπτιζομένους, | |
ἀλλὰ ὑπερέχοντας τῶν κυμάτων | |
καὶ ἀδεῶς ὁδοιποροῦντας. | |
Οἱ δὲ καὶ προσέρχονται καὶ ἀσπάζονται ἡμᾶς | |
ἑλληνικῇ φωνῇ λέγουσί τε | |
εἰς Φελλὼ τὴν αὑτῶν πατρίδα ἐπείγεσθαι. | |
Μέχρι μὲν οὖν τινος συνοδοιποροῦσι ἡμῖν παραθέοντες, | |
εἶτα ἀποτρεπόμενοι τῆς ὁδοῦ βαδίζουσιν | |
εὔπλοιαν ἡμῖν ἐπευχόμενοι. |
Λεξιλογικός Πίνακας
ἡ φωνή
[στο κείμενο συναντήσατε τον τύπο φωνῇ]
Για να βρεις τη σημασία των λέξεων του Λεξιλογικού Πίνακα πήγαινε στο λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (Τριανταφυλλίδη) στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα ή χρησιμοποίησε τους παρακάτω δεσμούς:
Αρχαία Ελληνική / Νέα Ελληνική | Νέα Ελληνική | ||
φώνημα φωνητικός φωνήεν |
φωνάζω φωναχτά φωνακλάς φωνηεντικός |
||
φωνασκέω, φωνασκῶ [= (α.ε.) καλλιεργώ τη φωνή μου,
(ν.ε.) φωνάζω δυνατά, κραυγάζω] ἡ φωνασκία ευφωνία κακοφωνία ἀναφωνέω, ἀναφωνῶ διαφωνέω, διαφωνῶ ἡ διαφωνία συμφωνέω, συμφωνῶ ἡ συμφωνία σύμφωνος ἄφωνος ἡ ἀφωνία καλλίφωνος παράφωνος παραφωνώ ἡ παραφωνία πολύφωνος ἡ πολυφωνία Πρόσθετες λέξεις αναφωνώ αποφώνηση βροντοφωνώ εκφωνώ επιφωνώ, επιφώνημα μαγνητοφωνώ, μαγνητόφωνο κασετόφωνο ξεφωνώ ομοφωνώ, ομοφωνία ορθοφωνία ραδιοφωνία, ραδιόφωνο, ραδιοφωνικός προσφωνώ, προσφώνηση στερεοφωνία, στερεοφωνικός τετραφωνία τηλεφωνώ, τηλέφωνο, τηλεφώνημα, τηλεφωνητής |
ευφωνικός μικρόφωνο μεγάφωνο πολυφωνικός μεγαλόφωνα (ή ως) γραμμόφωνο φωνογράφος φωνοληψία, φωνολήπτης φωνολογία φωνολογικός |
Χρησιμοποίησε το σύμβολο * πριν ή μετά από το φων, π.χ *φων*, για να βρεις τις παράγωγες και σύνθετες λέξεις, καθώς και τη σημασία τους. Χρησιμοποιώντας τη σύνθετη αναζήτηση μπορείς να βρεις μόνο επίθετα ή μόνο ρήματα κ.τ.λ...
Όσες λέξεις δεν ξέρεις τι σημαίνουν πάτα το καλαθάκι που βρίσκεται αριστερά της λέξης. Αφού τις συγκεντρώσεις όλες πάτα το καλαθάκι που βρίσκεται δεξιά από το πλαίσιο αναζήτησης. Αντίγραψέ τες σ' ένα έγγραφο του Word ή του OpenOffice. Μελέτησε προσεκτικά τα παραδείγματα.
Ασκήσεις
Σχολικού βιβλίου
Πρόσθετες ασκήσεις
Κατέβασε τις πρόσθετες ασκήσεις σε αρχείο
Παραγωγή ουσιαστικών
Παραγωγή ουσιαστικών από ουσιαστικά (α′ μέρος)
● Υποκοριστικά – Περιεκτικά – Τοπικά
Υποκοριστικά λέγονται τα παράγωγα ουσιαστικά τα οποία δηλώνουν πραγματική ή συναισθηματική σμίκρυνση της πρωτότυπης λέξης.
Περιεκτικά λέγονται τα παράγωγα ουσιαστικά τα οποία σημαίνουν το μέρος που περιέχει πολλά από εκείνα που φανερώνει η πρωτότυπη λέξη ή πολλά όμοια πράγματα που βρίσκονται στο ίδιο μέρος.
Τοπικά
είναι τα παράγωγα ουσιαστικά τα οποία σημαίνουν τον τόπο όπου μένει ή εργάζεται το πρόσωπο που δηλώνει η πρωτότυπη λέξη ή τον τόπο όπου γίνεται μια ενέργεια.
Καταλήξεις υποκοριστικών | Καταλήξεις περιεκτικών | Καταλήξεις τοπικών |
-άριον ἀνθρωπάριον < ἄνθρωπος -ιον σωμάτιον < σῶμα -ίδιον οἰκίδιον < οἶκος -ίς νησίς < νῆσος -ίσκος νεανίσκος < νεανίας -ύδριον νησύδριον < νῆσος -ύλλιον εἰδύλλιον < εἶδος (σύντομο ποίημα συχνά με βουκολικό περιεχόμενο) |
-(ε)ών ἀμπελών < ἄμπελος ἐλαιών < ἐλαία -ιά μυρμηκιά < μύρμηξ στρατιά < στρατός |
-ιον ἐμπόριον < ἔμπορος -(ε)ῖον ἰατρεῖον < ἰατρός |
ασκήσεις
1. Το άρθρο
2. Β΄ κλίση ουσιαστικών
Όπως και στη ν.ε., το άρθρο είναι μονοσύλλαβη κλιτή λέξη η οποία χρησιμοποιείται πριν από ουσιαστικά και επίθετα (ή πριν από λέξεις που παίζουν τον ρόλο ουσιαστικών και επιθέτων, όπως στη φράση: το λέγω είναι ρήμα), π.χ. τῇ νήσῳ, τοῦ πελάγους, τὰ σώματα, τὰ μεγέθη, τῶν ποδῶν, τῶν κυμάτων, τὴν πατρίδα, τῆς ὁδοῦ.
Κλίση του άρθρου | |||
---|---|---|---|
Ενικός αριθμός | |||
αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |
Ονομαστική | ὁ | ἡ | τὸ |
Γενική | τοῦ | τῆς | τοῦ |
Δοτική | τῷ | τῇ | τῷ |
Αιτιατική | τὸν | τὴν | τὸ |
Κλητική | ὦ | ὦ | ὦ |
Πληθυντικός αριθμός | |||
Ονομαστική | οἱ | αἱ | τὰ |
Γενική | τῶν | τῶν | τῶν |
Δοτική | τοῖς | ταῖς | τοῖς |
Αιτιατική | τοὺς | τὰς | τὰ |
Κλητική | ὦ | ὦ | ὦ |
Ο τύπος ὦ δεν είναι τύπος του άρθρου, αλλά επιφώνημα, που χρησιμοποιείται μπροστά από ονόματα κλητικής πτώσης.
2. Β΄ κλίση ουσιαστικών
Όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη Ενότητα, στην α.ε. υπάρχουν τρεις κλίσεις: η πρώτη, η δεύτερη και η τρίτη. Σε αυτή την Ενότητα θα μελετήσετε τη β′ κλίση.
αρσενικό και θηλυκό | ουδέτερο | |||
---|---|---|---|---|
ενικός αριθμός | πληθυντικός αριθμός | ενικός αριθμός | πληθυντικός αριθμός | |
ονομαστική | -ος | -οι | -ον | -α |
γενική | -ου | -ων | -ου | -ων |
δοτική | -ῳ | -οις | -ῳ | -οις |
αιτιατική | -ον | -ους | -ον | -α |
κλητική | -ε | -οι | -ον | -α |
Να εντοπίσετε τα ουσιαστικά του κειμένου της Ενότητας που ανήκουν στη β′ κλίση.
ενικός αριθμός | πληθυντικός αριθμός | |||
---|---|---|---|---|
α.ε. | ν.ε. | α.ε. | ν.ε. | |
ονομ. | νόμος | νόμος | νόμοι | |
γεν. | νόμου | νόμων | ||
δοτ. | ||||
αιτ. | νόμο | νόμους | ||
κλητ. | νόμε | νόμοι |
Παρατηρήσεις
1. Η κατάληξη -α στον
πληθυντικό των ουδετέρων είναι βραχεία,
π.χ. τὰ δῶρα.
Η δίφθογγος οι, όταν βρίσκεται στο
τέλος κλιτής λέξης (πλην ευκτικής ρήματος), είναι
βραχεία, π.χ. οἱ χῶροι (αλλά τοῖς χώροις).
2. Η
γενική και η
δοτική των ουσιαστικών β′ κλίσης,
όταν τονίζονται στη λήγουσα,
περισπώνται και στους δύο αριθμούς,
π.χ. τοῦ ποταμοῦ, τῷ ποταμῶ, τῶν ποταμῶν, τοῖς ποταμοῖς.
3. Τα
οξύτονα και
παροξύτονα ουσιαστικά β′ κλίσης
διατηρούν τον τόνο τους στην ίδια
συλλαβή σε όλες τις πτώσεις, π.χ. ὁ νομός, τοῦ νομοῦ, τῷ νομῷ, τὸν νομόν.
4. Τα προπαροξύτονα
ουσιαστικά β′ κλίσης τονίζονται στην προπαραλήγουσα, όταν η
λήγουσα
είναι βραχεία, π.χ. ὁ ἄνθρωπος, οἱ
ἄνθρωποι. Ο τόνος τους κατεβαίνει στην παραλήγουσα, όταν η
λήγουσα
είναι μακρά, π.χ. τοῦ ἀνθρώπου, τῶν
ἀνθρώπων.
Περισσότερη θεωρία
Κλίση των ουσιαστικών της β' κλίσης αρσενικά - θηλυκά
Πρόσεξε τις καταλήξεις και τον τονισμό στις διάφορες πτώσεις
όταν η ονομαστική ενικού τονίζεται στη |
|||||||||||
καταλήξεις | λήγουσα Λ |
παραλήγουσα ΠΛ |
προπαραλήγουσα ΠΠΛ |
||||||||
ος | ὁ | θε | ός | λό | γος | ἄ | νε | μος | |||
ου | τοῦ | θε | οῦ | λό | γου | ἀ | νέ | μου | |||
ῳ | τῷ | θε | ῷ | λό | γῳ | ἀ | νέ | μῳ | |||
ον | τὸν | θε | όν | λό | γον | ἄ | νε | μον | |||
ε | ὦ | θε | έ | λό | γε | ἄ | νε | με | |||
οι | οἱ | θε | οί | λό | γοι | ἄ | νε | μοι | |||
ων | τῶν | θε | ῶν | λό | γων | ἀ | νέ | μων | |||
οις | τοῖς | θε | οῖς | λό | γοις | ἀ | νέ | μοις | |||
ους | τοὺς | θε | ούς | λό | γους | ἀ | νέ | μους | |||
οι | ὦ | θε | οί | λό | γοι | ἄ | νε | μοι | |||
ο τόνος πάντα στη λήγουσα |
ο τόνος πάντα στην παραλήγουσα |
ο τόνος αλλάζει |
Κλίση των ουσιαστικών της β' κλίσης ουδέτερα
Πρόσεξε τις καταλήξεις και τον τονισμό στις διάφορες πτώσεις
όταν η ονομαστική ενικού τονίζεται στη |
|||||||||||
καταλήξεις | λήγουσα Λ |
παραλήγουσα ΠΛ |
προπαραλήγουσα ΠΠΛ |
||||||||
ον | τὸ | φυ | τόν | δῶ | ρον | σχέ | δι | ον | |||
ου | τοῦ | φυ | τοῦ | δώ | ρου | σχε | δί | ου | |||
ῳ | τῷ | φυ | τῷ | δώ | ρῳ | σχε | δί | ῳ | |||
ον | τὸ | φυ | τόν | δῶ | ρον | σχέ | δι | ον | |||
ον | ὦ | φυ | τόν | δῶ | ρον | σχέ | δι | ον | |||
α | τὰ | φυ | τά | δῶ | ρα | σχέ | δι | α | |||
ων | τῶν | φυ | τῶν | δώ | ρων | σχε | δί | ων | |||
οις | τοῖς | φυ | τοῖς | δώ | ροις | σχε | δί | οις | |||
α | τὰ | φυ | τά | δῶ | ρα | σχέ | δι | α | |||
α | ὦ | φυ | τά | δῶ | ρα | σχέ | δι | α | |||
ο τόνος πάντα στη λήγουσα |
ο τόνος πάντα στην παραλήγουσα |
ο τόνος αλλάζει |
Τι πρέπει να προσέχουμε όταν κλίνουμε ένα ουσιαστικό
Όταν πρόκειται να κλίνουμε ένα ουσιαστικό πρέπει να προσέχουμε τα εξής:
α) την κατάληξη, για να καταλάβουμε σε ποια κλίση ανήκει
β) πού τονίζεται, για να καταλάβουμε με ποιο τρόπο θα το τονίσουμε.
Παράδειγμα:
1. Έστω ότι μας ζητάνε να κλίνουμε το ουσιαστικό ὁ τύραννος.
α) από την κατάληξη -ος, καταλαβαίνουμε ότι ανήκει στη β' κλίση.
β) από τον τόνο του στην προπαραλήγουσα (ΠΠΛ), καταλαβαίνουμε ότι θα το κλίνουμε σύμφωνα με το ουσιαστικό ὁ ἄνθρωπος.
Συνεπώς πρέπει να προσέξουμε πού θα τονίσουμε στη γενική και δοτική ενικού και στη γενική, δοτική και αιτιατική πληθυντικού.
Μέθοδος για την κλίση των ουσιαστικών β' κλίσης (βίντεο)
Περισσότερες πληροφορίες θα βρεις εδώ
Ασκήσεις
Σχολικού βιβλίου
Πρόσθετες ασκήσεις
Διαγωνίσματα
1ο κείμενο Ὁ γεωργός
Τῶν κατοίκων τῆς ῾Ελλάδος πολλοὶ γεωργοί ἐσμεν. Ἐν δὲ τῷ οἴκῳ ποίμνια καὶ ζῷα τρέφομεν. Πολλάκις δ’ ὅμως μάτην τοὺς ἀγροὺς ἡμεῖς θεραπεύομεν· οἱ μὲν γὰρ κάπροι τοὺς καρποὺς διαφθείρουσιν, οἱ δὲ λύκοι τὰ πρόβατα ἁρπάζουσι. Τότε ἐν ἀπόρῳ ἐσμὲν καὶ μάταιοι οἱ πόνοι εἰσίν. Τοῦ γεωργοῦ ἔργον ἐστὶ φυτεύειν καὶ σπείρειν· ὁ δὲ θεὸς αὐξάνει τὸν σῖτον καὶ τοὺς τῶν δένδρων καρπούς· ἄνευ γὰρ ὄμβρου καὶ ἡλίου οὐκ ἔστι καρπὸν φέρειν ἐκ τῶν φυτῶν. Διὸ νόμος τῶν γεωργῶν ἐστι τοῖς τῶν ἀγρῶν καρποῖς τοὺς θεοὺς θεραπεύειν. Τοῖς γεωργοῖς ὁ βίος μεστὸς πόνων ἐστί. Μάτην, ὦ γεωργοί, σπείρετε καὶ φυτεύετε, εἰ μὴ ὁ θεὸς βοηθὸν ἔχετε· οὕτω μόνον, εἰ ὁ θεὸς συνεργὸς ἐστιν, ἐστὲ μακάριοι.
2ο κείμενο: Ὁ Περσικὸς στρατὸς ἐπὶ τὰς νήσους τὰς ῾Ελληνικάς.
Αἱ νῆσοι τοῦ Αἰγαίου κατὰ τὸ ἄκρον Σούνιόν εἰσιν. Ἐν ταῖς νήσοις τὸ ἀρχαῖον οἱ κάτοικοι ἀμπέλους ἐθεράπευον· περιέκλειον δὲ καὶ ἐχώριζον τὰς ἀμπέλους βάτοις καὶ ἀτραποῖς. Τῶν νήσων ἡ Νάξος ἔνδοξος ἦν ταῖς ἀμπέλοις, ἡ δὲ Δῆλος τῷ ἱερῷ. Ὅτε ὁ στρατηγὸς τοῦ Δαρείου ἐπὶ τὰς νήσους ἐστράτευε, τὸ πρῶτον ἐπὶ τὴν Νάξον ἀπέβαινεν. Ἐνταῦθα τοὺς οἴκους ἔκαιε καὶ τὰς ἀμπέλους ἔφθειρεν. Εἶτα πρὸς τὴν Δῆλον τὸν στόλον ἔφερεν. Οἱ κάτοικοι δ’ ὅμως τῆς Δήλου εἰς Τῆνον ἔφευγον. Τότε τοῖς Δηλίοις ὁ στρατηγὸς ἀγγέλους ἔπεμπε καὶ ἔλεγε· «Διατὶ οὐκ ἐμένετε ἐν τῇ νήσῳ; οὐκ ἐγιγνώσκετε ὅτι τὸν αὐτὸν θεὸν καὶ ἡμεῖς θεραπεύομεν;». Οἱ δὲ Δήλιοι ἔλεγον· «Σύ, ὡς λέγεις, φίλος ἔκπαλαι ἦσθα τῷ θεῷ· καίτοι δὲ σὺ καὶ οἱ ἄλλοι στρατηγοὶ φίλοι ἦτε, ὅμως δ’ ἐπεβουλεύετε τοῖς κατοίκοις τῶν νήσων».
Ἐντεῦθεν ἡμᾶς ὑπεδέχετο πέλαγος προσηνὲς καὶ νῆσος οὐ μεγάλη, εὐπρόσιτος, συνοικουμένη· ἐνέμοντο δὲ αὐτὴν ἄνθρωποι ἄγριοι, Βουκέφαλοι, κέρατα ἔχοντες, οἷον παρ᾿ ἡμῖν τὸν Μινώταυρον ἀναπλάττουσιν. ἀποβάντες δὲ προῄειμεν ὑδρευσόμενοι καὶ σιτία ληψόμενοι, εἴ ποθεν δυνηθείημεν· οὐκέτι γὰρ εἴχομεν. καὶ ὕδωρ μὲν αὐτοῦ πλησίον εὕρομεν, ἄλλο δὲ οὐδὲν ἐφαίνετο, πλὴν μυκηθμὸς πολὺς οὐ πόῤῥωθεν ἠκούετο. δόξαντες οὖν ἀγέλην εἶναι βοῶν, κατ᾿ ὀλίγον προχωροῦντες ἐπέστημεν τοῖς ἀνθρώποις. οἱ δὲ ἰδόντες ἡμᾶς ἐδίωκον, καὶ τρεῖς μὲν τῶν ἑταίρων λαμβάνουσιν, οἱ δὲ λοιποὶ πρὸς τὴν θάλατταν καταφεύγομεν.
Λουκιανός, Ἀληθὴς Ἱστορία 2.44
Γλωσσικά σχόλια | |
ἐντεῦθεν | έπειτα |
προσηνές | ήρεμο |
εὐπρόσιτος | ευκολοπλησίαστος |
συνοικουμένη | κατοικημένη |
ἐνέμοντο | κατείχαν |
οἷον | όπως |
παρ' ἡμῖν | σ' εμάς |
ἀναπλάττουσιν | φαντάζονται |
ἀποβάντες | αφού αποβιβαστήκαμε |
προῄειμεν (οριστ. παρατ. ρ. πρόειμι) ὑδρευσόμενοι καὶ σιτία ληψόμενοι | προχωρήσαμε, για να βρούμε νερό και τροφή |
εἴ ποθεν δυνηθείημεν | αν από κάπου μπορούσαμε |
οὐκέτι γὰρ εἴχομεν | γιατί δεν είχαμε πια |
μυκηθμός | μουγκρητό |
οὐ πόρρωθεν | όχι από μακριά (από κοντά) |
δόξαντες οὖν | επειδή νομίσαμε, λοιπόν |
βοῶν | βοδιών |
ἐπέστημεν (οριστ. αορ. ρ. ἐφίσταμαι) | βρεθήκαμε κοντά, συναντήσαμε |
τῶν ἑταίρων | από τους συντρόφους |
Μετάφραση
Έπειτα μας υποδέχτηκε ήρεμο πέλαγος και μικρό νησί, ευκολοπλησίαστο, κατοικημένο· και το κατείχαν άγριοι άνθρωποι, οι Βουκέφαλοι, που είχαν κέρατα, όπως φαντάζονται σ' εμάς τον Μινώταυρο. Και αφού αποβιβαστήκαμε, προχωρήσαμε, για να βρούμε νερό και τροφή, αν μπορούσαμε από κάπου· γιατί δεν είχαμε. Και νερό εκεί κοντά βρήκαμε, τίποτε άλλο όμως δε φαινόταν, εκτός από μεγάλο μουγκρητό που ακουγόταν κοντά. Επειδή νομίσαμε λοιπόν, ότι ήταν κοπάδι βοδιών, προχωρώντας λίγο συναντήσαμε τους ανθρώπους. Και αυτοί, μόλις μας είδαν, μας καταδίωξαν και τρεις από τους συντρόφους μας συλλαμβάνουν, ενώ οι υπόλοιποι καταφύγαμε στη θάλασσα.
Ερωτήσεις
1. Ποια χαρακτηριστικά είχαν οι Βουκέφαλοι και πώς αντιμετώπισαν τον αφηγητή και τους συντρόφους του;
2. Ποιος είναι, κατά τη γνώμη σας, ο κοινός θεματικός άξονας ανάμεσα στο παραπάνω απόσπασμα και το κείμενο της Ενότητας;
3. Με βάση το κείμενο του Λουκιανού γνωρίζουμε πώς εξελίχθηκε η ιστορία: ο Λουκιανός και οι σύντροφοί του πήραν τα όπλα, κυνήγησαν με τη σειρά τους τους Βουκέφαλους, σκότωσαν πολλούς και αιχμαλώτισαν ζωντανούς δύο. Στη συνέχεια οι Βουκέφαλοι έστειλαν αντιπροσώπους ζητώντας πίσω τούς δικούς τους και προσφέροντας για λύτρα πολλά τυριά, ξερά ψάρια, κρεμμύδια και τέσσερα ελάφια που είχαν τρία πόδια το καθένα. Ανακαλείτε στη μνήμη σας περιπτώσεις από τα ομηρικά έπη, όπου αντίστοιχα κάποιος δίνει λύτρα, για να πάρει πίσω ένα δικό του πρόσωπο;
Μπορείτε να επεξεργαστείτε μια λέξη ή μεγαλύτερο μέρος του κειμένου.
1. Για έντονα γράμματα, επιλέξτε τη λέξη ή το κείμενο και πατήστε Ctrl+B ή Ctrl+Shif+B, για πλάγια γράμματα πατήστε Ctrl+Ι ή Ctrl+Shif+I και για υπογραμμισμένα γράμματα πατήστε Ctrl+U ή Ctrl+Shif+U.
2. Για τη μετακίνηση μια λέξης ή ενός τμήματος, επιλέξτε τη λέξη ή το τμήμα και σύρτε στη νέα θέση.
2α. Αλλιώς, για αποκοπή, επιλέξτε τη λέξη ή το τμήμα του κειμένου πατώντας Ctrl+X και για επικόλληση Ctrl+V. Για αντιγραφή πατήστε Ctrl+C
3. Για επαναφορά, πατήστε Ctrl+R.
4. Μπορείτε επίσης να διαγράψετε μια λέξη ή να προσθέσετε δικό σας κείμενο.
Σημ. Στο κινητό ή στο τάμπλετ δεν ισχύει το 1.