Γιατί δεν αναγνωρίστηκε ως "μακεδονική" η γλώσσα των Σκοπίων το 1977

Πριν από λίγη ώρα γνωστοποιήθηκε ότι στην ουσία το Σκοπιανό "έκλεισε" και το όνομα που συμφωνήθηκε είναι το Βόρεια Μακεδονία, δηλαδή Severna Makedonija στα σλαβικά.  Η γλώσσα θα αποκαλείται μακεδονική, αλλά με την διευκρίνηση ότι πρόκειται για σλαβική γλώσσα. Από την άλλη, οι πολίτες της θα αποκαλούνται Πολίτες της Δημοκρατίας της βόρειας Μακεδονίας. Δηλαδή η Εθνότητα θα είναι citizen of the republic of northern makedonija. Το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται και είναι πολλά τα ερωτήματα και οι ανησυχίες που εγείρει αυτού του είδους η επίλυση. Με αφορμή τις εξελίξεις αυτές ανατρέξαμε στο θέμα  της γλώσσας το οποίο δημιουργεί ακόμα περισσότερα ερωτήματα.  Ο  ίδιος ο Υπουργός Εξωτερικών είχε δηλώσει ότι είχε ήδη αναγνωριστεί ως "μακεδονική" από το 1977. Κατά πόσο ισχύει αυτό ομως;

Τα ντοκουμέντα του συνεδρίου, στα ντοκουμέντα αυτά της διάσκεψης του ΟΗΕ, το 1977,  η Ελλάδα επί κυβερνήσεως Ν.Δ φαίνεται ότι η Ελλάδα ¨"αναγνώρισε" την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας. Σύμφωνα όμως με τις τελευταίες δηλώσεις του γνωστού γλωσσολόγου Γιώργου Μπαμπινιώτη αυτό δεν ισχύει. 

Σημειώνεται ότι η Τρίτη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση Γεωγραφικών Ονομάτων», πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα το διάστημα 17 Αυγούστου-7 Σεπτεμβρίου 1977, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή με υπουργό Εξωτερικών τον Δημήτριο Μπίτσιο.

Tι λένε τα συμπεράσματα της έκθεσης

Πρόεδρος της διάσκεψης τότε εξελέγη ο Λ.Ν. Μαυρίδης, που συμμετείχε επί σειρά ετών στις αντίστοιχες διασκέψεις, ενώ την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο τότε υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών, Κωνσταντίνος Τρυπάνης.

Στα συμπεράσματα της διάσκεψης ανφέρονται τα εξής: «Αναγνωρίζοντας περαιτέρω ότι στη Γιουγκοσλαβία η λατινοποίηση του σερβο-κροατικού και μακεδονικού κυριλλικού αλφάβητου έχει από καιρό χρησιμοποιηθεί σε επίσημα γεωγραφικά λεξικά και χάρτες», η διάσκεψη συνιστά πως «τα συστήματα που αναφέρονται στο παράρτημα του παρόντος ψηφίσματος πρέπει να υιοθετηθούν ως διεθνή συστήματα για τη λατινοποίηση των σερβο-κροατικών και μακεδονικών γεωγραφικών ονομασιών στη Γιουγκοσλαβία».

Τα ντοκουμέντα

ΕΓΓΡΑΦΑ_un1




ΕΓΓΡΑΦΑ_un2



ΕΓΓΡΑΦΑ_un3


Τι εξηγεί ο Μπαμπινιώτης

«Η πρόθεσή μου δεν ήταν και δεν είναι να αντιδικήσω σε πολιτικό επίπεδο με τον υπουργό Εξωτερικών ο οποίος χειρίζεται τον τελευταίο καιρό το πολύ δύσκολο και σύνθετο θέμα των Σκοπίων» σχολιάζει και συνεχίζει: «Με ένα πολύ συνοπτικό άρθρο μου (στο Protagon) θέλησα επιστημονικά να εξηγήσω δημόσια ότι στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών που έγινε το 1977 στην Αθήνα το θέμα που συζητήθηκε για όλες τις χώρες που δεν χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο (Κίνα, Αραβικές χώρες, Ισραήλ, Ινδία, Ασιατικές χώρες, Ρωσία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, Κύπρο και άλλες) ήταν ένα και μόνο: πώς θα προχωρήσουν οι χώρες αυτές για λόγους τυποποίησης (standardization) των γεωγραφικών ονομάτων τους σε μεταγραμματισμό (transliteration) τ
ων γεωγραφικών ονομάτων με λατινικά γράμματα βάσει συστημάτων μεταγραμματισμού που θα πρότειναν οι ίδιες οι χώρες». εξηγεί ο γνωστός γλωσσολόγος στα Νέα. 

Και συνεχίζει: «Πώς λοιπόν μπορεί να συναγάγει κανείς το συμπέρασμα και να αποδεχθεί ότι στη συνάντηση αυτή αναγνωρίστηκε η γλώσσα των Σκοπίων ως μακεδονική;» αναρωτάται ο γνωστός γλωσσολόγος. «Επειδή το κυριλλικό αλφάβητο όλων των σλαβικών γλωσσών των χωρών τής Σοβιετικής Ένωσης, των χωρών τής Γιουγκοσλαβίας (τής Σερβίας, τής Κροατίας άρα και τής πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας) και άλλων σλαβικών χωρών συμφωνήθηκε να μεταγράφεται με λατινικούς χαρακτήρες;» 

Όπως είπε ο ίδιος: «Αυτό αποτελεί αποδοχή και αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» το 1977; Αποτελεί απόφαση τού ελληνικού κράτους επί κυβερνήσεως τότε τού Κωνσταντίνου Καραμανλή; Και αυτή η απόφαση θα λαμβανόταν όχι από επίσημη διπλωματική αντιπροσωπία τής ελληνικής κυβέρνησης; Και, τελικά, αν λαμβανόταν ρητά μια τέτοια απόφαση, δεν θα απαιτείτο ειδική συζήτηση και ψηφοφορία και λοιπές ανάλογες διαδικασίες; Και δεν θα χαλούσε ο κόσμος τότε στην Ελλάδα;».

Γιατί έτσι "υιοθετούν μια ψευδή ταυτότητα"

«Ομολογώ» συμπληρώνει ο κ. Μπαμπινιώτης «για να ικανοποιήσω την αυτοπεποίθηση τού κ. Υπουργού - πως δεν γνωρίζω από διπλωματία (ούτε από διπλωματικότητα), αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό». Το πρόβλημα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η γλωσσική αδυναμία τού κ. Υπουργού να αντιληφθεί ότι άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση μιας γλώσσας με ξένο όνομα (τής Βουλγαροσερβικής των Σκοπίων ως «μακεδονικής» !) και άλλο να δεχθείς τη μεταγραφή από ένα αλφάβητο (το σλαβικό κυριλλικό) σε ένα άλλο (το λατινικό), όπερ συνέβη στη Διάσκεψη τού 1977. «Και επίσης ότι άλλο πράγμα είναι πώς ονόμαζαν και ονομάζουν από το 1940 οι Σκοπιανοί τη γλώσσα τους (ψευδώνυμα ως «μακεδονική») και άλλο να την αναγνωρίσουμε εμείς επισήμως με αυτό το όνομα, αποδεχόμενοι έτσι την προϋπόθεση μιας ψευδούς ταυτότητας;».

«Πληροφορήθηκα, τέλος, ότι δια στόματος τού κ. Υπουργού ελέχθη ότι το θέμα τής ψευδώνυμης «μακεδονικής γλώσσας» ετέθη για πρώτη φορά το 2010 από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Τότε δεν περίττευε να τεθεί θέμα το 2010, αν πράγματι είχε αναγνωρισθεί «μακεδονική γλώσσα» ήδη το 1977;» σχολιάζει ο κ. Μπαμπινιώτης και καταλήγει: «Θα το ξαναπώ. Οι γραμμές αυτές γράφονται από επιστημονική υποχρέωση και μόνο μήπως αξιοποιηθούν από την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα υπό τον κ. Υπουργό των Εξωτερικών, αν υποστηριχθεί από την πλευρά των Σκοπίων η δήθεν αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» ήδη από το 1977!»

Πηγή: https://tanea.gr

blog comments powered by Disqus