Πρώην στέλεχος Facebook: Σας προγραμματίζουν!
Σε αποκαλύψεις για την ανεξέλεγκτη δύναμη του Facebook προέβη ο Chamath Palihapitiya, πρώην αντιπρόεδρος του Facebook στο κομμάτι του «user growth».
Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του τον Νοέμβριο στο «Graduate School of Business» του Στάνφορντ, δήλωσε πως τα social media «διαβρώνουν τα βασικά θεμέλια του τρόπου συμπεριφοράς των ανθρώπων» και τόνισε, μάλιστα, ότι αισθάνεται «τεράστια ενοχή» για τη δημιουργία εργαλείων που «διαλύουν τον κοινωνικό ιστό».
Προέβη σε μια προειδοποίηση: «Δεν το συνειδητοποιείτε, αλλά σας προγραμματίζουν... όμως τώρα πρέπει να αποφασίσετε πόσα είστε διατεθειμένοι να παραχωρήσετε, πόση από τη διανοητική σας ανεξαρτησία».
Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι «δεν χρησιμοποιεί αυτή τη μαλακία» και πως ούτε τα παιδιά του επιτρέπεται να χρησιμοποιούν «αυτή τη μαλακία».
Επίσης, συνέστησε σε όλους να κάνουν «ένα μεγάλο διάλειμμα» από τα social media.
Ο Palihapitiya μπήκε στην ομάδα του Facebook το 2007 και σήμερα είναι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών Social Capital που ίδρυσε το 2011.
«Τα πράγματα στα οποία βασίζεστε, οι βραχυπρόθεσμες λούπες αντιδράσεων, με κίνητρο τη ντοπαμίνη, που έχουμε δημιουργήσει, καταστρέφουν το πώς λειτουργεί η κοινωνία: κανένας πολιτικός διάλογος, καμία συνεργασία, παραπληροφόρηση, ψέματα», επισήμανε.
Ο φόβος του είναι ότι κακοί παράγοντες μπορούν να χειραγωγήσουν μεγάλες ομάδες ατόμων, και πως, ως χρήστες, εμείς επιδεινώνουμε το πρόβλημα στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε μια εξιδανικευμένη εκδοχή του εαυτού μας:
«Οργανώνουμε τις ζωές μας γύρω από αυτή τη θεωρούμενη αίσθηση της τελειότητας, επειδή παίρνουμε ως ανταμοιβή αυτά τα πρόσκαιρα σήματα -καρδούλες και likes- και το ταυτίζουμε αυτό με κάποια αξία, και το ταυτίζουμε με την αλήθεια.
Και αντιθέτως, στην πραγματικότητα είναι κάτι ψεύτικο, μία εύθραυστη δημοφιλία που είναι βραχυπρόθεσμη και που σας αφήνει ακόμη περισσότερο - παραδεχτείτε το - κενούς και άδειους από ό,τι πριν το κάνετε, γιατί στη συνέχεια σάς βάζει σε αυτόν το φαύλο κύκλο, όπου αναρωτιέστε: "Ποιο είναι το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνω τώρα, γιατί το χρειάζομαι ξανά;"».
Πηγή: http://www.nooz.gr/
Δυσλεξία και ελληνική γλώσσα
Την συστηματική διδασκαλία της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας προτείνουν ξένοι καθηγητές, σαν θεραπεία σε δυσλεκτικά παιδιά.
Σύμφωνα με την θεωρία, του Καθηγητού της Φιλολογίας Eric Havelock, η οποία στηρίζεται στον Πλάτωνα…το αρχαίο Ελληνικό αλφάβητο προκάλεσε πακτωλό αφηρημένων εννοιών στον Αρχαίο Ελληνικό κόσμο, λόγω ενεργοποίησης του εγκεφάλου των χρηστών του.
Στον συνεδριακό τόμο των τετρακοσίων σελίδων «Alphabet and the Brain, έκδοση Springer του 1988» παρουσιάζονται τα συμπεράσματα πλήθους κορυφαίων επιστημόνων φιλολόγων, γλωσσολόγων και άλλων ειδικοτήτων, πλην Ελλήνων αντιστοίχων ειδικοτήτων. Επιμελητές της έκδοσης ήταν ο Καθηγητής της Ιατρικής Charles Lumsden του Πανεπιστημίου του Τορόντο και ο Διευθυντής του Κέντρου Θεωρίας της Επικοινωνίας “Marchal McLuhan” Derrick De Kerckhove.
Tα επιστημονικά αποτελέσματα τα οποία υποστηρίζουν την θεωρία του Havelock είναι τα εξής:
1. Η περιοχή Broca, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του εγκεφάλου, ενεργοποιήθηκε λίγο περισσότερο, λόγω του Ελληνικού αλφαβήτου διότι χρησιμοποιήθηκαν επιτυχώς φωνήεντα σε γραφή για πρώτη φορά.
2. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επαναπρογραμματίστηκε ριζικώς.
3. Η πιο πάνω αναφερθείσα συγκλονιστική μεταβολή στην λειτουργία του εγκεφάλου προκάλεσε μία ουσιώδη αλλαγή στην ψυχολογία των χρηστών του αλφαβήτου από την οποία προέκυψε η ανάγκη επικοινωνίας των πολιτών δια της λειτουργίας του θεάτρου.
Οι δημοσιευμένες έρευνες της επιστημονικής ομάδας του Ιωάννη Τσέγκου παρουσιάζονται στο βιβλίο «Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΤΟΝΩΝ». Σε αυτές, αλλά και σε νεώτερες έρευνες 1999-2010, απέδειξαν ότι οι μετρήσιμοι δείκτες της Λεκτικής Νοημοσύνης και της Αφαιρετικής Σκέψης με αποδεκτές τεχνικές επιταχύνθηκαν σε ομάδα 25 μη-δυσλεξικών παιδιών.
Η διδασκαλία στα παιδιά αυτά καθώς και οι μετρήσεις των δεικτών άρχισαν από την ηλικία των 8 ετών και συνεχίστηκαν μέχρι και τα 12 χρόνια τους. Οι ίδιοι δείκτες επιβραδύνθηκαν στην ισάριθμη ομάδα μη-δυσλεξικών παιδιών τα οποία δεν διδάχθηκαν εβδομαδιαίως και εξωσχολικώς επί δίωρο την Αρχαία Γλώσσα. Ας σημειωθεί ότι οι δύο ομάδες διδάχθηκαν τα ίδια προγραμματισμένα μαθήματα στο κανονικό ωράριο η δε στατιστική ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε με γενικώς αποδεκτό πρότυπο.
Ωστόσο, η Αυστραλή Πανεπιστημιακή ερευνήτρια Kate Chanock έκανε ένα βήμα παράλληλο ως προς τον Ιωάννη Τσέγκο διότι στο έργο της «Help for a dyslexic learner from an unlikely source: the study of Ancient Greek, Literacy 2006» περιγράφει πως κατέστησε ένα αγγλομαθή δυσλεξικό σε μη-δυσλεξικό με τα Αρχαία Ελληνικά!
Εν τούτοις, από φέτος, τα μεν παιδιά της Αγγλίας του Δημοτικού στην περιοχή της Οξφόρδης, με επιστημονική πρόταση, επιπροσθέτως των μαθημάτων τους θα μαθαίνουν Αρχαία Ελληνικά, τα δε αντίστοιχης ηλικίας Ελληνόπουλα, μόνον με πολιτική απόφαση, δεν θα διδάσκονται την Αρχαία Γλώσσα ενώ θα έπρεπε, αλλά Αγγλικά!!
(Σταύρος Π. Παπαμαρινόπουλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας 2004-2010).
Επίσης βλ. σχετικά Αρχαία Ελληνικά κατά δυσλεξίας (εφημ. Καθημερινή)
Πως να ηρεμήσετε με φράσεις-κλειδιά ένα θυμωμένο παιδί
Είτε το παιδί σας εκρήγνυται σαν πυροτέχνημα με την παραμικρή πρόκληση, είτε ο θυμός του σιγοβράζει και κάνει την έκρηξη σε ανύποπτη στιγμή, κάθε παιδί μπορεί να επωφεληθεί από τις δεξιότητες διαχείρισης θυμού.
Ως γονείς, θα πρέπει να είσαστε σε θέση να διαχειριστείτε, όσο πιο ψύχραιμα γίνεται, αυτές τις εκρήξεις θυμού.
Δεν είναι εύκολο, αλλά μπορείτε να προσπαθήσετε. Την επόμενη λοιπόν φορά που το παιδί σας θα ξεσπάσει για ασήμαντη αφορμή (είτε γιατί δεν του αρέσει το φαγητό, είτε γιατί του είπατε να καθαρίσει το δωμάτιό του) προσπαθήστε να το ηρεμήσετε χρησιμοποιώντας αυτές τις φράσεις:
1. Αντί: Σταμάτα να πετάς τα πράγματα!
Δοκιμάστε το εξής: Όταν πετάς τα παιχνίδια σου, πιστεύω ότι δεν θέλεις πια να παίξεις. Ισχύει;
2. Αντί: Τα μεγάλα παιδιά δεν συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο! Δοκιμάστε το εξής: Τα μεγάλα παιδιά ακόμη και οι ενήλικες νοιώθουν όπως εσύ αυτή τη στιγμή. Σε καταλαβαίνω, αλλά σε διαβεβαιώ ότι θα περάσει
3. Αντί: Μη τολμήσεις! Δοκιμάστε το εξής: Σε καταλαβαίνω ότι είσαι θυμωμένος, αλλά προσπάθησε να ηρεμήσεις.
4. Αντί: Μα, σου είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβεις; Δοκιμάστε το εξής: Αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο, ε; Θα βρούμε μαζί τη λύση.
5. Αντί: Αυτό ήταν, πήγαινε στο δωμάτιό σου, τώρα! Δοκιμάστε το εξής: Ας καθίσουμε να το συζητήσουμε μαζί όσο πιο ήρεμα μπορούμε.
6. Αντί: Φάε το φαγητό του τώρα, διαφορετικά θα κοιμηθείς νηστικός! Δοκιμάστε το εξής: Τι μπορούμε να κάνουμε για να γίνει αυτό το φαγητό πεντανόστιμο;
7. Αντί : Το δωμάτιό σου δεν βλέπετε. Ξεκίνα να το καθαρίζεις αυτή τη στιγμή! Δοκιμάστε το εξής: Τι θα έλεγες να σε βοηθήσω να καθαρίσουμε το δωμάτιό σου; Τι θέλεις να αναλάβεις να κάνεις;
8. Αντί: Σταμάτα να γκρινιάζεις! Δοκιμάστε το εξής: Μπορείς να ηρεμήσεις λίγο και να μιλήσουμε, γιατί αυτή τη στιγμή δεν σε καταλαβαίνω.
9. Αντί: Πόσες φορές πρέπει να σου πω το ίδιο πράγμα; Δοκιμάστε το εξής: Επειδή δεν με ακούς που σου μιλάω, τι θα έλεγες όταν με ακούσεις να μου επαναλάβεις τι ακριβώς σου είπα;
Όταν τα παιδιά είναι κουρασμένα, πεινασμένα, ή βρίσκονται σε υπερδιέγερση, δεν αντιδρούν ήρεμα και λογικά. Μην προσπαθείτε λοιπόν εκείνη τη στιγμή να τα συνετίσετε, παρά μόνο να τα ηρεμήσετε
Πανελλήνια έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων μαθητών (Έρευνα HBSC/WHO)
| Η Πανελλήνια έρευνα στους μαθητές εφηβικής ηλικίας για συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία (Έρευνα HBSC/WHO) έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως μια έγκυρη πηγή πληροφοριών για τα θέματα της εφηβείας η οποία προσφέρει πολύτιμες κατευθύνσεις στον τομέα της πρόληψης σε επαγγελματίες, πολιτικούς, γονείς, ενώ βοηθά να κατανοηθούν καλύτερα οι αλλαγές στον τρόπο ζωής των νέων μέσα στο πλαίσιο του συνεχώς μεταβαλλόμενου κοινωνικοοικονομικού περιβάλλοντος στο οποίο ζουν. |
Αποτελέσματα Έρευνας 2014 |
Από την κούνια ξεχωρίζουμε το καλό από το κακό
Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, τα μωρά μπορούν να αρχίσουν να κάνουν ηθικές κρίσεις και να ξεχωρίζουν τι είναι καλό και τι είναι κακό, ήδη από την ηλικία των έξι μηνών, κάτι που δείχνει ότι ίσως γεννιούνται με έμφυτες και "καλωδιωμένες" στον εγκέφαλό τους τις θεμελιώδεις ηθικές αξίες.
Τα ευρήματα της νέας μελέτης ανατρέπουν την κυρίαρχη μέχρι σήμερα αντίληψη ότι οι άνθρωποι ξεκινάνε τη ζωή τους ως μια "άγραφη πλάκα" ηθικής, που διαμορφώνεται στη συνέχεια από τις επιρροές των γονέων και του υπόλοιπου περιβάλλοντος. Η έρευνα έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ, υπό τον καθηγητή Πολ Μπλουμ, σύμφωνα με τους "Τάιμς του Λονδίνου" και τους "Τάιμς της Ν. Υόρκης".
Σε ένα από τα πειράματα, νήπια ηλικίας έξι μηνών έως ενός έτους παρακολούθησαν ένα φιλμ με κινούμενα σκίτσα, όπου "πρωταγωνιστούσαν" απλά γεωμετρικά σχήματα. Μια κόκκινη μπάλα με μάτια προσπαθούσε να ανέβει ένα λόφο, την ίδια στιγμή που ένα κίτρινο τετράγωνο προσπαθεί να τη βοηθήσει σπρώχνοντάς την από πίσω, ενώ αντίθετα ένα πράσινο τρίγωνο εμποδίζει την μπάλα να ανέβει και την υποχρεώνει να γυρίσει πίσω.
Τα παιδιά είδαν αρκετές φορές την ταινία και σε ποσοστό 80%, όταν στη συνέχεια κλήθηκαν να επιλέξουν, έδειξαν την προτίμησή τους στο "καλό" κίτρινο τετράγωνο που βοηθούσε την μπάλα και όχι στο "κακό" πράσινο τρίγωνο που την εμπόδιζε.
Σε ένα δεύτερο πείραμα, ένας σκύλος-παιγνίδι προσπαθεί να ανοίξει ένα κουτί. Ένα αρκουδάκι τον βοηθά, αλλά ένα άλλο τον εμποδίζει. Αφού είδαν κι αυτό το σύντομο φιλμ πολλές φορές, τα παιδάκια στη συντριπτική πλειονότητά τους έδειξαν την προτίμησή τους για το φιλικό αρκουδάκι που βοηθά το σκύλο.
Σύμφωνα με τον Μπλουμ, τέτοιου είδους πειράματα έρχονται σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις διάσημων ψυχαναλυτών όπως ο Σίγκμουντ Φρόιντ, που πίστευαν ότι ο άνθρωπος γεννιέται ως ένα "ανήθικο ζώο", ή ψυχολόγων όπως ο Γουίλιαμ Τζέιμς, που θεωρούσε ότι η νοητική ζωή του νήπιου βρισκόταν σε "μεγάλη σύγχυση". "Υπάρχει πια ένα αυξανόμενο σώμα επιστημονικών στοιχείων που υποστηρίζουν την ιδέα ότι ίσως εκ γενετής υπάρχει κάποια αίσθηση καλού και κακού", τόνισε ο Μπλουμ.
Δεν πείθονται πάντως όλοι οι επιστήμονες. Η συμπεριφορίστρια ψυχολόγος Νάντζα Ράισλαντ του βρετανικού πανεπιστημίου του Ντέραμ εμφανίστηκε επιφυλακτική για τη νέα αντίληψη. Όπως είπε, για παράδειγμα, το γεγονός ότι τα παιδιά προτιμούν τον "καλό" που βοηθά την μπάλα να πάει προς τα πάνω, ίσως να μην αποτελεί ένδειξη για κάποια έμφυτη ηθική στο μωρό υπέρ του καλού, αλλά απλώς του γεγονότος ότι τα μωρά προτιμούν να βλέπουν τα πράγματα να πηγαίνουν προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω.
Σημείωσε επίσης ότι τα παιδιά αρχίζουν να κοινωνικοποιούνται και να μαθαίνουν να ξεχωρίζουν το καλό από το κακό (δηλαδή αυτό που επιτρέπεται και αυτό που απαγορεύεται) ήδη από τη στιγμή της γέννησής τους.
Ο καθηγητής ψυχολογίας του βρετανικού πανεπιστημίου του Νταντί, από την άλλη, επεσήμανε ότι "δεν μπορεί κανείς να μπει στο μυαλό του μωρού. Δεν μπορείς να το ρωτήσεις. Πρέπει να αρκεστείς να παρατηρείς τι είναι αυτό που τραβά την προσοχή του. Ξέρουμε πια ότι κατά το πρώτο εξάμηνο τα μωρά μαθαίνουν διάφορα πράγματα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι θεωρούσαμε δυνατό.
Είναι όμως δύσκολο να ξεχωρίσουμε αυτό που έχουν μέσα τους εκ γενετής, από αυτό που μαθαίνουν μόλις γεννιούνται".
Πηγή: http://48dim-athin.att.sch.gr/page311/page280/styled-258/