Γιατί ανάβουμε κερί στην εκκλησία


κεριά

Για ποιο λόγο ανάβουμε κερί στην εκκλησία; Υπάρχει ιδιαίτερος συμβολισμός στο άναμμά του; Ερωτήματα, στα οποία δίνει απάντηση ο μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος, ο οποίος επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι η συνήθεια του ανάμματος περιέχει βαθύτατο συμβολισμό και ότι αποτελεί μια σημαντική κίνηση του ανθρώπου στην αναζήτηση του θείου να επικοινωνήσει με τον Θεό.

«Μια από τις ευλογημένες συνήθειες των πιστών όταν εισέρχονται στον ναό είναι να παίρνουν ένα ή περισσότερα κεριά, να τα ανάβουν στην ορισμένη θέση (μανουάλι) και κατόπιν να προσκυνούν τις εικόνες του Χριστού, της Παναγίας και του αγίου του ναού. Αυτή η συνήθεια, που ίσως τις περισσότερες φορές γίνεται μηχανικά,
περιέχει βαθύτατο συμβολισμό. Καθετί που υπάρχει ή συμβαίνει στον Ιερό Ναό και στη Λατρεία της Εκκλησίας μας εγκρύπτει συμβολισμούς για να μας υπενθυμίζει τόσο γεγονότα της επίγειας ζωής του Κυρίου μας όσο και την υποχρέωση του πιστού να μη ραθυμεί, να μην εγκαταλείπεται στη βιοτική ραστώνη, αλλά να αφυπνίζεται πνευματικά αναλαμβάνοντας τα πνευματικά όπλα που η Εκκλησία μας του χορηγεί στον πνευματικό αγώνα», τονίζει ο ποιμενάρχης Νικοπόλεως και Πρεβέζης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Στο ερώτημα τι συμβολίζει το κερί, επικαλείται απαντήσεις που δίνουν οι Πατέρες της Εκκλησίας. Χαρακτηριστικά, σημειώνει: «Την απάντηση δίνουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, στους οποίους προσφεύγουμε πάντοτε και οι οποίοι δίνουν απαντήσεις σε όλα και ας έζησαν αιώνες πριν.

Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει έξι συμβολισμούς για το κερί και βεβαίως αναφέρεται στο αποκαλούμενο καθαρό κερί, δηλαδή, το μελισσοκέρι. Λέγει ότι το κερί συμβολίζει:


α) Την
καθαρότητα της ψυχής μας,
β) Το
εύπλαστο της ψυχής μας, την οποία πρέπει να πλάσουμε σύμφωνα με τις εντολές του Ευαγγελίου,
γ) Την ε
υωδία της Θείας Χάριτος, την οποία πρέπει να εκπέμπει κάθε ψυχή, όπως το κερί διαθέτει γλυκεία μυρωδιά,
δ) Όπως το γνήσιο κερί, καιόμενο ανακατεύεται με τη φωτιά και τις δίνει τροφή, έτσι και η
ψυχή καιομένη από τον Θείο Έρωτα οδηγείται βαθμηδόν στη θέωση,
ε) Το
φως του Χριστού και
στ) Την αγάπη και την ειρήνη με τις οποίες κυριευμένος ο πιστός γίνεται
φωτεινός οδοδείκτης στους άλλους.


Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης παραθέτει άλλους έξι συμβολισμούς και λόγους για τους οποίους ανάβουμε το κερί:


1) Για να
δοξάζουμε το Θεό, ο οποίος είναι το Φως "Εγώ ειμί το Φως του κόσμου", (Ιωάνν. 8, 12),
2) Για να
διαλύουμε το σκοτάδι της νύχτας και να διώχνουμε μακριά το φόβο που προκαλεί το σκοτάδι,
3) Για να δείχνουμε την
εσωτερική χαρά της ψυχής μας,
4) Για να
αποδίδουμε τιμή στους αγίους της πίστεώς μας, μιμούμενοι τους Χριστιανούς των πρώτων αιώνων, που άναβαν κεριά στους τάφους των μαρτύρων,
5) Για να
συμβολίζουμε τα καλά μας έργα κατά το Κυριακόν Λόγιον "ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων" και
6) Για
να συγχωρηθούν οι αμαρτίες όσων ανάβουμε τα κεριά και εκείνων υπέρ των οποίων τα ανάβουμε».

Ακολούθως, εστιάζει στο φως της φλόγας και υπογραμμίζει ότι «Το κερί βγάζει φλόγα και η φλόγα εκπέμπει φως. Το φως αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της λατρείας μας. Καλούμαστε να γίνουμε φως γιατί Εκείνος είναι το Φως. Στη προηγιασμένη Θεία Λειτουργία ο λειτουργός ιερέας κρατώντας αναμμένη λαμπάδα στρέφεται στους πιστούς και εκφωνεί "Φως Χριστού φαίνει πάσι". Στην ακολουθία της κουράς μοναχού ο προεστώς δίνει στον κεκαρμένο αναμμένη λαμπάδα και πάλι, λέγοντάς του "ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς", (Ματθ. ε, 16), αλλά και στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ψάλλουμε "είδομεν το Φως το αληθινόν"».

Εν κατακλείδι, ο μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης δηλώνει: «Ο Χριστός μας καλεί συνεχώς να γίνουμε Φως με τη ζωή μας, με τους λόγους μας και με τα έργα μας.


Συνεπώς, δεν είναι τυπική ή μηχανική πράξη το άναμμα του κεριού, αλλά μια σημαντική κίνηση του ανθρώπου στην αναζήτηση του Θείου να επικοινωνήσει με τον Θεό».

Πηγή: http://www.tanea.gr/

Comments

Πρώην στέλεχος Facebook: Σας προγραμματίζουν!

Chamath Palihapitiya

Σε αποκαλύψεις για την ανεξέλεγκτη δύναμη του Facebook προέβη ο Chamath Palihapitiya, πρώην αντιπρόεδρος του Facebook στο κομμάτι του «user growth».

Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του τον Νοέμβριο στο «
Graduate School of Business» του Στάνφορντ, δήλωσε πως τα social media «διαβρώνουν τα βασικά θεμέλια του τρόπου συμπεριφοράς των ανθρώπων» και τόνισε, μάλιστα, ότι αισθάνεται «τεράστια ενοχή» για τη δημιουργία εργαλείων που «διαλύουν τον κοινωνικό ιστό». 

Προέβη σε μια προειδοποίηση:
«Δεν το συνειδητοποιείτε, αλλά σας προγραμματίζουν... όμως τώρα πρέπει να αποφασίσετε πόσα είστε διατεθειμένοι να παραχωρήσετε, πόση από τη διανοητική σας ανεξαρτησία». 

Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι «
δεν χρησιμοποιεί αυτή τη μαλακία» και πως ούτε τα παιδιά του επιτρέπεται να χρησιμοποιούν «αυτή τη μαλακία».

Επίσης, συνέστησε σε όλους να κάνουν
«ένα μεγάλο διάλειμμα» από τα social media.

Ο Palihapitiya μπήκε στην ομάδα του Facebook το
2007 και σήμερα είναι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών Social Capital που ίδρυσε το 2011. 

«Τα πράγματα στα οποία βασίζεστε, οι βραχυπρόθεσμες λούπες αντιδράσεων, με κίνητρο τη ντοπαμίνη, που έχουμε δημιουργήσει, καταστρέφουν το πώς λειτουργεί η κοινωνία: κανένας πολιτικός διάλογος, καμία συνεργασία, παραπληροφόρηση, ψέματα», επισήμανε. 

Ο φόβος του είναι ότι κακοί παράγοντες μπορούν να χειραγωγήσουν μεγάλες ομάδες ατόμων, και πως, ως χρήστες, εμείς επιδεινώνουμε το πρόβλημα στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε μια εξιδανικευμένη εκδοχή του εαυτού μας:

«Οργανώνουμε τις ζωές μας γύρω από αυτή τη
θεωρούμενη αίσθηση της τελειότητας, επειδή παίρνουμε ως ανταμοιβή αυτά τα πρόσκαιρα σήματα -καρδούλες και likes- και το ταυτίζουμε αυτό με κάποια αξία, και το ταυτίζουμε με την αλήθεια.

Και αντιθέτως,
στην πραγματικότητα είναι κάτι ψεύτικο, μία εύθραυστη δημοφιλία που είναι βραχυπρόθεσμη και που σας αφήνει ακόμη περισσότερο - παραδεχτείτε το - κενούς και άδειους από ό,τι πριν το κάνετε, γιατί στη συνέχεια σάς βάζει σε αυτόν το φαύλο κύκλο, όπου αναρωτιέστε: "Ποιο είναι το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνω τώρα, γιατί το χρειάζομαι ξανά;"». 

Πηγή: http://www.nooz.gr/

Comments

Πιο εργατικοί Ευρωπαίοι οι... Έλληνες !

Average Hours Worked per week.png

Εκπλήξεις έκρυβαν τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήχθη για την εργατικότητα των Ευρωπαίων (σχετικά με τις εβδομαδιαίες ώρες εργασίας). 


Πρώτοι, λοιπόν, με 39 ώρες εργασίας ανά βδομάδα έρχονται οι Έλληνες εργαζόμενοι,ξεπερνώντας με διαφορά εργαζόμενους άλλων χωρών, που φημίζονται για την εργατικότητά τους.

Στη 
δεύτερη θέση έρχονται οι Ρώσοι με 38 ώρες εβδομαδιαίως ενώ την πρώτη πεντάδασυμπληρώνουν οι Ιρλανδοί (36 ώρες), οιΙσλανδοί (36 ώρες) κι οι Πορτογάλοι (35 ώρες).

Στις 
τελευταίες θέσεις του σχετικού πίνακα εμφανίζονται οι Γάλλοι εργαζόμενοι (28 ώρες την εβδομάδα), οι Νορβηγοί (27 ώρες) και οι Γερμανοί εργαζόμενοι με 26 ώρες εργασίας ανά εβδομάδα.


Τέλος, σημειώνεται πως σε χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής ηπείρου, οι ώρες εργασίας αυξάνονται κατακόρυφα... καθώς στο Μεξικό εργάζονται 43 ώρες/βδομάδα, ενώ στην Κορέα 40.

Πηγή: independent.co.uk

Comments