Μια μέρα σε ένα σχολείο της Φινλανδίας (Βίντεο)
Συχνά ακούγεται πως το Φιλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι από τα καλύτερα του κόσμου. Τι είναι όμως αυτό που το κάνει ξεχωριστό; Πόσο διαφέρει από το δικό μας; Τι μαθήματα διδάσκονται; Δίνει ευκαιρίες στους εκπαιδευτικούς να καινοτομήσουν; Τι μέσα έχουν στη διάθεση τους; Ποιος ο ρόλος των μαθητών;
Mε απλά λόγια σε τι διαφέρει το Φιλανδικό από το Ελληνικό Σχολείο;
1. Υπάρχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες μέσα στο σχολείο.
2. Η σχολική μονάδα λειτουργεί με αυτονομία.
3. Μπορεί να αποφασίζει για τα εκπαιδευτικά προγράμματα που θα εφαρμόζονται με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των μαθητών/τριών.
4. Η αναλογία εκπαιδευτικού μαθητών/τριών γίνεται με βάση τις ανάγκες και δυσκολίες τους.
5. Η διδακτέα ύλη είναι πολύ λιγότερη και πιο ουσιαστική, ενώ δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην εφαρμογή προγραμμάτων εκμάθησης κοινωνικών δεξιοτήτων και καθημερινότητας. Η διάρκεια του σχολικού έτους είναι 190 ημέρες με έναρξη από τα μέσα Αυγούστου και λήξη στις αρχές Ιουνίου. Οι διδακτικές ώρες ανά εβδομάδα αρχίζουν από 19 για τις μικρές τάξεις και στο τέλος φθάνουν τις 30.
6. Η διεπιστημονική ομάδα του σχολείου, αποφασίζει για τα εξειδικευμένα εκπαιδευτικά προγράμματα που θα εφαρμοστούν στους μαθητές/τριες και όχι κάποια εξωτερική υπηρεσία (π.χ. την εφαρμογή της παράλληλης την αποφασίζει το σχολείο).
7. Υπάρχουν ενιαίες σχολικές μονάδες καθόλα τα χρόνια φοίτησης των μαθητών/τριών. Αυτό σημαίνει και ενιαίο πρόγραμμα χωρίς επικαλύψεις, ενώ το εκπαιδευτικό σύστημα καλλιεργεί τη διαθεσιμότητα και την κριτική σκέψη.
8. Γίνεται ευρεία χρήση των ηλεκτρονικών μέσων διδασκαλίας και της διαθετικής προσέγγισης της διδασκαλίας.
9. Οι εκπαιδευτικοί έχουν πολύ καλή εκπαίδευση, οι σπουδές τους είναι πενταετής, ενώ λαμβάνουν ιδιαίτερη εκτίμηση από το κοινωνικό και πολιτικό σύστημα.
10. Οι χώροι είναι οργανωμένοι, εργοδυναμικά τακτοποιημένιοι και υπάρχουν εργαστήρια και βιβλιοθήκες.
11. Τα προγράμματα σπουδών είναι ενοποιημένα για όλη την υποχρεωτική 9ετή φοίτηση.
12. Είναι καθιερωμένο το ολοήμερο σχολείο και έχει καταργηθεί η μελέτη στο σπίτι, γεγονός που εξασφαλίζει ελεύθερο χρόνο για άλλες απαραίτητες εξωσχολικές δραστηριότητες.
13. Υπάρχει σύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας.
14. Η αξιολόγηση γίνεται για να διαπιστωθούν τυχόν αδυναμίες και υπάρξουν θετικές διορθωτικές αλλαγές.
Μεταναστεύουν τα ελληνόπουλα. Κύμα φυγής από τα δημοτικά
Αυστηρές κυρώσεις ισχύουν στο εξωτερικό για τους γονείς που δεν μεριμνούν για την τακτική φοίτηση των παιδιών τους
Τα στατιστικά στοιχεία που προέρχονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας δείχνουν ότι μεγάλος αριθμός μαθητών, που ξεπέρασε τις 16.000, εγκατέλειψαν την τελευταία τετραετία το δημοτικό σχολείο, ενώ πέρυσι 1.130 παιδιά έφυγαν από τα ελληνικά σχολεία και «σκόρπισαν» σε όλα τα σημεία του πλανήτη, ακολουθώντας προφανώς τους γονείς τους οι οποίοι εγκαταστάθηκαν για δουλειά σε κάποια άλλη χώρα. Ετσι βλέπουμε μαθητές να... κινούνται κυρίως προς τη Γερμανία (527 παιδιά), την Αγγλία (61 παιδιά), την Αυστραλία (56 παιδιά), την Αλβανία (πρόκειται κυρίως για οικογένειες μεταναστών από τη συγκεκριμένη χώρα που επέστρεψαν στην πατρίδα τους), την Τουρκία (48 παιδιά) και λιγότερο προς άλλες χώρες, όπως οι Ιταλία, Ελβετία, Ντουμπάι, Παναμάς, Νορβηγία, Ν. Αφρική κ.ά.
Το εντυπωσιακό από τα στατιστικά στοιχεία είναι ότι οι περισσότεροι μαθητές που μεταναστεύουν προέρχονται κατά κύριο λόγο από την Κεντρική Μακεδονία και μετά ακολουθούν περιοχές όπως η Αττική, η Ηπειρος και η Ανατολική Μακεδονία. Ελάχιστοι είναι οι μαθητές που έφυγαν από τα νησιά και την Πελοπόννησο.
Οπως εκτιμούν οι υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας, οι περιπτώσεις αυτών των μαθητών που φεύγουν από τα ελληνικά σχολεία για άλλη χώρα δεν είναι «ανησυχητικές», καθώς τα παιδιά αυτά είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν τη φοίτησή τους σε κάποια άλλη περιοχή του κόσμου στην οποία οι γονείς τους αποφάσισαν να εργαστούν και να ζήσουν μαζί με τα παιδιά τους.
Προβληματισμός
Με προβληματισμό όμως αντιμετωπίζονται οι περιπτώσεις των μαθητών που εγκαταλείπουν τη φοίτηση στα δημοτικά σχολεία, καθώς φαίνεται ότι αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στις δυσκολίες (οικονομικές και κοινωνικές) που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες.
Ο κυριότερος όγκος μάλιστα προέρχεται από περιοχές της Δυτικής Αττικής, της Αχαΐας, της Α Αθήνας, της Δυτ. Θεσσαλονίκης, του Ηρακλείου Κρήτης, της Ξάνθης, της Μαγνησίας και της Ροδόπης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχολικό έτος 2010-11 εγκατέλειψαν το σχολείο συνολικά 3.417 παιδιά, το 2011-12 έφυγαν 3.646 παιδιά, το 2012-13 εγκατέλειψαν 4.860 παιδιά και πέρυσι η σχολική διαρροή αφορούσε σε 4.502 παιδιά. Συνολικά δηλαδή μέσα σε τέσσερα χρόνια εγκατέλειψαν το σχολείο 16.425 παιδιά.
Η εκπαιδευτική κοινότητα θεωρεί ότι ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγάλος και μάλιστα με δεδομένο ότι η φοίτηση στο δημοτικό όσο και στο γυμνάσιο είναι υποχρεωτική, εφόσον ο μαθητής δεν έχει υπερβεί το 16ο έτος της ηλικίας του.
Μάλιστα, όποιος έχει την επιμέλεια του μαθητή και παραλείπει την εγγραφή ή την εποπτεία του ως προς τη φοίτηση τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο.
Σύμφωνα με τον νόμο, η φοίτηση των μαθητών παρακολουθείται από τον δάσκαλο της τάξης και καθημερινά καταγράφονται οι απουσίες και ενημερώνεται σχετικά η οικογένεια.
Ο δάσκαλος της τάξης φροντίζει να κατατίθενται από τους γονείς στο σχολείο τα στοιχεία που ζητούνται από τον διευθυντή για τη δικαιολόγηση των απουσιών.
Όταν ο μαθητής απουσιάζει αδικαιολόγητα και οι γονείς ή οι κηδεμόνες δεν επικοινωνούν με το σχολείο παρά τις ειδοποιήσεις, αναζητείται η οικογένεια μέσω των αστυνομικών αρχών.
Σε περίπτωση που η αναζήτηση δεν φέρει αποτελέσματα, αναφέρεται η διακοπή της φοίτησης στον αρμόδιο προϊστάμενο, ο οποίος είναι υποχρεωμένος να αναζητήσει τον μαθητή σε όλα τα σχολεία του νομού και μετά η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας πρέπει να κάνει την ανάλογη αναζήτηση σε όλα τα σχολεία της χώρας.
Τι συμβαίνει στις μεγάλες χώρες
Η σχολική διαρροή αποτελεί φαινόμενο παγκόσμιο, με μικρότερες ή μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις, ανάλογα με τη χώρα. Αμεσα συνδεδεμένο με συγκεκριμένα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, το φαινόμενο αποτελεί αντικείμενο έρευνας σε σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες όπου εκπονούνται προγράμματα πρόληψης και παρέμβασης για την αντιμετώπισή του.
Η επίλυση του προβλήματος της σχολικής διαρροής είναι άμεσα συνυφασμένη με την επίλυση των κοινωνικών και οικονομικών αιτίων που το προκαλούν. Εχει υποστηριχτεί ακόμα ότι αυτή καθαυτή η λειτουργία του σχολείου ευθύνεται για τη μαθητική διαρροή. Η διεθνής εμπειρία έχει καταδείξει ότι το τοπικό περιβάλλον και η τοπική κοινωνία είναι παράγοντες στενά συνυφασμένοι με το πρόβλημα τόσο ως προς τη γένεσή του όσο και ως προς την αντιμετώπισή του.
Γαλλία. Ενώ στα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης η σχολική διαρροή τιμωρείται κυρίως με χρηματικά πρόστιμα, η Γαλλία, όπως άλλωστε και η Μεγάλη Βρετανία, προβλέπει ποινικές κυρώσεις για τους γονείς που δεν μεριμνούν για την τακτική φοίτηση των παιδιών τους.
Την τελευταία δεκαετία, μάλιστα, οι καταδίκες γονέων για πλημμελή τήρηση των υποχρεώσεών τους απέναντι στα παιδιά τους έχουν αυξηθεί σημαντικά, ενώ πληθαίνουν και οι προτάσεις και παρεμβάσεις για την προληπτική αντιμετώπιση του φαινομένου (π.χ. σεμινάρια γονέων για την ανάπτυξη του αισθήματος ευθύνης απέναντι στα παιδιά, τοποθέτηση αστυνομικών σε σχολικές μονάδες, αντικατάσταση ποινικών ποινών με χρηματικά πρόστιμα κ.λπ.).
ΗΠΑ. Σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου οι ΗΠΑ κατείχαν την πρώτη θέση παγκοσμίως όσον αφορά το ποσοστό αποφοίτων της ανώτερης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης επί του συνολικού πληθυσμού, τα τελευταία χρόνια χάνει διαρκώς έδαφος έναντι πολλών άλλων χωρών του δυτικού κόσμου. Μολονότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν καταγράφουν το φαινόμενο της σχολικής διαρροής με την ίδια μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία, είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια το ποσοστό σχολικής διαρροής κυμαίνεται στη χώρα σε σχετικά υψηλά επίπεδα (17-20%).
Τα ποσοστά αυτά είναι ακόμα υψηλότερα για τις πολυπληθείς μειονότητες των πολιτών αφρικανικής (25-31%) και λατινοαμερικανικής (26-39%) καταγωγής.
ΚΑΝΑΔΑΣ. Ως αρχική παρατήρηση οφείλουμε να επισημάνουμε ότι ο Καναδάς παρακολουθεί το φαινόμενο της σχολικής διαρροής στη βάση μίας ελαφρά διαφοροποιημένης εκδοχής του δείκτη πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου από αυτή που υιοθετεί η Eurostat.
Ο δείκτης βάσει του οποίου υπολογίζεται η σχολική διαρροή στη χώρα ορίζεται ως ο αριθμός των νέων της ηλικιακής ομάδας 20-24 ετών που δεν έχουν ολοκληρώσει την ανώτερη βαθμίδα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και βρίσκονται εκτός εκπαιδευτικού συστήματος. Πάντως, χάρη σε ένα ευρύ φάσμα μέτρων που εφαρμόστηκαν στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, ο Καναδάς κατάφερε να μειώσει σημαντικά το ποσοστό σχολικής διαρροής. Ετσι από το 16,75% που καταγραφόταν σε επίπεδο συνόλου χώρας το 1991, το ποσοστό μειώθηκε στο 9,5% το 2006 για να πέσει πλέον στο 6%. Σε κάθε περίπτωση, ο Καναδάς έχει να επιδείξει μακροχρόνια και επιτυχημένη δράση στη μάχη κατά του φαινομένου της σχολικής διαρροής.
Τα γιατί
Προβλήματα που αντιμετωπίζουν
- φτώχεια
- ανεργία
- υψηλά ποσοστά φαινομένων νεανικής παραβατικότητας, βίας και κακοποίησης στο εσωτερικό της σχολικής κοινότητας.
- παρουσία φαινομένων ρατσισμού και ξενοφοβίας και μη ομαλής συνύπαρξης των ομάδων διαφορετικής πολιτισμικής ταυτότητας
- φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης
- Προβληματικές συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής σε σχολείο, αλλά και οικογένεια
- Ελλειψη σχολικών μονάδων στο εσωτερικό της κοινότητας ή σε κοντινή απόσταση από αυτή
Νικολίτσα Τρίγκα
Πηγή: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64118174
Μικροί μεγάλοι χωρίς ηλικία !!!
Προφίλ στο facebook από το νηπιαγωγείο. Αυτό έδειξε έρευνα (10/5/2011 έως 25/9/2011) του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου και 2.319 εκπαιδευτικών από όλη τη χώρα. Σύμφωνα με την έρευνα, στο 76% των νηπιαγωγείων, τουλάχιστον ένα στα 10 νήπια χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο εκτός σχολείου. Στο 25% των νηπιαγωγείων, τρία στα 10 νήπια το χρησιμοποιούν, ενώ στο 10% αυτών, το 50% των νηπίων σερφάρει. Στο 10% των νηπιαγωγείων, ένα στα 10 νήπια έχει δικό του κινητό. Στο 14% των νηπιαγωγείων, ένα έως δύο νήπια έχουν, ήδη, προφίλ σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
Στο 56% των δημοτικών, τα μισά παιδιά χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο εκτός σχολείου, ενώ στο 19% των δημοτικών, το 80% των μαθητών κάνει ανάλογη χρήση. Στο 30% των δημοτικών, οι μισοί μαθητές έχουν δικό τους κινητό, ενώ στο 20%, οι μισοί μαθητές έχουν προφίλ στο facebook. Στο σύνολο των δημοτικών, το 15% των παιδιών έχει, ήδη, ένα τέτοιο προφίλ. Και να σκεφθεί κανείς ότι η χρήση facebook απαγορεύεται ρητά από τον ίδιο τον ιστοχώρο σε ανηλίκους κάτω των 13 ετών.
Παλαιότερα, οι γονείς «πάρκαραν» τα παιδιά μπροστά στην τηλεόραση. Τώρα κάνουν περίπου το ίδιο με το Διαδίκτυο. Το σώμα τους είναι εκεί, στο σπίτι, ήσυχο, παγιδευμένο σε μια φαινομενικά ακίνδυνη ασχολία. Για τους πολυάσχολους, κουρασμένους γονείς που θέλουν να απολαύσουν λίγες στιγμές ηρεμίας, το παιδί «παίζει». Όμως τι γνωρίζει ένα νήπιο για τη ζωή που ανοίγεται διάπλατα μπροστά του και το καλεί να προχωρήσει, να κάνει το μεγάλο άλμα χωρίς δίχτυ ασφαλείας; Δεν είναι μόνο το προφανές, ότι μπορεί να συνάψει σχέσεις-παγίδες για το ίδιο, να πλοηγηθεί σε σελίδες ακατάλληλες για την ηλικία του. Είναι κυρίως ότι το νήπιο εκτίθεται σε όλες τις προκλήσεις της ενήλικης ζωής, χωρίς το ίδιο να διαθέτει ακόμη το φίλτρο της εμπειρίας που θα το κρατήσει στην αναγκαία απόσταση. Ωθείται να εισχωρήσει σε έναν κόσμο χωρίς προθάλαμο προετοιμασίας, να κολυμπήσει στα ύδατα των μεγάλων, να παίξει το παιχνίδι με τους δικούς τους όρους και κανόνες. Να αντιγράψει, με τη μικρή του ηλικία και πείρα, ώριμους τρόπους επεξεργασίας προβλημάτων, απόκρισης, συμπεριφοράς. Να εκτεθεί σε κοινωνικά διλήμματα και ανακατατάξεις, σε ετερόκλητες πληροφορίες, σε συμβάντα παράδοξα, δραματικά, παρεκκλίνοντα, ενδεχομένως να δεχθεί τη λεκτική βία, τον σαρκασμό, τη χλεύη, το χοντροκομμένο αστείο, την μπαμπεσιά, την αθυροστομία, να βρεθεί ίσως σε περιβάλλοντα όπου, πίσω από το προπέτασμα φιλίας, έρπει διάχυτα η επιδειξιομανία, ο ατομοκεντρισμός, ο σκληρός ανταγωνισμός. Πώς θα διαχειριστεί καταστάσεις που το ξεπερνούν χωρίς να γεμίσει άγχος, ανασφάλεια, φόβο; Πώς, μέσα σε ρευστούς δεσμούς, θα καταφέρει να πλάσει έναν στέρεο κόσμο πραγματικών διαστάσεων;
Η χαμένη παιδικότητα είναι το τίμημα ενός πολιτισμού όπου έχουν υποχωρήσει οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις διαφορετικές περιόδους της ζωής του ανθρώπου. Νήπια, έφηβοι, νέοι, μεσήλικες, ηλικιωμένοι μοιάζουν να μετεωρίζονται σε έναν κοινό χώρο, με τη δυνατότητα να υποδυθούν όλους τους ρόλους (μικρομέγαλα, νεάζοντες, παλίμπαιδες). Πιο οδυνηρή από την παράταιρη επιστροφή στην πρώιμα απολεσθείσα αθωότητα είναι η αστραπιαία ανάλωση της πρώτης νιότης. Όταν θα έχουν καταστραφεί όλα τα μυστήρια, όταν θα έχουν αφαιρεθεί οι παρθενικές μονώσεις της ψυχής...
Τασούλα Kαραϊσκάκη
Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_02/10/2011_458034