ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ στα εκτακια μου

 Παιδιά μου,

η ώρα έφτασε.

Με τις αποσκευές σας γεμάτες γνώσεις, όνειρα, ελπίδες,

ξεκινήστε με θάρρος.

Το τρένο φεύγει απ' το Σταθμό.

Σφυρίξτε μαζί του με χαρά.

Ο επόμενος σταθμός σας περιμένει.

Σας κουνάμε το χέρι όσο θα το βλέπετε,

όσο θα το δέχεστε.

Οι ευχές μας θα σας συντροφεύουν

στο ταξίδι που συνεχίζεται.

Καλοτάξιδα παιδιά μου.

Ο Θεός να σας προστατεύει

και να σας ευλογεί.

                    ( Ιούνιος 2006)

ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΙΗΤΗΣ

Θα ‘ θελα να γράψω ένα τραγούδι

για κάποια παιδιά με καθαρά μάτια

που καθρέπτιζαν την αγάπη,

που η καρδούλα τους χτυπούσε για την Άνοιξη

κι ο νους τους ανοιγόταν στο πέλαγος της γνώσης.

Θα  ‘γραφα για κάποια παιδάκια

που βρέθηκαν τυχαία μπροστά μου μια Πρωταπριλιά

και τ’  αγάπησα.

Τ’  αγάπησα για τις φατσούλες τους,

τ΄ αγάπησα για τις φωνές και τα γέλια τους.

Βρεθήκαμε ξανά. Το επεδίωξα.

Ένιωσα πολλές φορές τη χαρά τους και χάρηκα.

Ένιωσα τη λύπη τους και πόνεσα μαζί τους.

Τα ελαττώματά τους, μου δημιουργούσαν

διάθεση για διδαχή.

Τα προτερήματά τους, εξάγνιζαν την καρδιά μου,

με δημιουργούσαν.

Δεθήκαμε.

Και τώρα πρέπει να κόψω τον ομφάλιο λώρο.

Και πονάει.

Πώς ν΄ αποχωριστώ τα μέλη μου;

Οδύρομαι μα γελάω.

Οραματίζομαι. Διαβλέπω τη γιατρίνα,

το μηχανικό, τη δημοσιογράφο,

τον ηθοποιό, τη δασκάλα.

Χαίρομαι.

Ναι. Πρέπει ν’  αφήσω ελεύθερα τα πουλάκια

που μέχρι τώρα προστάτευα,

να κυριαρχήσουν στον κόσμο.

Αν ήμουν ποιητής!

Μα είμαι δάσκαλος.

Στο καλό αγάπες μου, στην ευκή μου.

Ο Θεός μαζί σας.

                           ( Ιούνιος 2002)

 ΣΤΟ ΚΑΛΟ

Παιδιά μου,

ανοίγω την αγκαλιά που σας κρατούσα ,

ξεσφίγγω τα χέρια που σας πίεζαν

και σας αφήνω λεύτερα να πετάξετε.

Να πετάξετε γνωρίζοντας τους κινδύνους που σας περιμένουν.

Ο ουρανός δε θα  ‘ναι πάντα καθαρός

και στην ατμόσφαιρα καραδοκούν αέρηδες  να σας αρπάξουν.

Εσείς όμως ξέρετε.

Έχετε μάθει πώς να προφυλάσσεστε.

Θυμηθείτε τις στιγμές που φρόνιμα

 με ακούγατε να σας καθοδηγώ.

Τα λόγια μου ήταν γεμάτα αγάπη.

Τώρα μόνο αυτή _ η αγάπη μου_ θα σας συνοδεύει.

Στις δυσκολίες σας

να γυρνάτε τη σκέψη σας σε πρόσωπα αγαπημένα.

Κι αν ένα απ’  αυτά θα  ‘μαι  κι εγώ

η ευχή μου θα έρχεται κοντά σας

- πεταλούδα ανοιξιάτικη- να σας παρηγορεί.

Τώρα: ;

Τώρα σας αφήνω στα χέρια του ΘΕΟΥ.

Καθρέπτης του, η μάνα, ο πατέρας σας.

Στο  καλό παιδιά μου.

Θα σας αγαπώ πάντα.

ΙΟΥΝΙΟΣ  2004