Ρωμαϊκή περίοδος (69π.Χ. -395 μ.Χ. )

    Η Κρήτη ανέκαθεν είχε στρατηγική σημασία στην Ανατολική Μεσόγειο. Ήταν λοιπόν φυσικό να γίνει στόχος και της Ρώμης στην προσπάθεια κυριαρχίας της στην Ανατολή. Γύρευε αφορμή να της επιτεθεί και να την καταλάβει και βρήκε. Επειδή οι Κίλικες πειρατές, που πείραζαν τα ρωμαϊκά καράβια και ζημίωναν το ρωμαϊκό εμπόριο, βρίσκαν, φαίνεται, άσυλο στα παράλια της Κρήτης, η Ρώμη ζήτησε από τους Κρητικούς να σταματήσουν τη βοήθειά τους στους Κίλικες. Αυτοί δε συμμορφώθηκαν με την απαίτηση της Ρώμης και ο ύπατος Μάρκος Αντώνιος εκστρατεύει για να τιμωρήσει τους Κρητικούς. Εκείνοι, που το πληροφορούνται έγκαιρα, ναυμαχούν το στόλο των Ρωμαίων προτού φθάσει στην Κρήτη, αιχμαλωτίζουν πολλά πλοία και κρεμούν πολλούς αιχμαλώτους. Ο ίδιος ο Αντώνιος μόλις κατόρθωσε να ξεφύγει ( 74 π.Χ.)

    Το 69 π.Χ. ο ύπατος Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος εκστρατεύει και πάλι στην Κρήτη. Αποβιβάζεται στη δυτική Κρήτη και την κυριεύει, παρά τη γενναία άμυνα των Κρητικών με στρατηγούς το Λασθένη και Πανάρη. Ο Λασθένης έρχεται στην Κνωσό για να συνεχίσει την αντίσταση, αλλά αναγκάζεται να την εγκαταλείψει αφού έκαψε τους θησαυρούς της για να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών. Ο Μέτελλος κατακτά όλη την Κρήτη και καίει και καταστρέφει τις πόλεις που αντιστάθηκαν.

    Η Κρήτη γίνεται ρωμαϊκή επαρχία με έδρα του Ρωμαίου διοικητή την Γόρτυνα, φίλη και σύμμαχο των Ρωμαίων