ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ για το φταρμό ή βασκανία Ο Μ. Χουρμούζης Βυζάντιος που επισκέφτηκε την Κρήτη στα 1832 αναφέρει στο βιβλίο του «Κρητικά» που εκδόθηκε στα 1842 τον παρακάτω εξορκισμό ο οποίος με κάποιες παραλλαγές, λέγεται μέχρι και σήμερα. «Η ξεματιάστρα δένει τρεις κόκκους αλάτι στην άκρη (γωνία) ενός μαντηλιού και αφού μετρήσει με τον πήχυν της, πλησιάζει στον ασθενή, αγγίζει τον κόμπο με το αλάτι στο μέτωπο κι ύστερα στη γη ,τρεις φορές, λέγοντας «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος». Κατόπιν λέει: Πού πας φταρμέ , πού πας κακέ, πού πας κακοποδεμένε, φύγε από τσι 72 φλέβες του (δείνα) και άμε στα όρη στα βουνά, που πετεινός δεν κράζει και σκύλος δε γαβγίζει, να βρεις θεριό να πιεις από το αίμα του, να φας από το κρέας του (χασμουριέται). Ελούστη κι η κυρά μας η Παναγιά , χτενίστηκε και στο θρονί τσης κάθισε και περάσαν οι αγγέλοι κι αρχαγγέλοι και φταρμίσασί τηνε (χασμουριέται) και πάει αφέντης ο Χριστός και τση λέει «ίντα ΄χεις μάνα, ίντα ΄χεις μητέρα», ελούστηκα παιδί μου, χτενίστηκα και στο θρονί μου εκάτσα και περάσαν οι αγγέλοι κι αρχαγγέλοι και φταρμίσασί με (χασμουριέται). Καλέ μάνα καλέ μητέρα, δεν ευρέθηκε χριστιανός αγιασμένος, τη μεγάλη Πέφτη λειτρουημένος να πάρει αλάτσι από την αλυκή ή τρία φύλλα από την ελιά και να πει μια φορά το Πάτερ ημών, δυο φορές το Πάτερ ημών (μέχρι τις εννιά).
Ο εξορκισμός λέγεται τρεις φορές κι έπειτα ξαναμετρά με τον πήχυν της το μαντήλι και το βγάζει 6 δάχτυλα κοντύτερο».
|