ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ
"Ξ Ε Ν Ι Ο Σ  Κ Ρ Η Σ"
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΧΕΤΖΟΓΙΑΝΝΑΚΗ
Αρχική σελίδα
Εισαγωγή
Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ
Κρήτη
Ηράκλειο. Ο τόπος που ζω
Το Ηράκλειο του χθες
Ο Άγιος Καπετάνιος
Παιδαγωγική Ακαδημία
Κνωσός
Ανδριάντες και αγάλματα στο σύγχρονο Ηράκλειο
Ξενιάκος.Ο τόπος που γεννήθηκα
Εκκλησίες του χωριού μου
Έργανος
Το φαράγγι
Τοπωνύμια
Δίχταμος
ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Μινωική Κρήτη
Η Μινωίτισσα
Ρωμαϊκή εποχή
Γόρτυνα
Α΄ Βυζαντινή περίοδος
Αραβοκρατία
Β΄ Βυζαντινή περίοδος
Ενετοκρατία
Τουρκοκρατία
1821-1898
Σύμβαση της Χαλέπας - Κρητική Πολιτεία (1877-1913)
Μικρασιατικός πόλεμος
ΝΕΕΣ ΚΛΑΖΟΜΕΝΕΣ- ΑΤΣΑΛΕΝΙΟ
Β΄ παγκόσμιος πόλεμος
Η Μάχη της Κρήτης
Κατοχή
Εθνική Αντίσταση
ΓΛΩΣΣΑ
Κρητική διάλεκτος
Λεξικό ντοπιολαλιάς
Ο Ερωτόκριτος
Ερωτόκριτος (συνέχεια)
Ερωτόκριτος(συνέχεια β)
Ερωτόκριτος (συνέχεια γ΄)
Αλφαβητάρια
ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Χριστούγεννα
Πρωτοχρονιά
Απόκριες
Έθιμα του Πάσχα
Χοροί
Μουσικά όργανα και οργανοπαίχτες
Λύρα
Βιολί
Λαούτο
Μαντολίνο
Χαμπιόλι
Σφυροχάμπιολο
ασκομαντούρα
Νανουρίσματα
Παλιά ποιήματα και τραγούδια
Κλήδονας
Μέτρα και σταθμά
Χαιρετισμοί-βλαστήμιες -ύβρεις
Φταρμός
Βεγγέρες
Η κρητική φορεσιά
Το κρητικό μαχαίρι
Παιχνίδια
Επαγγέλματα που χάθηκαν
ΕΡΓΑΣΙΕΣ
Διηγήματα
Ποιητικά φτερουγίσματα
Έμμετροι αποχαιρετισμοί
Θρησκευτικά ποιήματα
Παραμύθια
Θεατρικά-Λόγιος
Δημήτρης Λόγιος Α΄
Δημήτρης Λόγιος Β΄
Δημήτρης Λόγιος Γ΄
Δημήτρης Λόγιος Δ΄
Ο ΤΖΑΦΕΡ ΑΓΑΣ
Φυσικά
ΕΚΔΡΟΜΕΣ
Τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους
Κι άλλοι όμορφοι τόποι
Σπήλαια
Μοναστήρια αντρικά
Γυναικείες Μονές
Εγκαλειμμένα μοναστήρια και μετόχια Ιερών Μονών
Νέες Ιερές Μονές και Ησυχαστήρια
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Διάφορες
Λουλούδια
ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΚΑΙ ΒΟΤΑΝΑ
Η ΠΑΝΙΔΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Θηλαστικά
Άγρια πουλιά
Απειλούμενα είδη
ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΓΡΙΦΟΣ ΑΙΝΣΤΑΪΝ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΞΕΝΙΑΚΟΥ
ΟΜΙΛΙΕΣ
 

   Ο δημιουργός αυτής της ιστοσελίδας Μανώλης Χετζογιαννάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Ξενιάκος του Ηρακλείου από γονείς φτωχούς αγρότες. Με το περίσσευμα του κόπου τους τον έστειλαν στο Ηράκλειο, μετά από προτροπή της δασκάλας του μακαρίας Κατίνας Κολυβάκη, όπου και εισήχθη κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων στο 2ο Γυμνάσιο Αρρένων από το Λύκειο του οποίου αποφοίτησε το 1969 με πολύ καλό βαθμό. Το όνειρό του ήταν να σπουδάσει στη Φιλοσοφική Σχολή αλλά λόγω της κακής οικονομικής κατάστασης της οικογένειάς του, οι σκέψεις του αυτές δεν αναφέρθηκαν ποτέ και ο ίδιος αποφάσισε να συνεχίσει για άλλα δύο χρόνια τις σπουδές του στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου, πράγμα που έγινε και μάλιστα με υποτροφία.

    Υπηρέτησε στη συνέχεια τη στρατιωτική του θητεία ως Δόκιμος Έφεδρος Αξιωματικός και Ανθυπίλαρχος τεθωρακισμένων. Αργότερα μετά την επιστράτευση του 1974 και δύο μετεκπαιδεύσεις προήχθη στο βαθμό του Υπιλάρχου και Ιλάρχου που κατέχει έως σήμερα.

   Έδωσε ο Θεός και βρήκε σύντροφο της ζωής του τη δασκάλα Χρυσούλα Φραγκάκη  που τον στήριξε πολλαπλώς σε διάφορες δύσκολες φάσεις της ζωής του και δημιούργησε μαζί της μια καλή οικογένεια με δυο παιδιά.

    Μετά από 31 χρόνια πραγματικής διδασκαλικής ζωής, αποχώρησε από την Υπηρεσία πιστεύοντας ότι επετέλεσε στο ακέραιο το καθήκον του και ότι έδωσε στα παιδιά των Σχολείων από τα οποία πέρασε ( Τσούκας Ευρυτανίας, Δυτικής Φραγκίστας Ευρυτανίας, Γραμματικού Αττικής, Πρινιά Μαλεβιζίου, Αγίας Βαρβάρας, 46ου, 20ου, 16ου, 23ου, 10ου και 32ου Ηρακλείου) ό,τι περισσότερο και καλύτερο μπορούσε. Νιώθει επίσης ικανοποιημένος από τη συνεργασία που είχε με όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας ( μαθητές, γονείς, δασκάλους όλων των ειδικοτήτων, σχολικούς συμβούλους και προϊσταμένους ).

     Και επειδή το «δασκαλίκι» δε διαγράφεται με διοικητικές πράξεις, συνεχίζει να θέλει να προσφέρει όπως και όπου μπορεί. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η προσπάθειά του στο διαδίκτυο. Οι πληροφορίες που προσφέρει είναι ελεύθερες για όλους. Ηθικό θέμα για τον παραλήπτη να αναφέρει απλά τις πηγές του.

     Ονόμασε τη σελίδα του «Ξένιος Κρης», ( όνομα που θεωρεί ιδιοκτησία του και δεν επιτρέπει την χρησιμοποίησή του από άλλους) διότι παραπέμπει πρώτα στη Κρήτη από την οποία είναι περήφανος που κατάγεται κι ύστερα στο χωριό του τον Ξενιάκο που ο ίδιος πιστεύει ότι πήρε το όνομά του από το επίθετο Ξένιος του Διός και όχι από κάποιον ξένο που το πρωτοκατοίκησε. Ας λάβουμε δε υπόψη μας ότι ο Δίας έλαβε το προσωνύμιο αυτό ως προστάτης των ξένων και μη εχόντων άλλα δικαιώματα καθώς και το ότι σε κοντινή απόσταση βρισκόταν η αρχαία Έργανος το νεκροταφείο της οποίας ονομάζεται Ξενοτάφια. Εξάλλου η ιδιότητα της φιλοξενίας χαρακτηρίζει τόσο τους συγχωριανούς του όσο και τον ίδιο τον γράφοντα.