Ο υπέροχος ύμνος της αγάπης

Ο ύμνος της αγάπης (Απ. Παύλου Α' Κορ. ιγ')

 Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και αν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστην, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπη δε μη έχω, ουδέν ειμί. Και εάν ψωμίσω πάντα  τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.

απόδοση στη νεοελληνική 

Εάν υποθέσουμε ότι ομιλώ τις γλώσσες των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπη, έγινα όμοιος με τον άψυχο χαλκό , που βουΐζει, όταν τον χτυπούν, ή προς το κύμβαλο που βγάζει θορυβώδη και χωρίς σημασία ήχο. Και εάν έχω το χάρισμα της προφητείας και εάν γνωρίζω όλα τα μυστικά σχέδια των βουλών του Θεού και έχω όλη τη γνώση που μπορεί να αποκτήση ο άνθρωπος, και εάν έχω κάθε βαθμό πίστεως ώστε να μεταθέτω και βουνά ακόμη, δεν έχω όμως αγάπη, δεν είμαι τίποτε. Και εάν διαθέσω όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω με ψωμιά τους φτωχούς, και εάν παραδώσω το σώμα μου για να καώ, δεν έχω όμως αγάπη, δεν ωφελούμαι τίποτε από αυτές τις θυσίες. Εκείνος που έχει την αγάπη είναι μεγαλόψυχος, ανεκτικός και με πλατειά καρδιά, γίνεται ευεργετικός και ωφέλιμος. Η αγάπη δεν φθονεί, δεν ξιππάζεται και δεν φέρεται με αλαζονεία και προπέτεια, δεν φουσκώνει από οίηση και υπερηφάνεια. Δεν πράττει τίποτε το άσχημο, δεν ζητεί τα δικά της συμφέροντα, δεν ερεθίζεται από θυμό και οργή, δεν σκέπτεται ποτέ κακό κατά του πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που έπαθε από αυτόν. Δεν χαίρει όταν βλέπει να γίνεται κάτι άδικο, χαίρει δε όταν βλέπει την αλήθεια να επικρατεί. Σκεπάζει όλες τις ελλείψεις του πλησίον και δεν τον διαπομπεύει για αυτές, σχηματίζει ευμενή πεποίθηση σε όλα για τον αγαπόμενο και όταν αυτός παρεκτρέπεται ελπίζει ότι θα διορθωθεί, σε όλα δείχνει υπομονή για τον πλησίον. Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, αλλά μένει πάντοτε ισχυρή.