ΒΙΒΛΙΑ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ

Στη σελίδα αυτή υπάρχουν πληροφορίες για κάποιους ανθρώπους που ασχολήθηκαν με το συγγραφικό έργο και τις εκδόσεις και εργασίες που έχουν γίνει στο παρελθόν και αφορούν την περιοχή μας. Κριτήριο για την επιλογή των προσώπων αυτών θα είναι η καταγωγή τους ή όταν τα έργα τους σχετίζονται με την περιοχή μας.

Πρώτα απ' όλους αναφέρω τον Όμηρο Μαυρίδη, που κατάγεται από τον τόπο μας και έχει ένα πλούσιο συγγραφικό λογοτεχνικό έργο. Πέρα όμως από τους τίτλους των βιβλίων του δεν έχω την άδεια να παρουσιάσω και το περιεχόμενό τους, πρώτον γιατί είναι μεγάλος ό όγκος του περιεχομένου των βιβλίων, αλλά και γιατί τα βιβλία αυτά πωλούνται στα βιβλιοπωλεία και υπάρχουν τα συγγραφικά δικαιώματα. Για το έργο του Όμηρου Μαυρίδη διαβάστε εδώ:

Παρακαλώ όσους έχουν υπόψη τους παρόμοιες εκδόσεις ή έχουν οι ίδιοι συγγράψει κάποιο έργο, να μου το κοινοποιήσουν ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος εύκολα και γρήγορα να ενημερώνεται.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Για κάποιους λόγους που δεν έχω διευκρινήσει, δεν ανοίγουν τα παρακάτω αρχεία που είναι σε μορφή ψηφιακού βιβλίου, από το server του Σχολικού Δικτύου. Σταδιακά τα αντικαθιστώ με άλλον τρόπο, αλλά θα τα βλέπετε από το facebook... Μέχρι τώρα έχουν ρυθμιστεί τα παρακάτω:

"Σάππαι"- Χρ. Τσιτσώνη

"Λαμτζή Χασάν"

	Μια ενδιαφέρουσα καταγραφή για τον οικισμό των Κασσιτερών την περίοδο 1924 με 1947. To 1924 εγκαταστάθηκαν για πρώτη φορά οι πρόσφυγες Πόντιοι με καταγωγή κυρίως από τη Λίτσασα και την Κεΐλικα. Η παραμονή τους στον τόπο αυτό κράτησε μέχρι το 1947, εποχή του Εμφυλίου Πολέμου. Για την ασφάλεια των κατοίκων η πολιτεία βοήθησε τους κατοίκους να εγκατασταθούν οριστικά στις Σάπες. Στην κατάσταση που θα διαβάσετε περιέχονται τα ονόματα των κατοίκων που έχουν αποβιώσει και ταφεί στα κοιμητήρια του χωριού. Έχουν καταγραφεί οι οικογένειες των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν το 1924 στο νέο τους τόπο. Η καταγραφή έγινε από το Βοσνίδη Ελευθέριο, δάσκαλο. Ευχαριστώ το Στέλιο Κενανίδη για την καταγραφή των ονομάτων σε αρχείο και το Σάββα Μαυρίδη για την παραχώρηση του σε μένα. {ΙΟΥΝΙΟΣ 2023}
	1. Σάπαι: Πρωτεύουσα του Δήμου και της Επαρχίας Σαπών - Χρήστου Τσιτσώνη - 1981 Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από το Χρήστο Τσιτσώνη, γιατρό και δήμαρχο Σαπών και εκδόθηκε το 1981. Κυκλοφόρησε σε λίγα αντίτυπα. Εγώ το βρήκα ενσωματωμένο στη Θρακική Επετηρίδα του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής στον 2ο τόμο (1981). To βιβλίο περιέχει ιστορικά και οικονομικά στοιχεία από την περίοδο 1922-1981 και κυρίως της δικής του δημαρχίας. Αναφέρει στοιχεία για την ονομασία της πόλης, την οικονομική ζωή, τους επαγγελματίες, τις πρωτοβουλίες της Δημοτικής Αρχής σε καίρια θέματα που απασχολούσαν την τοπική κοινωνία Για μένα ήταν ένας πολύτιμος οδηγός. Από εκεί έλαβα αρκετά στοιχεία.
	2. '' Ένας κόσμος που αλλάζει" - Επαγγέλματα και Τεχνίτες που χάθηκαν ή χάνονται στις Σάπες. Ένα βιβλίο που εκδόθηκε το 2005 και είναι αποτέλεσμα σχολικής εργασίας-έρευνας του Δημοτικού Σχολείου Σαπών. Την εποχή εκείνη ως διευθυντής του σχολείου, συμμετείχα μαζί με άλλους δασκάλους στην έρευνα αυτή και ανέλαβα την έκδοση του βιβλίου αυτού διαμορφώνοντας τα κείμενα και τις φωτογραφίες του βιβλίου. Την έκδοσή του ενίσχυσε οικονομικά η Διευρυμένη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης - Έβρου. (ISBN 960-88650-0-X). Στο βιβλίο περιλαμβάνονται πάνω από σαράντα επαγγέλματα και τέχνες, που χάθηκαν ή κινδυνεύουν να χαθούν. Εκτός από τα γενικά στοιχεία του κάθε επαγγέλματος, αναφέρονται και τα ονόματα των Σαπαίων που ασχολήθηκαν με αυτά. Υπάρχουν βέβαια και κάποιες παραλείψεις στην ονοματολογία, αφού πολλά από αυτά λησμονήθηκαν ακόμη και από τους ανθρώπους που ρωτήσαμε. Το βιβλίο δεν πωλείται. Ευχαριστούμε τη Μαρία Τρυφωνίδου, για τις ενέργειές της στην έγκριση χρηματοδότησης της έκδοσης.
	3. Γεγονότα της Νεότερης Ιστορίας για τη Θράκη και τις Σάπες. Γεγονότα της Νεότερης Ιστορίας για τη Θράκη και τις Σάπες. Σας παρουσιάζω σε ψηφιοποιημένη μορφή μια πολύ καλή προσπάθεια δύο καθηγητριών του Γυμνασίου Σαπών της Μαριάνας Σιδηροπούλου και της Εύης Πολίτου. Ερεύνησαν και κατέγραψαν από διάφορες πηγές, τα ιστορικά γεγονότα της νεότερης ιστορίας που αφορούν τη Θράκη και τις Σάπες. Χρειάστηκαν αρκετές ώρες δουλειάς για να μεταφέρω τις σημειώσεις σε ψηφιακή μορφή. Νομίζω ότι είναι μια προσπάθεια του Γυμνασίου, που δε θα βρείτε αλλού.
	4. "Γυμνάσιο Σαπών" : Ποιητική Συλλογή του Βαγγέλη Γιαννελάκη (γεωπόνου) Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Ανεξάρτητος Παρατηρητής" το 2012. Προλογίζουν η Ροδούλα Τσολάκη, φιλόλογος και ο Γιώργος Κεραμυδάς, ο υποφαινόμενος. Όπως γράφει και η Ροδούλα τα ποιήματα του Β. Γιαννελάκη έχουν έναν εξομολογητικό και νοσταλγικό τόνο, με τολμηρή και αφοπλιστική γλώσσα. Ξεδιπλώνει την αγάπη και τη νοσταλγία για τη Θράκη και τις Σάπες, όπου έζησε τα σχολικά του χρόνια. Μερικοί από τους τίτλους των ποιημάτων του: "Γυμνάσιο Σαπών", "Οι Σάπες", "ο χρόνος", "Παζάρι των Σαπών", "στην Ελένη Τσολάκη", "εκτιμητής στον ΟΓΑ", "Αλεξανδρούπολη", "Σαπαίος πολίτης", "κατάθεση ψυχής με τόκο", "η μάχη της κατσαρόλας", "δάνεια της αμαρτίας", "δρόμοι της μνήμης", "η σιωπή της ιστορίας" κ.λ.π. Μερικά από τα ποιήματα μπορείτε να τα δείτε εδώ. Για την προμήθεια τους τα βιβλιοπωλεία μπορούν να απευθυνθούν στο: [info@anparatiritis.gr] και [vgiannelakis@gmail.com]. Τηλέφ: 6985060360 και 2262056930 (Λιβέρης Πετρίδης). (τιμή 10 €.).
	5. "Tα προσφυγικά"- Ποιητική Συλλογή του Θεόδωρου Μ. Ζαμπογιάννη (γιατρού) Στα "Προσφυγικά" έχει ένα συγκλονιστικό πρόλογο από το δράμα των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Πρόλογος με μαρτυρίες από πρώτο χέρι, αληθινές, χωρίς υποκειμενικές παρεμβάσεις. Ο Ζαμπογιάννης μεγαλωμένος με τέτοιες εμπειρίες βρίσκεται αντιμέτωπος του πολέμου και υπέρμαχος της Ειρήνης. ... Το βιβλίο θα το προσδιόριζα σαν ποιητική ιστορία, εφού μεταποιεί γεγονότα σε έντεχνο λόγο. Ο Θ.Ζ. αποφεύγει τις πεζολογίες που συνήθως χαμηλώνουν την ουσία των μηνυμάτων. (απόσπασμα από την έκδοση "Πνευματική Ζωή"-Γενάρης 2009).
	6. "Διαδρομές του παραλόγου"- Ποιητική Συλλογή του Θεόδωρου Μ. Ζαμπογιάννη (γιατρού) - 2012 Aν και δεν έχω προς το παρόν κάποια πληροφόρηση δημοσιεύω τα ποιήματα από την ποιητική συλλογή του γιατρού Θ.Μ. Ζαμπογιάννη (2012). Περιέχει 18 ποιήματα που τα έγραψε το 2012. Ο Θ.Ζ. γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη στις 20. 02. 1953 μ.Χ. από ξενητεμένο Ηπειρώτη πατέρα (Λάιστα – Ζαγορίου) και προσφυγοπούλα Μικρασιάτισσα μάνα (Βήγα–Δαρδανελλίων). Έζησε από εννιά χρόνους∙ Σάπες - Ροδόπης( μέχρι και Γ΄Δημ. ) - Κομοτηνή (2ο΄Δημοτικό Σχολείο – Α΄Γυμνάσιο Αρρένων, πρακτικό – Θεσσαλονίκη (Α.Π.Θ.–Ιατρική). (Η διπλανή εικόνα δεν είναι η πραγματική του βιβλίου, το οποίο δεν το έχω).
	7. "Επικηρυγμένοι Ιχνηλάτες"- Ποιητική Συλλογή του Θεόδωρου Μ. Ζαμπογιάννη (γιατρού) Έκδοση του Εκδοτικού Οίκου "Κατσάνος" - Αριστοτέλους 26 το 1985. Τα σκίτσα τα οποία περιλαμβάνονται σ' αυτό είναι του Στράτου Κορτεσίδη. Στην αρχή του βιβλίου γράφει: ΠΡΟ-ΕΙΔΟ-ΠΟΙΗΣΗ (Για τον αναγνώστη). Σε κανένα τρελό δεν κολλάνε ένσημα τρέλας κι όποιος τρελός σου μιλήσει για αποκατάσταση μην τον πιστεύεις.
	8. "Νέα Σάντα-Πέντε γενιές (1863-2009)"- του Ευάγγελου Σερμπέζη. Ο Ευάγγελος Σερμπεζης, ένας καλοσυνάτος άνθρωπος, μια μέρα ήρθε στο γραφείο, όταν ήμουν ακόμη διευθυντής στο δημοτικό σχολείο Σαπών. Μου έδειξε περίπου 60 με 70 χειρόγραφα από τον ίδιο και μερικές δεκάδες φωτογραφίες. Με την πρώτη ματιά που έριξα αρχικά στις παλιές φωτογραφίες μου προξένησε το ενδιαφέρον. Κατόπιν, άρχισε να μου εξιστορεί το σκοπό του, που ήταν κάποιος να τον βοηθήσει ώστε όλο αυτό το υλικό να καταγραφεί σε ηλεκτρονικό αρχείο. Μάλιστα μου έκανε το παράπονο πως όπου και αν επευθύνθηκε δεν βρήκε βοήθεια. Του απάντησα ότι θα το κάνω, αλλά χρειάζεται χρόνος. Και πράγματι το ίδιο καλοκαίρι πήρα το υλικό αυτό και για 2 περίπου μήνες μπόρεσα να το κάνω και στο τέλος του παρέδωσα τη δουλειά αυτή σε ένα CD. Εννοείται βέβαια ότι η συνδρομή μου δεν απέβλεπε σε κανένα οικονομικό όφελος, αλλά του ζήτησα τη χάρη να το παρουσιάσω από την ιστοσελίδα του σχολείου. Πράγμα που το δέχτηκε. Μετά από 2 χρόνια μου παρέδωσε πρόσθετο υλικό και έτσι η αρχική μορφή τροποποιήθηκε.
	9. "Tα πουλιά του Θεού" - Διήγημα του Θόδωρου Μ. Ζαμπογιάννη. Πριν από χρόνια, όταν ο Θ. Μ. Ζαμπογιάννης ήταν αγροτικός γιατρός, υπηρέτησε στην περιοχή της Μακεδονίας. Εκεί, στο Ν. Κιλκίς και πιο συγκεκριμένα σ' ένα χωριό, το Σκρα, ζούσε ο Μπάρμπα Αρίστος, πρόσφυγας του '22, με τη γυναίκα του. Τους γνώρισε και τους επισκεπτόταν συχνά, έχοντας στο νου τις αναμήσεις από την παλιά πατρίδα. Έτσι, έγραψε το διήγημα "τα πουλιά του Θεού", όπου μέσα στις σελίδες του κατέγραψε τις περιπλανήσεις και τις δυσκολίες της ζωής μιας προσφυγικής οικογένειας σαν όλες τις άλλες. Το επάγγελμα του Αρίστου αγγειοπλάστης, που όμως κάποια στιγμή η εξέλιξη της τεχνολογίας καθιέρωσε τη χρήση του πλαστικού κι έτσι ένα επάγγελμα χάθηκε, αλλάζοντας και τη ζωή τόσων ανθρώπων που ζούσαν από την τέχνη του πηλού! Το διήγημα του Θ.Μ. Ζαμπογιάννη, δημοσιεύτηκε στο Φύλλο Λόγου, Τέχνης και Πολιτιστικής Καλλιέργειας "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ". τ. 210 - Μάης-Ιούνης 2013. Τον ευχαριστώ που μου το έστειλε για να τ αναρτήσω στη σελίδα μου.
	10. "ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ"- Ποιητικά του Αθανασίου Παπατριανταφύλλου. Ο Θανάσης Παπατριανταφύλλου είναι συνάδελφός μου δάσκαλος, τώρα συνταξιούχοι και οι δυο. Τον γνώρισα πριν από χρόνια στην Κομοτηνή και είναι από τους "καλούς και σεμνούς" δασκάλους που τον εκτιμούσα κι ακόμη συνεχίζω να εκτιμώ. Είναι από τους λίγους εκείνους ανθρώπους που τρέχει στις φλέβες του η ποιητική φλόγα. Η αγάπη του για την πατρίδα και τον τόπο του αποτυπώνεται στους στίχους των ποιημάτων του. Επειδή είναι θρακιώτης και καλός φίλος, με χαρά αναρτώ την τελευταία ποιητική του συλλογή: "Πράσσειν άλογα".
	11. "Οικογενειακές και ιστορικές αναμνήσεις"- του Κώστα Βραδέλη. Ο Κώστας Βραδέλης, γεννήθηκε το 1938 και μεγάλωσε στις Σάπες. Όταν τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στην Ιατρική Σχολή. Για πολλά χρόνια εργάστηκε στο Νοσοκομείο της Δράμας και από τη θέση του Διευθυντή της Ορθοπεδικής Κλινικής. Τακτικά επισκέπτεται τις Σάπες και συναντά τους παλιούς του φίλους, όσοι βρίσκονται ακόμη εν ζωή. Το 2012 αποφάσισε να καταγράψει σε βιβλίο τις αναμνήσεις του από την οικογένειά του και τη ζωή του στον τόπο μας. Η αξία του βιβλίου έχει τη δική του ιστορική σημασία, αφού περιλαμβάνει πολλά γεγονότα που έγιναν στον τόπο μας σε δύσκολες εποχές, όπως αυτές της Βουλγαρικής Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου. Γεγονότα, όπως τα έζησε ο ίδιος και τα μέλη της δικής του πατρικής οικογένειας. Τον πατέρα του τον έχασε σε ηλικία 3,5 ετών και από τότε, γύρω στο 1940-41, τις ευθύνες να αναθρέψει τα πέντε παιδιά της, ανέλαβε η μητέρα τους.
	12. "Τρεις αιώνες - 6 γενεές-Μια ιστορία"- του Γιώργου Λιπορδέζη. Το βιβλίο είναι μία αυτοβιογραφία και τα απομνημονεύματα του Γιώργου Λιπορδέζη που ο θεός προίκισε με το χάρισμα της άνεσης του λόγου, παρά την έλλειψη των απαραίτητων γνώσεων. Επίσης η «καλή ποιότητα» της μνήμης του που σε συνδυασμό με τη συχνή επανάληψη των αφηγήσεών του, συντέλεσε ώστε να συγγράψει στην ηλικία των 85 ετών το βιβλίο αυτό! O κυρ Γιώργης συνήθιζε τα βράδια στην εξοχή να μαζεύει γύρω του όλα τα εγγόνια και ανίψια του και να διηγείται ατέλειωτες αληθινές ιστορίες που έζησε, οι οποίες έμοιαζαν με παραμύθια στο χώρο της φαντασίας. Όλα αυτά ήταν βιώματα ζωντανά στη μνήμη του. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο πολεμιστής του '40 γύρισε από το θάνατο, δεν ήταν λίγα τα γεγονότα που ξεπερνούν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και λογικής στο βαθμό που να συγχέεται ο μύθος και η ιστορία. Ταυτόχρονα το βιβλίο αποτελεί και μία πηγή ιστορικών γεγονότων από τον πόλεμο του 40, την πολιτική σκοπιά και σκοπιμότητα της εποχής εκείνης που ενδεχομένως να φωτίζει κάποιες σκοτεινές γωνιές.
	Το θέμα αφαιρέθηκε... 13. "Η προσφυγική εγκατάσταση στο Νομό Ροδόπης. (1920-30). Η περιοχή των Σαπών. Πρόκειται για εργασία της Βασ. Φίλιου, που εκπονήθηκε στα πλαίσια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Σπουδές Νοτιοανατολικής Ευρώπης» του τομέα Διεθνών Σπουδών της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Στην εργασία αυτή περιλαμβάνονται στοιχεία που έχουν σχέση με την εγκατάσταση προσφύγων στη Ροδόπη και στον τόπο μας. Αποτελεί προϊόν εξαιρετικής δουλειάς που προέκυψε μετά από έρευνα και άντληση πληροφοριών από υπηρεσίες, έγγραφα, βιβλία και φωτογραφικό υλικό. Χαίρομαι διότι η ιστοσελίδα ήταν μια από τις πηγές πληροφόρησης της Βίκης Φίλιου. Δυστυχώς αναγκάστηκα να αφαιρέσω το θέμα, γιατί προβλήθηκαν διάφοροι τυπικοί λόγοι.
	ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2015 '' ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΣΣΙΤΕΡΩΝ " Σε έναν από τους ιστορικότερους ναούς της Θράκης, τον Άγιο Δημήτριο Κασσιτερών είναι αφιερωμένο το φετινό ημερολόγιο του Συλλόγου. Δεσπόζει στο κέντρο του οικισμού και όπως μαρτυρούν δυο επιγραφές επί του ναού κτίστηκε το 1858. Από αρχιτεκτονική άποψη είναι μια λιθόκτιστη τρίκλιτη Βασιλική με εξωνάρθηκα του οποίου σήμερα σώζεται ένα μικρό μέρος της περίτεχνης θολωτής στέγης. ...... Στο ναό διετέλεσαν ιερείς ο παπα-Ιωάννης Ουρεϊλίδης, ο παπα-Νικόλαος "Χωνευτής", ο αρχιμ. Ανανίας Ζουρουφίδης, ο παπα-Απόστολος Μαλλές, ο παπα-Παναγιώτης Λοΐζος ... Ένα υπόμνημα των κατοίκων του χωριού, στις 1/3/47 προς τον τότε υπουργό Παιδείας κ. Παπαδήμα, για την αναστήλωση του ναού αποδεικνύεται το τεράστιο ενδιαφέρον τους γι αυτόν...
	ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΔΗΜΟΥ ΣΑΠΩΝ 1959-1961 Την περίοδο εκείνη δήμαρχος Σαπών ήταν ο Χρήστος Τσιτσώνης. Τον Αύγουστο του 1961, κυκλοφόρησε ένα έντυπο 65 σελίδων, στο οποίο περιέλαβε φωτογραφίες και έγγραφα με διάφορες υπηρεσίες και υπουργεία, που αφορούν τα δημοτικά έργα και τα ύψη των δαπανών τους. Το έντυπο, κρίνω ότι έχει ένα ειδικό ενδιαφέρον, αφού μπορεί κάποιος ενδιαφερόμενος να πληροφορηθεί για την εποχή που έγιναν τα έργα αυτά, σε ποιον τόπο, το κόστος αυτών κλπ. Οι φωτογραφίες επίσης έχουν την αξία τους, γιατί δείχνει την τότε κατάσταση στις Σάπες και σε διάφορους οικισμούς του δήμου. Το μειονέκτημα είναι ότι δεν είναι καλής ποιότητας.
	"Γράφοντας Κύκλους" Πρόκειται για μια ποιητική συλλογή της Φωτεινής Ψαθά του Δημητρίου. Η Φωτεινή δεν γεννήθηκε στις Σάπες, όμως έζησε τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής της στον τόπο μας. Εδώ φοίτησε και αποφοίτησε στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Η ίδια αισθάνεται συναισθηματικά δεμένη με τον τόπο, που συχνά επισκέπτεται. Είναι δισέγγονη της πρώτης ελληνίδας δασκάλας Γουναροπούλου Βενετίας και εγγονή της επίσης δασκάλας Αλκμήνης Ψαθά. Και οι δυο έζησαν και δίδαξαν στο δημοτικό σχολείο για πολλά χρόνια! Το βιβλίο είναι το πρώτο και από άλλα βιβλία. Τα ποιήματά της είναι έμπνευση που προέρχεται από βιωματικές αλήθειες, από ακριβές αναζητήσεις, σημαδεμένες πορείες, παιδικές ελπίδες, που δεν ελέγχονται από την ορθότητα της λογικής.
	"Λαμτζή Χασάν" Ο Χασάν ήταν μια χαρακτηριστική προσωπικότητα μιας εποχής στον τόπο μας! Δεκαετία του '50 και του '60. Δεν υπήρχε περίπτωση να ζει άνθρωπος στο Σαψί και να μην ξέρει το Χασάν! Είχε και παρατσούκλια. Άλλοι τον έλεγαν "Λαμτζή", άλλοι "κουκουπίν". Ήταν ο καθαριστής βόθρων όλης της κωμόπολης. Τότε δεν υπήρχαν ούτε υπόνομοι ούτε αυτοκίνητα να τους αδειάζουν. Ο μοναδικός που χωνόταν μέχρι τη μέση ήταν αυτός. Πολύτιμος και απαραίτητος στον τόπο. Άνθρωπος μοναχικός που ζούσε με τις γάτες του. Στο μισογκρεμισμένο δωμάτιο τα έκανε όλα. Εκεί κοιμόταν, εκεί μαγείρευε, εκεί έτρωγε, πρώτα οι γάτες και μετά αυτός! Τρόμαζε με τους δυνατούς κρότους. Δεν έχαναν την ευκαιρία και όσοι ήθελαν να του κάνουν πλάκα και να γελάσουν. Του πετούσαν έναν άδειο ντενεκέ κι αυτός πεταγόταν μέχρι επάνω. Κάποιες φορές θύμωνε και τους πετούσε πέτρες! Πήγαιναν και τον πείραζαν ακόμη και στο δωματιάκι του. Γι αυτό φρόντιζε να έχει μαζεμένες κοντά του για να τις χρησιμοποιεί όταν τον πείραζαν! Ο Θόδωρός Ζαμπογιάννης τον θυμάται καλά και μας αφιερώνει τις αναμνήσεις του για τον Χασάν τον Κουκουπή ή το Λαμτζή...
	Ποια ήταν η πρώτη φορά που είδα την πορτοκαλί κοπέλα; Θυμάμαι πως ήταν μια Κυριακή σαν κι αυτή, στο ίδιο πάρκο. Θυμάμαι ακόμα το γρασίδι όπου είχα ξαπλώσει. Μερικές φορές απορώ αν η πορεία μου θα ήταν διαφορετική αν είχα πράξει αλλιώς. Αλλά πλέον δεν έχει νόημα να σκέφτομαι τι θα γινόταν εάν. Ο ήλιος με ζεσταίνει και κλείνω τα μάτια καθώς φέρνω στη μνήμη μου τη μυρωδιά του ανθού πορτοκαλιού. Ήταν μεθυστική· το άρωμα μιας ιστορίας. Τότε όμως δεν γνώριζα ότι θα έβρισκα καταφύγιο στο ανθοπωλείο. Τα λουλούδια έχουν γίνει φίλοι και σύμμαχοί μου και κρατούν κρυφά όλα τα μυστικά μου. Έχει περάσει κιόλας ένας χρόνος! Κι όμως, μέσα σε λίγους μήνες έχω μάθει πράγματα για τον εαυτό μου που περίμεναν απαρατήρητα. Ακόμα και τώρα δεν γνωρίζω ποια διαδρομή πρέπει ν’ ακολουθήσω στη ζωή μου. Ωστόσο, μέσα από τα σκαμπανεβάσματα, πηγαίνω τυφλός σ’ ένα μέλλον που ανυπομονώ να φτάσω. Για την ώρα όμως θα σφίξω αυτό το τετράδιο στα χέρια μου.