Ο ΠΕΤΡΟΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΙΣ ΣΑΠΕΣ
Το ορεινό χωριό Κασσιτερά Σαπών στη Θράκη καταλαμβάνεται στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Βουλγάρους και καταστρέφεται τελείως στον εμφύλιο.
Ο μικρός Μιράκος διηγείται τα βιώματά του πριν και μετά την καταστροφή τού μέχρι τότε ανέπαφου και ζωντανού χωριού, την προσφυγική ζωή του στην διπλανή κωμόπολη, ιδιαίτερα τις αρχικές εχθρότητες των ενηλίκων κατοίκων, που μένουν χαραγμένες στην ψυχή του κι εκδηλώνονται στο τέλος σ' έναν άγριο πετροπόλεμο μεταξύ των παιδιών, ντόπιων και προσφύγων...
Αναγνώστη, τούτο το πρώτο μου βιβλίο στην ελληνική γλώσσα είναι μια αναφορά στο ίδιο μου το παρελθόν, ένα βήμα προς τα πίσω, σε μια εποχή που καταρρέουν συνέχεια οι ηθικές αξίες και ο άνθρωπος ζει μονάχα στιγμές.
Είναι μια φωνή νοσταλγική κάποιου ξενιτεμένου, ένα "Ναι" στην ύπαρξη μ' όλα της τα προτερήματα και λάθη, σε χρόνια δύσκολα που του μέλλοντος τ' αστέρι πάει να δύσει και του παρελθόντος η εμπειρία έχει καταντήσει ξεκουτιασμένη γεροντοϊστορία.
Γράφω αυτοβιογραφικά και τώρα που ζω στην κριτική σου περιμένω, γιατί σαν πεθάνω, τις βρισιές σου τι να τις κάνω ή τα χρυσόλογά σου στην πλάκα μου επάνω;
ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ Η ΜΟΡΦΩΣΗ
Τρίψου με μια ξένη γλώσσα, τη δική σου για να μάθεις. Μείνε σε ξένη γη, την πατρίδα σου για ν' αγαπήσεις. Ζήσε μ' έναν ξένο μαζί, "παπούτσι μπαλωμένο απ' τον τόπο σου" για να νιώσεις.
Πολέμα την ξενομανία σου, Ελληνά μου, τον Έλληνα μέσα σου να βρεις και μ' αυτόν να ταυτιστείς. Μην πιθικίζεις, μη βρίζεις, μη δακρύζεις, όχι "δε βαριέσαι... κάνε ό,τι θες...", αυτός είναι ο ελληνισμός σου.
Όλοι μας βλέπουμε τα προβλήματα της χώρας μας να πολλαπλασιάζονται, να τρέχουν με την ταχύτητα των σύγχρονων συγκοινωνιακών μέσων κι εμείς να τρέχουμε ξυπόλυτοι από πίσω για να τα προλάβουμε.
Όλοι μιλούμε όπου βρεθούμε για τα χάλια μας και μεταξύ μας βρίζουμε την κατάσταση. Καταλογίζουμε την ευθύνη στους πολιτικούς, στους άλλους, χωρίς να έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε πως οι άλλοι είμαστε εμείς οι ίδιοι, και κατά συνέπεια σ' εμάς έχει το κακό τις ρίζες του.
Ο Ελληνισμός, το πνεύμα αυτό το μοναδικό στον κόσμο, αυτός ο τρόπος ζωής και τρόπος του σκέπτεσθαι, χάνεται. Το πήραμε είδηση, μα δε λέμε να κάνουμε κάτι το αποτελεσματικό.
Έλληνα, ξύπνα! Μήπως ξυπνήσεις μια μέρα και είσαι νεκρός.
Μήπως η Ελλάδα μας... πεθαίνει!
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ
Μια συλλογή παιχνιδιών πολιτιστικής επικοινωνίας όπως παίζονταν και παίζονται ακόμη σήμερα από μαθητές, σπουδαστές και ενήλικους, σε σχολεία, σχολές, πανεπιστήμια και σε διάφορες κοινωνικές συναναστροφές.
ΤΟ ΑΜΠΕΛΙ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ
Τόσοι νομάτοι η οικογένεια του παπα-Χαράλαμπου, ρίξαμε μαύρη πέτρα στη γη που μας ανάθρεψε, και γυρέψαμε μια νέα πατρίδα... Δύσκολος δρόμος, επικίνδυνος, οι Τούρκοι στο κατόπι μας, να κυνηγούν τους άπιστους, να κλέβουν, να βιάζουν τις γυναίκες μας, να μαγαρίζουν εκκλησιές και σύμβολα ελληνικά κι ορθόδοξα... Μα εμείς δε χάσαμε ποτέ την ανθρωπιά μας κι όποτε χρειάστηκε, το δείχναμε πως ήμασταν ανώτεροι απ' τον εχθρό μας. Όμως, κι η πατρίδα που αφήσαμε, δε χάνεται ποτέ, δε λησμονιέται, δεν πεθαίνει· έχει τις ρίζες της βαθιά χωμένες στην ψυχή και το νου μας. Όπως τ' αμπέλια που ριζώνουν στα έγκατα της άνυδρης γης και δίνουν τους καρπούς τους... Δυο κληματόβεργες λοιπόν απ' το παλιό τ' αμπέλι μας το μόνο βιος μας, μας θυμίζουν για πάντα την πρότερη ζωή μας, μας δένουν με ό,τι αγαπήσαμε, έτσι που να μη λησμονήσουμε ποτέ, όπου κι αν βρεθούμε, τ' αμπέλι μας στον Πόντο... ΤΟ ΑΜΠΕΛΙ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ - IANOS
ΚΑΛΛΙΣΤΩ ΚΑΙ ΙΜΠΡΑΧΗΜ
Tο "Καλλιστώ και Ιμπραχήμ" εξιστορεί την αληθινή ιστορία μιας Ελληνίδας κι ενός Τούρκου στη Γερμανία, οι οποίοι πάλεψαν κόντρα στα μίση, τις έχθρες και τις προκαταλήψεις των δύο λαών μεταξύ τους, και βγήκαν νικητές.
Όσα κι αν γραφτούν, όσα κι αν ειπωθούν για τέτοιες ιστορίες, είναι σίγουρο πως καμιά δε θα έχει τη δύναμη της μεγάλης αγάπης της Καλλιστώς και του Ιμπραχήμ.
Μετά το μυθιστόρημα "Το αμπέλι μας στον Πόντο", ο συγγραφέας Όμηρος Μαυρίδης καταπιάνεται με ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο η ίδια η ζωή. Σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όπως η σημερινή, θεμελιώδη ερωτήματα για τον έρωτα, την οικογένεια, την πατρίδα, το συνάνθρωπο παραμένουν επίκαιρα και μας φέρνουν εκ νέου αντιμέτωπους με τη θέση μας γι' αυτά..
'Ενα καθαρά αυτοβιογραφικό, ψυχολογικό μυθιστόρημα. Ο συγγραφέας άρχισε να το γράφει στα γερμανικά το 1982, το μετέφρασε και το τελείωσε όμως το 2002. Βασίζεται σε μια από τις ψυχοθεραπείες του με έναν Έλληνα ασθενή από την Λέσβο. Αρχικά του φάνηκαν τα βιώματα και οι φαντασιώσεις του ασθενή του ύπερ το δέον υπερβολικές, με αποτέλεσμα να τις απορρίψει ο θεραπευτής σαν εξωπραγματικές. Στην συνέχεια των συνεντεύξεων διαπίστωσε όμως ότι ο ασθενής του, όχι μόνον ακολουθούσε πιστά κάποια γραμμή στους ισχυρισμούς του που επιβεβαιώνονταν από τα επιπρόσθετα τεστ, αλλά χρόνο με τον χρόνο ξεπερνούσε τη φοβία του κι ανάπτυσσε ιδιαίτερες προαισθητικές, σχεδόν προφητικές ικανότητες.
ΙΩΝΑΣ Ο Β / Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ
Η ΑΝΕΨΙΑ ΜΟΥ Η ΤΟΥΡΚΑΛΑ
Τον Αύγουστο του έτους 960 μ.Χ. ορδές έφιππων Μογγόλων σάρωναν σαν λαίλαπα τις κατάξερες στέπες της Κεντρικής Ασίας, εξουδετερώνοντας κάθε εμπόδιο υπό μορφή αντίστασης που στήνονταν στο διάβα τους. Ανεμοστρόβιλοι πανύψηλοι και λυγεροί κουβαλούσαν στα ουράνια με την κυκλική τους αέρινη δίνη τη θολούρα της σκόνης και τον τρομερό θόρυβο του καλπασμού των αλόγων τους προς Δυσμάς, ενώ ένα άλλο κύμα μετέφερε τα σημάδια της προέλασης προς τα νοτιοδυτικά, ανάμεσα στην Κασπία θάλασσα και τη λίμνη Αράλη. Βογκούσε η γη κυριολεκτικά κάτω από τα πέλματα των ζωντανών πολεμικών μηχανών. Σαν καταλάγιαζε κάπως το ντουμάνι, βέλη αναρίθμητα κάλυπταν τον καυτό ήλιο, και δεν ξεφύτρωναν Λεωνίδες εκεί να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη, πολεμώντας υπό σκιάν· αγράμματοι κι αμόρφωτοι οι νομάδες της Κεντρικής Ασίας, ούτε καν είχαν ακουστά για την γενναιότητα του Λεωνίδα και το μεγαλούργημα της Σπάρτης.
ΑΣΝΗΦ, ξεριζωμένη από την Αρμενία στην Ελλάδα...
Με μυθιστορηματικό τρόπο περιγράφεται ολόκληρη η ζωή της Αρμένισσας Ασνήφ. η οποία γεννήθηκε στην έρημο της Συρίας, στην περίοδο της γενοκτονίας των Αρμενίων, για να καταλήξει στην Αλεξανδρούπολη. Παράλληλα, αναπτύσσονται λεπτομερέστατα όλες οι περιπέτειες των μελών της οικογένειάς της στην Τουρκία, στη Συρία, στο Λίβανο και στην Ελλάδα, στην προσπάθειά τους να επιζήσουν των τουρκικών διωγμών και να επιβιώσουν.
Το βιβλίο αποτελεί ένα είδος βιογραφικού μυθιστορήματος, με ηρωίδα ένα υπαρκτό πρόσωπο, μια γνωστή στην Αλεξανδρούπολη κυρία, η οποία απεβίωσε πριν από δύο χρόνια και διηγήθηκε προφορικά όλη της τη ζωή στο συγγραφέα.
ΑΣΝΗΦ - ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΟΜΗΡΟΣ - Βιβλια/Λογοτεχνία/Ελληνική Λογοτεχνία - IANOS
Τ ΕΜΕΤΕΡΟΝ Η ΓΕΝΕΑ Τ ΕΜΕΤΕΡΟΝ ΤΟ ΣΟΙ
Μαζί με τους χιλιάδες Ποντίους που εγκατέλειψαν τα άγια πάτρια εδάφη και ήρθαν ως πρόσφυγες στην μητέρα Ελλάδα, υπήρχαν και πολλές οικογένειες με το όνομα Γαβράς, απόγονοι του Αγίου Θεόδωρου Γαβρά. Μία απ’ αυτές ήταν και αυτή του Λεωνίδα Γαβριηλίδη -πρώην Γαβρά-, του Γεωργίου και της Σοφίας, ο οποίος διηγείται στον συγγραφέα την περιπετειώδη ζωή της οικογένειας του, καθώς επίσης και αυτήν της γυναίκας του Κλεοπάτρας, για να συνταχθεί το αυτοβιογραφικό αυτό μυθιστόρημα. Το ζεύγος Γαβριηλίδη επέστρεψε ύστερα από μισόν ακριβώς αιώνα από την μακρινή Αυστραλία στην ιδιαίτερη πατρίδα του κυρίως ήρωα Λεωνίδα, στην κωμόπολη Σταυρούπολη Ξάνθης, όπου και εξιστορεί τις αμέτρητες φιλανθρωπικές πράξεις των γονιών και συγγενών του, θαρρείς και πέρασε το πνεύμα του Αγίου προγόνου τους απ’ ευθείας και στο δικό τους σώμα, φιλοσοφώντας με τον δικό του τρόπο τη ζωή.… Τ ΕΜΕΤΕΡΟΝ Η ΓΕΝΕΑ Τ ΕΜΕΤΕΡΟΝ ΤΟ ΣΟΙ - ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΟΜΗΡΟΣ
ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ
«Η μικρή Αναστασία νιώθει να ξυπνά μέσα της το ένστικτο της σεξουαλικότητας, ένα πρόβλημα το οποίο προσπαθεί να λύσει μόνη της με υπερβολικές για την ηλικία της φαντασιώσεις, περιγράφοντας στο κρυφό της ημερολόγιο πράξεις, που δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Φαντασιώσεις και ονειρεμένη πραγματικότητα διαδέχονται η μία την άλλη με τέτοιον τρόπο, ώστε να δυσχεραίνεται η θέση των γονιών και των δασκάλων, ακόμα και των συμμαθητών της. Κι όμως εμπράκτως αποδεικνύεται στην εφηβεία της η αδάμαστη επιθυμία της να θυσιάσει την αγνότητα της παρθενίας της στον βωμό του αληθινού έρωτα, ακολουθώντας το παράδειγμα της κολλητής φίλης της. Σ ένα ταξίδι στο Λονδίνο συμβαίνει τελικά το προσδοκώμενο, όμως η μοίρα τής επιφυλάσσει κάτι απρόοπτο που θα της αλλάξει οριστικά κι αμετάκλητα τον ρου της ζωής της.»
ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ ΨΥΧΗΣ
Στο φρικαλέο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, δίνουν οι ναζί τη χαριστική βολή στον δεκατετράχρονο νεαρό Νικολή. Την ίδια ακριβώς στιγμή, στο Δημοτικό Σχολείο της πόλης, όπου οι κατακτητές είχαν συγκεντρώσει γυναίκες και παιδιά, γεννιέται η αδερφή του Ευρυδίκη. Στην οπισθοχώρηση των κατακτητών τα καταφέρνει ο Γερμανός υπαξιωματικός Ρούντολφ, με σατανικό σχέδιο, να πάρει μαζί του στη Γερμανία τη χήρα Ευφροσύνη και τα έξι παιδιά του δολοφονημένου πρώην συντρόφου της. Την παντρεύεται και ιδρύει μαζί της τον πρώτο μεταπολεμικό Γερμανο-Ελληνικό Σύλλογο. Η αρχική τυπική και κρύα μεταξύ τους σχέση μετατρέπεται συν τω χρόνω σε αληθινή αγάπη και τα πάντα βαίνουν κανονικά, έως ότου αρχίζει να τους αναστατώνει η μικρή Ευρυδίκη με τις καλπάζουσες «φαντασιώσεις» της. Παρ’ όλα αυτά οι οπτασίες της μικρής εμπεριέχουν αδιάσειστα στοιχεία πραγματικότητας και αποδεικνύονται συχνά σωτήριες για ολόκληρη την οικογένεια. Η μοίρα όμως παίζει μαζί τους το δικό της δράμα, το οποίο φαίνεται να είναι γνήσιο αντίγραφο αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. ΤΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΜΙΑΣ ΨΥΧΗΣ