Σάπες: ο τόπος μας (2)

  O Γιώργος Γκαζίνος γεννήθηκε στο Χαμηλό, οικισμό του Δήμου Σαπών από γονείς που κατάγονται από την Κεσσάνη της Ανατολικής Θράκης.  Από το 1946 εγκαταστάθηκε στις Σάπες και από τότε εργάστηκε στις εγκαταστάσεις του Θεολόγου Εξηντάρη. (περισσότερα γι αυτόν εδώ). 

  Από το 1963 μέχρι το 1974, ο μύλος συνέχισε να λειτουργεί με υπεύθυνο το Γιώργο Γκαζίνο, με τη μορφή ενοικίου. Το 1974 σταμάτησαν να δουλεύουν τα μηχανήματα του μύλου, αφού πλέον δεν υπήρχε αξιόλογη οικονομική δραστηριότητα. Η υπόθεση άλευρα πέρασε στα χέρια μεγάλων αλευρομηχανιών, οι οποίες συγκέντρωναν όλες τις ποσότητες σιτηρών μέσω των Γεωργικών Συνεταιρισμών. Από την εποχή εκείνη άρχισαν να αλλάζουν πολλά πράγματα τα οποία παρουσίαζαν μια εξέλιξη και αναβάθμιση της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής των ανθρώπων. Σιγά σιγά όμως οδήγησε στην ερήμωση των χωριών από τη νεολαία.  

  Ο Γιώργος Γκαζίνος σήμερα ζει στις Σάπες ως συνταξιούχος και από αυτόνεξασφάλισα μια σειρά εντυπωσιακών φωτογραφιών της εποχής του 1950 και 1960. Οι φωτογραφίες αυτές δείχνουν χαρακτηριστικές εικόνες από τις Σάπες και τη ζωή του τόπου και για το λόγο αυτό τον ευχαριστώ πολύ για τη δική του συμμετοχή στην προσπάθειά μου.  Τις περισσότερες φωτογραφίες που αφορούν τις εγκαταστάσεις του Θεολόγου Εξηντάρη θα τις βρείτε στη σελίδα: "Οι μυλωνάδες των Σαπών".  Οι υπόλοιπες που εικονίζουν φιλικές παρέες και εικόνες από τις Σάπες θα τις δείτε εδώ.

Φωτογραφίες από το Γιώργο Γκαζίνο

Σάπες, γύρω στα 1948

Οι δυο νεαροί τότε φίλοι, ο Γιώργος Γκαζίνος και ο Χαράλαμπος Μαλλίδης ποζάρουν στο φωτογραφικό φακό. Σε μια δύσκολη για όλους εποχή, ήταν αναγκασμένοι να μην περιμένουν από τους γονείς τους να τους εξασφαλίσουν τα προς το ζην, αλλά οι ίδιοι να παλέψουν με όπλα τα νιάτα τους και την όρεξη για δουλειά. Και οι δουλειές τότε ήταν σκληρές και δύσκολες, στον ήλιο και στο κρύο. Κι αυτοί οι άνθρωποι βοήθησαν στο να βγάλουν την Ελλάδα από τη φτώχια του πολέμου στην πρόοδο μιας νέας ειρηνικής περιόδου...

Σάπες γύρω στα 1960: Αυτή τη φωτογραφία επέλεξα να βάλω πρώτη γιατί μου θύμισε μια περιοχή και στην οποία για αρκετά χρόνια έπαιζα με τους φίλους μου. Είμαι σίγουρος ότι κανείς από τους σημερινούς 50ρηδες και κάτω δε θα αναγνωρίσει αυτό το μέρος, αν και βρισκόταν ένα βήμα από την κεντρική πλατεία. Πίσω από το Γιώργο Γκαζίνο ήταν πεταλωτήριο και η μεγάλη ξύλινη πόρτα οδηγούσε στην αυλή πίσω από το ξενοδοχείο "Η Ανδριανούπολις". Εκεί μέσα έπαιζα με την παρέα της συμμαθήτρια της αδερφής μου Άννας Χατζηθεοδώρου. Εκεί ήταν και το σπίτι της Ζωής Χατζηθεοδώρου, για την οποία κάνω αναφορά σε άλλη σελίδα. Σήμερα στο χώρο αυτό έχει χτίσει το σπίτι του ο Πολυχρόνης Πολυχρονιάδης και ακριβώς απέναντι από το δρόμο που φαίνονται κάποια χόρτα είναι χτισμένο το πατρικό σπίτι του Ντίνου Χαριτόπουλου, που είναι και η τοπική εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΨΗ". Δεξιά από τον ποδηλάτη ήταν το πεταλωτήριο του Γιώργου Μπεκιαρίδη, που νομίζω ότι τότε είχε γκρεμιστεί.

Γύρω στα 1960 ο πατέρας και η μητέρα του Γιώργου Γκαζίνου, φωτογραφίζονται με ένα φιλικό ζευγάρι μουσουλμάνων γειτόνων.

Σάπες, Μονάδα Παραγωγής Ηλεκτρ. του Εξηντάρη. Ο Γιώργος Γκαζίνος πάνω σε μια δεξαμενή που ήταν γεμάτη νερό και το οποίο χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες λειτουργίας  της Μονάδας Παραγωγής Ηλεκτρισμού στις Σάπες. Όλο το κτίριο βλέπουμε ότι είναι χτισμένο με τούβλα, φτιαγμένα στα τοπικά κεραμιδαριά. Ήταν η εποχή που τα περισσότερα πράγματα τότε παραγόταν στον τόπο μας. Κι αυτό ήταν ανάπτυξη. Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο Κώστας Κεραμάρης, πατέρας του Γιώργου (ανεβασμένος επάνω στη δεξαμενή) που λίγα χρόνια αργότερα ήμασταν συμμαθητές στο Δημοτικό Σχολείο! Από το Γιώργο υπολογίζω ότι η φωτογραφία δεν είναι του '60, αλλά γύρω στο '57.

Σάπες, στην είσοδο του μύλου του Εξηντάρη, ο Γιώργος Γκαζίνος σε μια αναμνηστική φωτογραφία.

Σάπες: 22 Μαρτίου 1953. Μαθητές του Γυμνασίου Σαπών, συμμαθητές του Γιώργου Γκαζίνου, σε μια διδακτική επίσκεψη στην εκκλησία των Αγίων Κων/νου και Ελένης. Περισσότερα σε λίγες ημέρες...

Σάπες, στο παλιό πάρκο των Σαπών, γύρω στα 1950. Τρεις φίλοι με τα λουλούδια στα χέρια, προφανώς την Πρωτομαγιά, πήγαν να πιάσουν το Μάη. Με έκπληξη διαπίστωσα ότι ο μεσαίος είναι ο θείος μου, αδερφός της μητέρας μου Αλέκος Παπαποστόλου. Ο Γιώργος Γκαζίνος αριστερά, για τον εκ δεξιών θα επανέλθω.

Σάπες λίγα χρόνια αργότερα παρεά με φίλους του ο Γιώργος Γκαζίνος (4ος) με τους Θαν. Μαλλίδη, Τοτό Αθανασιάδη κι ένα ακόμη πρόσωπο που δεν αναγνώρισα... 

Σάπες γύρω στα 1958. Μια παρέα φίλων και γνωστών κάτω από τη σκιά του δέντρων απολαμβάνουν το κρασάκι και τους μεζέδες. Από αριστερά αναγνωρίζω τους: Κων/νο Ψαθά, (;), Γιώργο Τατσίνα, Χρήστο Μωρρέ, (;), Νίκο Καπέτση και Γιώργο Γκαζίνο.