Δείτε στο http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/06/10/AR2010061005522.html, (link δανεισμένο από την Τερέζα Γιακουμάτου) ενδιαφέρουσες απόψεις και καταγεγραμμένες εμπειρίες εκπαιδευτικών και ειδικών σχετικά με τη χρήση των διαδραστικών πινάκων στην αμερικανική εκπαίδευση. Πόσο τελικά οι διαδραστικοί πίνακες μπορούν πραγματικά να φέρουν το νέο -με την έννοια της ενεργού εμπλοκής των μαθητών- στη διδασκαλία και τη μάθηση;
Ο συνάδελφος Δημήτρης Βαμβακάς εκπαιδευτικός Πληροφορικής είναι ο “δράστης” της … αναστήλωσης του εργαστηρίου που βλέπετε στο video , το οποίο έφτιαξε ο ίδιος. Η αρχική κατάσταση του εργαστηρίου ήταν χειρότερη από αυτήν που απεικονίζει το video στην αρχή του… Γι’ αυτό θα ήταν ίσως σοφότερο, τα συνέδρια, αντί να βραβεύουν εξαγγελίες πρωθυπουργών, να μοιράζουν βραβεία σ’ εκείνους τους εκπαιδευτικούς που με μηδενικούς πόρους, χωρίς υποστήριξη, μόνοι συνήθως, παλεύοντας με το χρόνο και τη μίζερη απραξία του περιβάλλοντος, αγωνίζονται και κατακτούν το αυτονόητο!!! – αυτό που τείνει στις σημερινές συνθήκες να θεωρείται ακατόρθωτο…
Στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ρόδου, ένα από τα σχολεία για την πιλοτική εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών, πραγματοποιήθηκε από την εκπαιδευτικό κ.Κατερίνα Κουμεντή, με την υποστήριξη του διευθυντή κ.Γιάννη Τσακίρη και του συλλόγου διδασκόντων, ένα φιλόδοξο project για την οδοντική υγεία των παιδιών, στο πλαίσιο του νέου αντικειμένου Σχολική Κοινωνική Ζωή. Οι μικροί μαθητές ήρθαν σε επαφή με υλικό προσαρμοσμένο στην παιδική ηλικία ποικίλων μορφών και ενεπλάκησαν σε ποικίλες δραστηριότητες βιωματικού χαρακτήρα, σε θεατρικό παιχνίδι, σε κατασκευές κ.α. Το ζητούμενο ήταν όχι μόνο η γνώση βασικών θεμάτων για την οδοντική υγεία αλλά και η ευαισθητοποίηση πάνω σε ζητήματα διατροφής που την επηρεάζουν και η απόκτηση συνηθειών που συμβάλλουν στην πρόληψη. Το σχολείο μέσα από τέτοιες δράσεις μπορεί πραγματικά να εκπληρώνει τον ευρύτερο ρόλο του. Δείτε την βασική παρουσίαση και το υλικό του project εδώ.
Άρθρα (RSS)