Σπορεία για κηπευτικά

«Μετά το φεγγάρι του Φλεβάρη» (μαμά Ειρήνης) ξεκινάμε τη διαδικασία του σπορείου. Το σπορείο μας πρέπει να είναι καλά προφυλαγμένο απ το βοριά, να μπορεί να σκεπάζεται όποτε χρειαστεί και να το βλέπει αρκετές ώρες ο ήλιος (καλύτερα να έχει καπάκι με τζάμι ή κάτι άλλο διαφανές για να κάνει σαν θερμοκήπιο). Εμείς ακολουθούμε τον τρόπο «δημιουργούμε και αυτοσχεδιάζουμε».

Χρησιμοποιούμε ειδικό χώμα («χώμα για σπορεία») και ξεκινάμε με ντομάτες μπατάλες με σπόρο που μας χάρισε το Πελίτι στο Ecofestival το χειμώνα. Παρόμοια διαδικασία ακολουθούμε σχεδόν σε όλα τα κηπευτικά. Σπορείο μπορούμε να έχουμε σε όλες τις εποχές του χρόνου, όπως όταν σπέρνουμε μαρούλια (εκεί ξεκινάμε από Αύγουστο- Σεπτέμβριο) αλλά εκεί δεν έχουμε τόσες απαιτήσεις. Τα σπορεία του Χειμώνα είναι τα πιο «δύσκολα» καθώς οι σπόροι θέλουν κάποια θερμοκρασία για να βλαστήσουν και τα νεαρά φυτά ενδέχεται να συναντήσουν δύσκολες καιρικές συνθήκες. Τα φροντίζουμε σαν μωράκια. Σκέπασμα τα κρύα βράδυα, άνοιγμα το πρωί για να δούν τον ήλιο, καλό αερισμό όταν το σπορείο είναι κλειστό κ.α.

Τους σπόρους πριν τους ρίξουμε στο χώμα, τους προετοιμάζουμε. Σε ένα βρεγμένο βαμβακερό ύφασμα απλώνουμε τους σπόρους, τους σκεπάζουμε, το βάζουμε σε μια ζεστή θέση, και περιμένουμε πρώτα να βλαστήσουν (2-3 μέρες). Ελέγχουμε το ύφασμα να είναι πάντα υγρό. Άλλους σπόρους μπορούμε να τους ρίξουμε σε ένα ποτηράκι νερό για 1-2 μέρες και μετά να τους σπείρουμε.

Η πρώτη μεταφύτευση γίνεται όταν το φυτό φθάσει να βγάλει το πρώτο κανονικό φύλλο (σπορόφυτο). Η εξαγωγή των σποροφύτων γίνεται με προσεκτικό τρόπο πιάνοντας το φυτό από το φύλλο, βοηθώντας με ένα μαχαιράκι.

Σε άλλο άρθρο (θα) περιγράφεται ο τρόπος συλλογής σπόρων.