Τα περισσότερα τραγούδια από αυτά είναι Μικρασιάτικα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις (π.χ. Ομολογίες) είναι του 19ου [...]
|
|||
Το ρεμπέτικο, κι αυτό είναι γεγονός αναμφισβήτητο, έχει επιβάλλει πια την δύναμη του, λίγο πολύ σε όλους μας, είτε θετικά είτε αρνητικά, είτε δηλαδή το παραδεχόμαστε είτε όχι, ενώ συγχρόνως βλέπουμε να έχει δημιουργηθεί γύρω του μια επιπόλαιη κατάσταση μόδας, που μας κάνει ν αντιδρούμε δικαιολογημένα σ αυτήν και ν αμφιβάλλουμε για την μελλοντική ποιοτική εξέλιξη του είδους. [...] Αρχικά η φιλολογία γύρω από το ρεμπέτικο είχε ένα χαρακτήρα δημοσιογραφικό (ιεραποστολικό ή λιβελογραφικό). Μόνο μετά το 1968, που βγήκαν τα «Ρεμπέτικα τραγούδια» του Ηλία Πετρόπουλου – βιβλίο οριακό -, έχουμε σοβαρότερες μελέτες. Εν τω μεταξύ, δηλαδή το 1947, άρχισε ο εμφύλιος. Οι αντάρτες που πολεμούσαν το φασισμό βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο μέτωπα: από τη μια οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι που δεν θέλανε να πάρουν μέρος οι αριστεροί στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, και από την άλλη η ηγεσία του Κουμμουνιστικού Κόμματος, που δεν δεχόταν με τους δυτικούς καμία συνδιαλαγή επί του θέματος. [...] Στα επόμενα χρόνια ηχογραφήθηκαν στην Αθήνα και άλλοι δίσκοι με τραγούδια του πρώτου ρεμπέτικου από τις δισκογραφικές εταιρείες ODEON, HIS MASTER’S VOICE, COLUMBIA και όσο περνούσαν οι μέρες, τόσο αυτό το είδος τραγουδιού γινόταν αγαπητό από όλο και πιο πολλούς ανθρώπους, νέους και παλιούς κατοίκους των πόλεων – αστικών κέντρων, βγαίνοντας από το περιθωριοποιημένο γκέτο του τεκέ για να φτάσει σ΄όλες τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, όπως επίσης της Πάτρας, του Βόλου, της Καβάλας, που ήταν κι αυτά κέντρα-λιμάνια αλλά πολύ μικρότερα από τον Πειραιά και τη [...] |
|||
Copyright © 2024 Παντάκης Γιώργος - All Rights Reserved |
Πρόσφατα σχόλια