Θαμνοστοιχίες

Τα ξυλώδη φυτά, γνωστά σε όλους μας σαν αγριόδενδρα, σαν θάμνοι ή σαν βάτα, συμβάλλουν όχι μόνο στη διάρθρωση και στη ζωοποίηση του τοπίου, και την ισορροπία του φυσικού περιβάλλοντος με αισθητική και ηθική επίδραση επι του ανθρώπου, αλλά οφελούν και τη γεωργία, κατα πολλούς τρόπους.

Τα τελευταία χρόνια, στον τόπο μας, πάνω απο 20% των θάμνων έχουν εκχερσωθεί. Ο αναδασμός, η διάνοιξη δρόμων, η διαμόρφωση χειμάρων, οι αμμοληψίες, τα οικόπεδα και, όχι λιγότερο οι γεωργοί, είναι η αιτία για το σημερινό κατάντημα. (Πηγή: 12 ).

Οι θαμνοστοιχίες λειτουργούν ως ανεμοφράχτες (προφυλάσσουν απο το δυνατό αέρα), προστατεύουν τα εδάφη απο τη διάβρωση και τη δημιουργία χειμάρων, και σ’ αυτές βρίσκουν καταφύγιο χιλιάδες μικρα ζώα, ζωύφια και άλλοι μικροοργανισμοί που είναι απαραίτητοι για την ισορροπία του οικοσυστήματος. Στους θάμνους ζουν και φωλιάζουν διάφορα πουλιά, όπως ο κότσυφας, η ποταμίδα, ο συκοφάγος, ο σπίνος, ο μελισσοφάγος κ.α τα οποία τρέφονται με έντομα, κάμπιες και άλλα βλαβερά για τη γεωργία.

Θάμνοι ή δενδρύλλια κατάλληλα για ανεμοφράχτη είναι η κληματσίδα, η κουφοξυλιά, ο κράταιγος, η λεπτοκαρυά, το πυξάρι, η ιτιά, η αγριοτριανταφυλλιά, ο ευώνυμος, το αρκουδοπούρναρο, το λιγούστρο, η τσαπουρνιά κ.α.