Αρωματισμένα λάδια

Από την αρχαιότητα (μινωϊκή εποχή τουλάχιστον) υπήρχε η γνώση της παρασκευής αρωματισμένων λαδιών, ακόμα και με αιθέρια έλαια. Αναφέρονται τα φυτά κάρδαμο, κρόκος, φλισκούνι, σχίνος, κορίανδρο, κύμινο, μάραθο, σησάμι, σέλινο. Η προσθήκη ρίγανης ή φασκόμηλου μέσα στα λαδοπίθαρα εκτός ότι κάνουν το λάδι πιο εύγευστο ενδέχεται να προλαβαίνει την αλλοίωσή του. Σε κάθε περίπτωση, και μόνο από γαστρονομική περιέργεια, ένα λαδάκι αρωματισμένο με ρίγανη πάνω σε φέτα και ελιές… και 1 τσιπουράκι,  αξίζει.

Η προσθήκη κάποιου φυτού μέσα σε λάδι αποτελεί και μέθοδο εξαγωγής και φύλαξης των αιθέριων ελαίων του φυτού αυτού. Αν η ρίγανη σας χάνει το άρωμα της μέσα στο δοχείο που τη φυλάτε, να ξέρετε ότι μέσα στο λάδι δε χάνεται σχεδόν ποτέ. Πολλά τέτοια φυτο-λάδια χρησιμοποιούνται στη θεραπευτική με βότανα. Βάζεις το βότανο καλά τεμαχισμένο σε ένα δοχείο και καλύπτεις με λάδι (καλύτερα ψυχρής έκθλιψης – να περισσεύει το λάδι 3 εκ) . Το αφήνεις 14 μέρες και έτοιμο. Μπορείς να το σουρώσεις αν θές αλλά και έτσι να το αφήσεις δεν πειράζει. Το λάδι με θυμάρι είναι πρώτης τάξης φάρμακο για το λαιμό και το βήχα. Το λάδι με άνθη από βάλσαμο χρησιμοποιείται για εντριβές σε ρευματισμούς, μυαλγίες, νευρόπονους κλπ.