Τα φυτά του κήπου

Το οικόπεδο ήταν κομάτι από ένα μεγάλο αμπέλι με συκιές φυτεμένες περιμετρικά. Στην αρχική διαμόρφωση του κήπου φυτεύτηκαν αρκετά δέντρα όπως βερυκοκιές, αχλαδιές, ροδακινιές, αμυγδαλιές, ένα πεύκο, 2 φοίνικες, 2-3 λεύκες, 1 βανίλια κ.α., όπως επίσης και αρκετά καλλωπιστικά. Στα ενδιάμεσα βάζαμε κηπευτικά. Τα δέντρα όμως μεγαλώσανε, οι ρίζες και η σκιά του πεύκου ιδιαίτερα καθώς και άλλοι παράγοντες φυσικής επιλογής εξαφάνισαν μερικά από αυτά. Στην αρχή όλα τα αυτοφυή φυτά αποψιλώνονταν (για καθαριότητα) και μάλιστα σχεδόν όλο το αμπέλι αποδεκατίστηκε, ακόμα και αυτά στης «Θ. Τζέννης» τα οποια κόψε-κόψε είχαν μείνει μόνο οι άγριες ρίζες. Σήμερα (2010), με μια άλλη συνείδηση και αντιπετώπιση της φύσης, κρατάμε ένα κομάτι κήπο σε «αγγλικό» στυλ (γκαζόν, κουρεμένοι θάμνοι, φοίνικες, φωτάκια-μανιτάρια κ.α.) ενώ ταυτόχρονα συντηρούμε τον συκεώνα (5 συκιές), το αμπέλι (25 κλήματα στην άκρη) και όλη την άγρια χλωρίδα του τόπου. Οι παρεμβάσεις που έχουν γίνει σε αυτό το «άγριο» κομάτι του κήπου αφορούν σε διάφορες «πεζούλες»-τοιχαλάκια (με πέτρες από τον κήπο) για το σχηματισμό αναβαθμίδων και την αποφυγή της διάβρωσης, 2 κρήνες με αγριαδο-γκαζόν γύρω-γύρω, 1 λίμνη, 1 συντριβάνι, και 2-3 βραχόκηπους με βότανα. Δύο, μεγαλούτσικα,  κομάτια χρησιμοποιούνται για τα διάφορα κηπευτικά. (δες παρακάτω).

Τα διακοσμητικά: Δειλινά, Μπουγαρινιά – Φουλιά, Γεράνιον, ο Αθάνατος που είναι το ίδιο φυτό που το πήραμε από το μπαλκόνι του παππού του Γιάννη του Παπαδάμ, το γιασεμί και στις 2 του μορφές, η Αράχνη, ο Κρίνος της Παναγίας, οι Τριανταφυλλιές, ο Ιβίσκος, το Γιασεμί, τα Γεράνια, ο Φιλάδελφος, η Δάφνη, ο Κισσός (του γείτονα), η Λουίζα, οι Αγγελικές, η Αρμπαόριζα, η Φτέρη,

Τα κήπια: Αρμύρα, ο Μαϊντανός, τα Ραδίκια, ο Βασιλικός, τα Σκόρδα, οι Αγκινάρες (αυτές δε θυμάμαι πότε πρωτοφυτεύτηκαν και βγαίνουν κάθε χρόνο), ο Ήλιος, τα Βλήτα που βγαίνουν το καλοκαίρι παντού όπου ποτίσεις,

Τα δένδρα: 1 Κορομηλιά στο χωράφι, 1 Πορτοκαλιά που φύτεψε ο Μένος και άλλη μια (υποτίθεται καλοκαιρινή) δίπλα στο κομπόστ, 2 Ελιές έξω από το πορτάκι (η μία μοιάζει με μανάκι, η άλλη είναι φαγητού), 1 Μουσμουλιά, 2 Αμυγδαλιές (η μία βγήκε μόνη της κάτω απο τη σκάλα), 4 Πεύκα (τα 3 φυτεύτηκαν γύρω στο 1975, το άλλο βγήκε μόνο του),

Τα επιγενή πλην όμως άγρια: Βατομουριά, Κισσός, Δενδρολίβανο, το Μελισσόχορτο που το σπείραμε με αγωνία κάποτε και τώρα βγαίνει παντού, ο Αρκουδόβατος (αυτός προέκυψε από μια γλάστρα με Αράχνη που την έβαλα στο χωράφι), ο Κατηφές, ο Σαμπούκος που τον βρήκαμε μόνο σε ένα φυτώριο σε όλη την Αθήνα, οι διάφορες Μέντες – Δυόσμος, το Φλισκούνι από το κτήμα ΓΤΜΑ, η Λυγαριά από σπόρο του Αντώνη, το Δίκταμο (απο φυτώριο), το Θυμάρι (το φαρμακευτικό απο φυτώριο, το άγριο από τα γύρω μέρη), η Λεβάντα , ο Μάραθος (τον σπόρο τον ρίξαμε εμείς και τώρα βγαίνει παντού), οι Αγριοτριανταφυλλιές (1 της Μαρίας, 1 του Αντώνη και 2 από γλάστρες που αγριέψανε), η Μαντζουράνα (απο Κα Ελένη), το Φασκόμηλο (το φαρμακευτικό από φυτώριο, το triloba από σπόρο που φέραμε από Κέρκυρα),
Τα άγρια: Μουχρίτσα, Κόνυζα

Φθινοπωρινά: ο Κατηφές,
Χειμωνιάτικα: η Ραιχάρδια που είναι το κατ’ εξοχήν χόρτο (ραδίκι ιωδίου) που κόβουμε όλο το χειμώνα, το Καπνόχορτο,  το Λυχναράκι, η Καλέντουλα (νομίζω  ότι άρχισε να βγαίνει μετά που φυτέψαμε (χωρίς επιτυχία) καλέντουλα καλλωπιστική), το Γάλιο, το Λάπαθο, ο Ζοχός, η Ρόκα, το Λυχναράκι, η Ανεμώνα, τα Αγρια σπαράγγια (σε όλες τις γωνιές), η Οξαλίδα (τείνει να επεκταθεί σε όλο το χωράφι), το Μικρο Χελιδόνιο,
Ανοιξιάτικα: η Λαγοουρά που εμφανίζεται στην αρχή της άνοιξης, η Αγριοβρόμη, η Ρεζεντά, η Αλκάννα, η Πηρουνιά, ο Αγριος Κρίνος, η Βερόνικα, η μαργαρίτες (δες Ανθέμιδα), η Παπαρούνα, ο Βίκος, η Κίτρινη μαργαρίτα και το φυσικό της παράσιτο η Οροβάγχη, τα Αγριομπίζελα (η φυσική χλωρή λίπανση του χωραφιού), η Μολόχα, το Αγριο σκόρδο, τα Μούσκαρι, το Σταυραγκάθι, το Πεντάνευρο, το Γαιδουράγκαθο, το Γάλιο, ο Τραγοπώγων κ.α.
Καλοκαιρινά: Η Γλυστρίδα που βγαίνει παντού όπου ποτίζουμε, το Ραδίκι μαστίχα που το χειμώνα κόβουμε τα φύλλα (πικρό) και το καλοκαίρι βλασταίνει και το αφήνουμε για πολλαπλασιασμό, το φοβερό Τριβόλι, ο Στύφνος, το Ηλιοτρόπιο, ο Φλώμος, η Αγριοβρόμη κ.α.

Τα υδρόβια (στη λίμνη): το Νούφαρο,