Η μέθοδος αυτή λίπανσης των εδαφών χρησιμοποιεί κυρίως αζωτοσυλλεκτικά φυτά (ψυχανθή) τα οποία παραχωρούνται στο έδαφος σε χλωρή κατάσταση και σε στάδιο ανθοφορίας. Η χλωρή ύλη περιέχει θρεπτικά συστατικά που αποσπώνται σιγά – σιγά και αφομοιώνονται από τα φυτά που καλλιεργούμε. Οι παραπανήσιες θρεπτικές ουσίες συγκρατούνται από τους μικροοργανισμούς χωρίς να υπάρχει κίνδυνος απόπλυσης. 1 φορά στα 4 χρόνια είναι αρκετό.
Πλεονεκτήματα:
- περισσότερο άζωτο
- περισσότερος χούμος
- αποφυγή απόπλυσης απο βροχές
- αξιοποίηση του βρόχινου νερού
- λιγότερες διαβρώσεις
- ενισχυμένη βιολογία του εδάφους (σκουλήκια, μικροοργανισμοί)
- χαλάρωση υπεδάφους (δια των ριζών)
- καταπολέμηση αγριόχορτων
Αποτέλεσμα: Μεγαλύτερη παραγωγή και καλή ποιότητα προϊόντων (Πηγή: 12)
Φυτά κατάλληλα για χλωρή λίπανση:
- Μαυροσίταρο (Fagopyron saittatum)
- Μπιζέλι (Pisum sativum)
- Κίτρινο τριφύλι (Medicago lupulina)
- Σινάπι (Sinapis alba)
- Ραφανίδι (Raphanus sativus)
- Βίκος (Vicia sativa)
- Ηλιόσπορος (Helianthus annus)
- Αγριοκράμβη (Brassica napus)
- Χειμ. βίκος (Vicia villosa)
- Ρεβύθια (Lathyrus cicera)
- Φατσέλια (Phacelia)
- Λουπινάρια (Lupinus luteus)
Εμείς χρησιμοποιούμε «παραδοσιακά» τα κουκιά () καθώς επίσης φροντίζουμε για την αναπαραγωγή της φυσικής χλωρής λίπανσης που γίνεται με τα αυτοφυή αγριομπίζελα του χωραφιού: Κάθε άνοιξη, πάνω στην άνθηση του αγριομπίζελου γίνεται μια σχετική αναμόχλευση του εδάφους και όσους σπόρους συλλέξουμε τους ξανασπέρνουμε το φθινόπωρο.
Πρόσφατα σχόλια