2β. Συσσωρευτής Edison

Στο συσσωρευτή Edison ως ηλεκτρολυτικό υγρό χρησιμοποιείται διάλυμα ΚΟΗ 20% w/w και ως ηλεκτρόδια υδροξείδιο του σιδήρου Fe(OH)2 για την κάθοδο και υδροξείδιο του νικελίου  Ni(OH)2 για την άνοδο.

Οι αντιδράσεις που γίνονται κατά τη φόρτιση του συσσωρευτή παριστάνονται από τις χημικές εξισώσεις:

Κάθοδος (-): Fe(OH)2 + 2e-  → Fe + 2OH-  (αναγωγή)

Άνοδος (+): 2Ni(OH)2 + 2ΟΗ- → 2Ni(OH)3 + 2e- (οξείδωση)

Κατά την εκφόρτιση του συσσωρευτή γίνονται χημικές αντιδράσεις που παριστάνονται από τις χημικές εξισώσεις:

Άνοδος (-): Fe + 2OH-  → Fe(OH)2 + 2e-  (οξείδωση)

Κάθοδος (+): 2Ni(OH)3 + 2e- → 2Ni(OH)2 + 2ΟΗ- (αναγωγή)

Η ολική αντίδραση αποδίδεται από την παρακάτω χημική εξίσωση:

Fe(OH)2  +  2Ni(OH)2     Fe +  2Ni(OH)3

Τα κύρια πλεονεκτήματα που παρουσιάζει ο συσσωρευτής Edison έναντι του συσσωρευτή μολύβδου είναι το μικρότερο βάρος και η αντοχή στις εξωτερικές κρούσεις και στο χρόνο. Μειονέκτημα του συσσωρευτή Edison είναι η μικρότερη απόδοσή του, που φτάνει στο 60% της απόδοσης του συσσωρευτή μολύβδου.