Το σαντούρι αποτελείται από ένα τραπεζοειδές ηχείο περίπου 82 εκ. στη μεγάλη πλευρά και 35 εκ. στη στενή και 8 εκ βάθος. Οι πλαϊνές πλευρές σχηματίζουν γωνίες 45 μοιρών με τη μεγάλη πλευρά. Οι χορδές είναι στερεωμένες σε σφήνες στην αριστερή πλευρά και σε κλειδιά στη δεξιά, με τη βοήθεια των οποίων και κουρδίζονται. Κάθε τετράδα χορδών ακουμπάει σε ένα κινητό καβαλάρη από σκληρό ξύλο. Αυτοί οι καβαλάρηδες είναι περίπου παράλληλοι με τις πλαϊνές πλευρές του τραπέζιου και σ’αυτούς της δεξιάς πλευράς αντιστοιχούν οι μπάσες χορδές ενώ στης αριστερής οι υψίτονες, οι οποίες συναντώνται μεταξύ τους στο μέσον του σαντουριού.
Οι αρχές στις οποίες βασίζεται αυτός ο τύπος σαντουριού είναι πολύ παλιές στην Ανατολή. Υποθέτουμε ότι ένα είδος σαντουριού ήταν γνωστό στους Εβραίους, απ’όπου το έφεραν οι Σταυροφόροι στην Ευρώπη. Εχει επίσης φθάσει στην Κίνα από Ιησουίτες ιεραπόστολους. Σήμερα πλέον, μετά από μεγάλη περιπλάνηση και διάδοση σε μεγάλο πλήθος μουσικών πολιτισμών, ανήκει στις μουσικές παραδόσεις της Ανατολής. Διαδεδομένο στην Τουρκία, στην Ελλάδα, στο Ιράκ, τον Καύκασο, το Τατζικιστάν, το Θιβέτ, την Κίνα, την Ινδία και πάνω απ΄όλα στο Ιράν, όπου επι ενάμισι αιώνα καταλαμβάνει κεντρική θέση χάρη στην ιδιοφυία ορισμένων μεγάλων μαστόρων. Αυτοί οι μουσικοί έχουν εμπλουτίσει το σαντούρι, το οποίο κατά βάση είναι απλό, άκαμπτο και οξύφωνο, με μια ιδιαίτερη εκλεπτυσμένη τεχνική, της οποίας η απαλότητα και η ζεστασιά στον τονισμό είναι εγγενής στην Περσική μουσική.
Για να δείτε και άλλα όργανα πατείστε εδώ.
Για να επιστρέψετε στην εισαγωγή της Μουσικολογίας πατείστε εδώ.
Πρόσφατα σχόλια