Γιάννης Ετσιρείδης ή Ιντζιρίδης ή Γιοβάν Τσαούς

Υπήρξε μιά ξεχωριστή φυσιογνωμία του λαϊκού μας τραγουδιού γιά την περίοδο 1923 – 1940. Γεννήθηκε στην Κασταμονή του Ικονίου της Μ. Ασίας από Έλληνες γονείς το 1896. Δεκαοχτώ χρονών είχε γίνει γνωστός σ΄ όλη την Μ. Ασία σαν εξαιρετικός μουσικός.
Έπαιζε μόνο για το κέφι των φίλων του. Δεν ανέβαινε στο πάλκο γιατί έλεγε: «Δεν παίζω εγώ γιά να χορεύουν οι πουτάνες». Σ΄ όλη του ζωή μία – δύο φορές παρέβηκε την αρχή του όπως το 1933 που δούλεψε στου Γιώργου Τζελαλίδη στις παράγγες της Κοκκινιάς.
Αν και ήταν αυτοδίδακτος έπαιζε περίφημα πιάνο, βιολί, τζουρά, ούτι, γόνατο, μπουζούκι, μπαγλαμά και κυρίως ταμπούρ. Στα όργανα του είχε παθολογική αδυναμία και τα ήθελε πάντα άβαφτα.
Έγραψε πολλά τραγούδια αλλά λίγα είναι στο όνομα του, που κι αυτά αργότερα διάφοροι τα παρουσίασαν γιά δικά τους. Τους στίχους των τραγουδιών, σχεδόν όλους τους έγραφε η γυναίκα του Αικατερίνη.
Πέθανε τον Οκτώβρη του 1942 από δηλητηρίαση. Ο Γιοβάν Τσαούς είναι αναμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους ρεμπέτες δημιουργούς.

Συνθέσεις του:

Βλάμισα
Γελασμένος
Γιοβάν Τσαούς
Διαμάντω παιχνιδιάρα
Δραπετσώνα (Μέρες και νύχτες περπατώ)
Η Δροσάτη Πελοπόννησος
Η Ελένη η ζωντοχήρα
Η Μάγκισα
Κατάδικος
Μάγισα
Ο πρεζάκιας
Παραπονιούνται οι μάγκες μας
Πέντε μάγκες μας
Πέντε μάγκες του Περαία