Η Κεσσάνη ή Κεσσάνι (σημερινή ονομασία Keşan) είναι πόλη της Τουρκίας στην Ανατολική Θράκη. Αποτελεί σπουδαίο συγκοινωνιακό κόμβο από Εντιρνέ (Αδριανούπολη) και Ουζούν Κιοπρού (Μακρά Γέφυρα) προς Καλλίπολη και από Τεκιρντάγ (Ραιδεστό) προς Δ. Θράκη (Ελλάδα).
Σήμερα η Κεσσάνη απέχει περίπου 25 χλμ. ανατολικά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, αποτελεί πρωτεύουσα ομώνυμης επαρχίας του νομού Εντιρνέ και ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 45.000 κατοίκους. Τους καλοκαιρινούς μήνες, ο πληθυσμός σχεδόν διπλασιάζεται. Κύριες ασχολίες των κατοίκων συνεχίζουν να είναι γεωργικές και κτηνοτροφικές, το εμπόριο και ο τουρισμός. Σημειώνεται ότι από την Κεσσάνη διέρχονται όλοι οι Έλληνες τουρίστες που επισκέπτονται την Κωνσταντινούπολη και γενικότερα την Τουρκία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στην Κεσσάνη υπήρξε μια έξαρση ανοικοδόμησης πολυκατοικιών προκειμένου να καλυφθούν ανάγκες αστυφιλίας από τις γύρω περιοχές.
Ιστορία
Η Κεσσάνη βρίσκεται επί λόφου, πιθανώς επί της αρχαίας τοποθεσίας Κισσήνης του Σουΐδα, ή παρά την αρχαία ελληνική Κισσήνη του Ησυχίου του Αλεξανδρινού. Σε απόσταση μιας ώρας (πεζή) σε ψηλό λόφο σώζονται τα ερείπια της αρχαίου φρουρίου "Παλαιόκαστρο", κατά ντόπια ονομασία που πρόκειται για το Κισσό που μνημονεύει ο Στράβων και ο Κατακουζηνός.
Κατά την ελληνική κατοχή της πόλης το 1921, η τότε ελληνική διοίκηση άλλαξε το όνομα σε Κεσσίνη από το προηγούμενο όνομά της που ήταν Ρούσκιοϊ, με το οποίο και αναφέρεται σε παλιούς χάρτες. Πριν το 1920 η Κεσσάνη ήταν έδρα καϊμακάμη και υπάγονταν διοικητικά στο νομό της Καλλίπολης. Επί ελληνικής κατοχής αποτελούσε έδρα υποδιοίκησης υπό τη δικαιοδοσία της οποίας περιλαμβάνονταν 55 χωριά και οικισμοί.
Οι κάτοικοι της Κεσσάνης πριν το 1912 ανέρχονταν σε 10.000 περίπου και καταγίνονταν με τη γεωργία, κτηνοτροφία και το εμπόριο. Μετά την υπογραφή της πρώτης προσφυγικής συνθήκης μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Ελλάδας ξεκίνησε ένας ανθελληνικός διωγμός (1914-1918) σε όλη τη Θράκη με συνέπεια ο ελληνικός πληθυσμός της πόλης να μειωθεί αισθητά. Στην απογραφή του 1920 οι εκεί Έλληνες ήταν μόνο 5.300. Την ίδια εποχή εκκλησιαστικά η Κεσσάνη υπαγόταν στη Μητρόπολη Ηρακλείας και Ραιδεστού, και είχε δύο εκκλησίες, των Τριών Ιεραρχών και του Αγίου Αθανασίου. Στη πόλη διατηρούνταν επίσης δύο πλήρη αρρεναγωγεία και ένα παρθεναγωγείο.
Μετά την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, οι Έλληνες της Κεσσάνης μετανάστευσαν στην Ελλάδα, δημιουργώντας τη Νέα Κεσσάνη, στο Νομό Ξάνθης.
Σήμερα η Κεσσάνη απέχει περίπου 25 χλμ. ανατολικά από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, αποτελεί πρωτεύουσα ομώνυμης επαρχίας του νομού Εντιρνέ και ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 45.000 κατοίκους. Τους καλοκαιρινούς μήνες, ο πληθυσμός σχεδόν διπλασιάζεται. Κύριες ασχολίες των κατοίκων συνεχίζουν να είναι γεωργικές και κτηνοτροφικές, το εμπόριο και ο τουρισμός. Σημειώνεται ότι από την Κεσσάνη διέρχονται όλοι οι Έλληνες τουρίστες που επισκέπτονται την Κωνσταντινούπολη και γενικότερα την Τουρκία.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στην Κεσσάνη υπήρξε μια έξαρση ανοικοδόμησης πολυκατοικιών προκειμένου να καλυφθούν ανάγκες αστυφιλίας από τις γύρω περιοχές.
Ιστορία
Η Κεσσάνη βρίσκεται επί λόφου, πιθανώς επί της αρχαίας τοποθεσίας Κισσήνης του Σουΐδα, ή παρά την αρχαία ελληνική Κισσήνη του Ησυχίου του Αλεξανδρινού. Σε απόσταση μιας ώρας (πεζή) σε ψηλό λόφο σώζονται τα ερείπια της αρχαίου φρουρίου "Παλαιόκαστρο", κατά ντόπια ονομασία που πρόκειται για το Κισσό που μνημονεύει ο Στράβων και ο Κατακουζηνός.
Κατά την ελληνική κατοχή της πόλης το 1921, η τότε ελληνική διοίκηση άλλαξε το όνομα σε Κεσσίνη από το προηγούμενο όνομά της που ήταν Ρούσκιοϊ, με το οποίο και αναφέρεται σε παλιούς χάρτες. Πριν το 1920 η Κεσσάνη ήταν έδρα καϊμακάμη και υπάγονταν διοικητικά στο νομό της Καλλίπολης. Επί ελληνικής κατοχής αποτελούσε έδρα υποδιοίκησης υπό τη δικαιοδοσία της οποίας περιλαμβάνονταν 55 χωριά και οικισμοί.
Οι κάτοικοι της Κεσσάνης πριν το 1912 ανέρχονταν σε 10.000 περίπου και καταγίνονταν με τη γεωργία, κτηνοτροφία και το εμπόριο. Μετά την υπογραφή της πρώτης προσφυγικής συνθήκης μεταξύ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Ελλάδας ξεκίνησε ένας ανθελληνικός διωγμός (1914-1918) σε όλη τη Θράκη με συνέπεια ο ελληνικός πληθυσμός της πόλης να μειωθεί αισθητά. Στην απογραφή του 1920 οι εκεί Έλληνες ήταν μόνο 5.300. Την ίδια εποχή εκκλησιαστικά η Κεσσάνη υπαγόταν στη Μητρόπολη Ηρακλείας και Ραιδεστού, και είχε δύο εκκλησίες, των Τριών Ιεραρχών και του Αγίου Αθανασίου. Στη πόλη διατηρούνταν επίσης δύο πλήρη αρρεναγωγεία και ένα παρθεναγωγείο.
Μετά την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923, οι Έλληνες της Κεσσάνης μετανάστευσαν στην Ελλάδα, δημιουργώντας τη Νέα Κεσσάνη, στο Νομό Ξάνθης.
Περιοχή Κεσσάνης
Ονόματα Προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Κοινότητα Σαπών. (Σεπτέμβριος 1923).
Τα ονόματα που υπάρχουν πιο κάτω, προέρχονται από την πρώτη έκδοση του Εκλογικού Καταλόγου, που συντάχτηκε στο Πρωτοδικείο Ροδόπης. Ο συγκεκριμένος κατάλογος ήταν προσωρινός. Η αναθεώρησή του γινόταν ανά 6μηνο, επειδή συνεχίζονταν ή μεταβάλλονταν οι προσφυγικές ροές. Αυτός ο εκλογικός προσφυγικός κατάλογος είναι ο πρώτος που συντάχθηκε για τις Σάπες, το Σεπτέμβρη του 1923. Ευχαριστώ τη Βίκη Φίλιου, η οποία μου έστειλε το πολύτιμο υλικό και τις πληροφορίες. Πηγή των παραπάνω στοιχείων είναι τα Γενικά Αρχεία του Κράτους της Ροδόπης.
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ - ΠΑΤΕΡΑΣ - ΗΛΙΚΙΑ
Θαλασσινού Κώστας, Πέγιου, - 35
Δορμούσης Δήμος Αποστόλου – 38
Δαρμούζης Χριστόδουλος Αποστόλου – 43
Δαλασίδης Κων/νος, Πεγίου – 35
Δορμούζ Δήμος, Αποστόλου – 38
Δορμούζ Χριστόδουλος, Α. – 43
Δελπούλης Σωτήριος, Ιωάννου – 50
Βεργίδης Πολυχρ. - , - 60
Κυζελής Εμμανουήλ, Φωτείου, - 30
Καρατσούλης Παναγ., Αργυρίου, - 68
Κυριάκου Πολυχρόνης, - , - 60
Καραμπρής Απόστολος, Αντωνίου, - 37
Καδόλιος Χριστόδουλος, Ευαγγέλου, - 58
Καδόλιος Ευάγγελος, Χριστοδούλου, - 21
Μπουμποτίδης Ηλίας, Ιωάννου, - 26
Μαλλές Βασίλειος, …… , - 27 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μαλλές Χρήστος, …… , - 25 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μαλλές Απόστολος, ….. , - 33 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μαλλές Αλέξανδρος, ….. , - 35 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μπουμπουκίδης Ιωάννης, Γρηγορίου, - 70
Μπουμποτίδης Γρηγόριος, Ιωάννου, - 28
Τσαβδάρης Απόστολος, Ευαγγέλου, - 55
Χασουμέρης Ευάγγελος, Δημητρίου, - 60
Χασουμέρης Δημήτριος, Ευαγγέλου, - 22
Χαραμπούρας Απόστ. Αντωνίου, - 37
Ονόματα Προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Κοινότητα Σαπών. (Σεπτέμβριος 1923).
Τα ονόματα που υπάρχουν πιο κάτω, προέρχονται από την πρώτη έκδοση του Εκλογικού Καταλόγου, που συντάχτηκε στο Πρωτοδικείο Ροδόπης. Ο συγκεκριμένος κατάλογος ήταν προσωρινός. Η αναθεώρησή του γινόταν ανά 6μηνο, επειδή συνεχίζονταν ή μεταβάλλονταν οι προσφυγικές ροές. Αυτός ο εκλογικός προσφυγικός κατάλογος είναι ο πρώτος που συντάχθηκε για τις Σάπες, το Σεπτέμβρη του 1923. Ευχαριστώ τη Βίκη Φίλιου, η οποία μου έστειλε το πολύτιμο υλικό και τις πληροφορίες. Πηγή των παραπάνω στοιχείων είναι τα Γενικά Αρχεία του Κράτους της Ροδόπης.
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ - ΠΑΤΕΡΑΣ - ΗΛΙΚΙΑ
Θαλασσινού Κώστας, Πέγιου, - 35
Δορμούσης Δήμος Αποστόλου – 38
Δαρμούζης Χριστόδουλος Αποστόλου – 43
Δαλασίδης Κων/νος, Πεγίου – 35
Δορμούζ Δήμος, Αποστόλου – 38
Δορμούζ Χριστόδουλος, Α. – 43
Δελπούλης Σωτήριος, Ιωάννου – 50
Βεργίδης Πολυχρ. - , - 60
Κυζελής Εμμανουήλ, Φωτείου, - 30
Καρατσούλης Παναγ., Αργυρίου, - 68
Κυριάκου Πολυχρόνης, - , - 60
Καραμπρής Απόστολος, Αντωνίου, - 37
Καδόλιος Χριστόδουλος, Ευαγγέλου, - 58
Καδόλιος Ευάγγελος, Χριστοδούλου, - 21
Μπουμποτίδης Ηλίας, Ιωάννου, - 26
Μαλλές Βασίλειος, …… , - 27 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μαλλές Χρήστος, …… , - 25 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μαλλές Απόστολος, ….. , - 33 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μαλλές Αλέξανδρος, ….. , - 35 – Βαρνίτσα Κεσσάνης
Μπουμπουκίδης Ιωάννης, Γρηγορίου, - 70
Μπουμποτίδης Γρηγόριος, Ιωάννου, - 28
Τσαβδάρης Απόστολος, Ευαγγέλου, - 55
Χασουμέρης Ευάγγελος, Δημητρίου, - 60
Χασουμέρης Δημήτριος, Ευαγγέλου, - 22
Χαραμπούρας Απόστ. Αντωνίου, - 37