Δεκέμβριος 2020

Πιστεύω ότι με την προσθήκη του Δημητρίου Πάππου, που εμείς τον θυμόμαστε ως Τάκη, καλύπτω ένα σημαντικό κενό στις βιογραφίες της σελίδας μου. Ήταν και είναι ένα από τα πρόσωπα του τόπου μας, που ο βίος του και το όνομά του τίμησε τη γενέτειρά του. Αξίζει λοιπόν όλοι μας και οι πιο ηλικιωμένοι και οι νεότεροι να γνωρίσουν ποιος ήταν ο Δημήτρης Πάππος του Στέργιου. Ευχαριστώ τη Μαρούσσα Πάππου, την κόρη του, για τη συνεργασία της...  

 (Η σελίδα είναι υπό διαμόρφωση. Θα προστεθεί αξιόλογο φωτογραφικό υλικό και ό,τι νεότερη πληροφορία υπάρξει...)

 Γεννήθηκε στις Σάπες στις 10 Οκτωβρίου 1939. Αποφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείο  και το Γυμνάσιο Σαπών. Από τα μαθητικά του χρόνια είχε ιδιαίτερη αγάπη στα αθλήματα. Συμμετείχε στην τοπική ομάδα ποδοσφαίρου, στην ομάδα στίβου, αλλά ήταν και λάτρης της περιπέτειας. Δεν έχανε ευκαιρία να δοκιμάζει τα όριά του.   Στα 15 του, λόγω του ατίθασου του χαρακτήρα του, ο πατέρας του αποφασίζει να τον στείλει στο στρατό. Φοίτησε στη σχολή υπαξιωματικών του ελληνικού στρατού το 1954. Οι δυνάμεις καταδρομών ήταν η φυσική επιλογή του αφού λάτρευε τη περιπέτεια και τα σπορ.

   Στο σκι μυήθηκε το 1956 και εκπαιδεύτηκε στο ιστορικό ΚΕΧ (Κέντρο Εκπαιδεύσεως Χιονοδρόμων) που τότε προπονούνταν στο Βέρμιο. Αργότερα μετονομάστηκε σε ΚΕΟΑΧ και μεταφέρθηκε στον Όλυμπο. Στο βουνό των Θεών παρέμεινε και εκπαίδευε καταδρομείς ενώ παράλληλα προπονούνταν για 19 και πλέον χρόνια. Η καλή φυσική του κατάσταση και τα γερά του ποδοσφαιρικά πόδια τον βοήθησαν να κερδίσει το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του αλπικού σκι το 1959 Από εκείνη τη χρονιά και έως το 1972 οπότε και αποσύρθηκε από την αγωνιστική δράση δύσκολα έχανε αγώνα εντός ελληνικού εδάφους, ( 11 χρόνια πρωταθλητής Ελλάδος) ενώ είχε και πολλές συμμετοχές στο εξωτερικό.

Σημαντικότερες συμμετοχές

1964, στους Ολυμπιακούς αγώνες Ίννσμπρουκ.

1966, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πορτίγιο.

1968, στους Ολυμπιακούς αγώνες Γκρενόμπλ.

  Tο 1972 είχε προκριθεί για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του Σαπόρο αλλά παραχώρησε τη θέση του σε έναν άλλο πιο νέο αθλητή, γιατί θεώρησε ότι είχε χρέος να κάνει πίσω στη νέα γενιά.

Το 1976 έγινε πρόταση από τον ΕΟΤ για τη συμμετοχή του στη κατασκευή του μεγαλύτερου χιονοδρομικού κέντρου στην Ελλάδα, τον ΧΚ Παρνασσού. Υπήρξε υπεύθυνος χιονοδρομιών του ΧΚΠ από τη γένεσή του, [1978 έως 1985], αλλά και διευθύνων σύμβουλος του ίδιου ΧΚΠ. [2003 – 2005].

Από το 2006 έως και το 2014 υπήρξε διευθυντής στο Χιονοδρομικό Κέντρο Γεροντόβραχος.

Ίδρυσε τη σχολή σκι "Πάππος – Μπαλντούμης" με τον συναθλητή του, συνάδελφό του στους καταδρομείς, αλλά και καλύτερο του φίλο Τηλέμαχο το 1977 , και έθεσε τις βάσεις για το μετέπειτα επάγγελμα του εκπαιδευτή σκι στην Ελλάδα.

  Παντρεύτηκε το 1967, τη Ρεγκίνα Καραβίδα με μακρινή καταγωγή από τη Νάξο.

  Τα παιδιά του, ο Στέργιος [γεν. 1972] πρώτιστα και η Μαρούσσα [γεν. 1978] επίσης,  συνέχισαν τη σπουδαία κληρονομιά που τους άφησε. Ο Στέργιος έχει συμμετάσχει 2 φορές σε Ολυμπιακούς αγώνες ως αθλητής, [1992 κ 1998] και άλλες 2 φορές ως προπονητής της Ολυμπιακής ομάδας [2014 κ 2018]. Διετέλεσε προπονητής της εθνικής ομάδας για αρκετά χρόνια και θεωρείται ο πλέον επιτυχημένος Έλληνας προπονητής του σκι. Η Μαρούσσα συμμετείχε σε Ολυμπιακούς αγώνες το 1998 διατηρώντας την παράδοση και είναι προπονήτρια. Έχει σπουδάσει επίσης αθλητική δημοσιογραφία. 

Ο Δημήτρης Πάππος, έφυγε από τη ζωή στις  1 Μαρτίου 2014 και έκανε σκι έως και 20 μέρες πριν από το θάνατό του!

Το 1983 βραβεύτηκε από την ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ για τον ηρωισμό που επέδειξε με κίνδυνο της ζωής του, κατά τη διάσωση Βέλγου τουρίστα, οποίος έπεσε σε βαθιά χαράδρα. Στον Παρνασσό είχε κάνει πολλές διασώσεις αλλά η συγκεκριμένη είχε μεγάλη επικινδυνότητα.  Ο  Δημήτριος Πάππος δεν ήταν μόνο καλός αθλητής και καλός κομάντο ήταν βασικά άνθρωπος που έβαζε το καθήκον πάνω από όλα για αυτό και άφησε ιστορία από όπου πέρασε. Στο στρατό, στην Ομοσπονδία χιονοδρομίας, αλλά και στον Παρνασσό που εκτός από διευθυντής χιονοδρομικού και μετέπειτα επιχειρηματίας ήταν και είναι ήρωας και υπόδειγμα για τη αυταπάρνηση που έδειχνε σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Για τους Έλληνες χιονοδρόμους ήταν μέγας δάσκαλος και παράδειγμα προς μίμηση.  Είχε διδάξει χιλιάδες εκπαιδευόμενους  σ' έναν τομέα που είχε κυριολεκτικά αφοσιωθεί «ψυχί τε και σώματι!»  Αυτό το ήθος και η αυταπάρνηση ήταν η κληρονομιά που άφησε στους απογόνους του.

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ

 Πατέρας του ήταν ο Στέργιος και μητέρα του η Ανίτσα το γένος Κεσετζή  από τα Πορόια των Σερρών  και τη Βίγα της Μ. Ασίας αντίστοιχα.

Οι πληροφορίες για την οικογένεια ξεκινούν από την εποχή του Μακεδονικού Αγώνα. Τόπος καταγωγής τα Πορόια του Ν. Σερρών.

 Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού με ελληνικές καταβολές ήταν απόγονοι Βλάχων. Πιο συγκεκριμένα, η ιστορία αναφέρει ότι ομάδες οικογενειών κατατρεγμένων, από τη Μοσχόπολη, τα Γιάννενα, το Αργυρόκαστρο, τα Τρίκαλα, τα χωριά του Ολύμπου, της Πίνδου και του Γράμμου, όπως το Μέτσοβο, η Σαμαρίνα και η Αβδέλλα, ήταν οι πρώτοι μετανάστες που αποτέλεσαν τους πυρήνες του πληθυσμού του χωριού στις αρχές του 19ου αιώνα. Κατά το Μακεδονικό Αγώνα, οι κάτοικοι συμμετείχαν στις προσπάθειες για την επικράτηση του ελληνικού στοιχείου στον τόπο.

  Ένας από αυτούς ήταν και ο Νικόλαος Πάππος, παππούς του Δημήτρη. Συμμετείχε ενεργά στο Μακεδονικό αγώνα Λέγεται ότι στις μυστικές αυτές επιχειρήσεις εναντίον των Βουλγάρων Κομιτατζήδων ήταν γνωστός ως "καπετάν Σκοτείδας". Στο χωριό ζούσαν τα έξι παιδιά του, όμως κατά την περίοδο της Βουλγαρικής Κατοχής το 1913 σκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη για να γλιτώσουν την οργή των Βουλγάρων! Μετά από λίγα χρόνια ακολούθησε ο μεγάλος ξεριζωμός του Ελληνισμού της Μ. Ασίας και της Ανατ. Θράκης. Χιλιάδες οικογένειες Ελλήνων μετακινούνταν από το ένα σημείο στο άλλο.

  Ένα από τα παιδιά του ο Στέργιος Πάππος (1910-1996 - 86) βρέθηκε εγκατεστημένος στις Σάπες όπου υπηρέτησε στις τάξεις της Χωροφυλακής μέχρι την περίοδο που απολύθηκαν, όταν το 1946 η Χωροφυλακή έπαψε να αποτελεί οργανικό τμήμα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και μετατάχθηκε στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Τα επόμενα χρόνια, πάντα με τη συμπαράσταση της συζύγου του εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας και συγκεκριμένα είχε Μαγειρείο- Εστιατόριο.

   Στις Σάπες παντρεύτηκε τη Άννα Κεσετζή, (1915-1995 - 80) γνωστή στον τόπο μας ως Ανίτσα, από τη Βίγα της Μ.Ασίας. (Υπάρχει φωτογραφία της ίδιας με τη μητέρα της Βασιλική και την αδερφή της Ελισάβετ  Αγγελίδου, σύζυγο του Λεωνίδα Αγγελίδη, που ήταν κι αυτός πρόσφυγας από την Ανατ. Ρωμυλία).

  Ο Στέργιος Πάππος απέκτησε με τη γυναίκα του Ανίτσα 4 παιδιά. Το Νικόλαο (1937),  Δημήτριο (1939) τη Μαρία (1946) και τη Βασιλική (1949).

 

Ο Γεώργιος Πάππος ή Παππάς (1912-2010 - 98), αδερφός του Στέργιου, το 2^ο από τα 6 γνωστά παιδιά του Νικόλαου. Άλλαξε το επίθετο τότε για λόγους ασφαλείας από τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες!  Από πληροφορίες μου το Γεώργιο Παππά, τον επηρέασε να έρθει στις Σάπες ο αδερφός του Στέργιος! Ήταν ράφτης στο επάγγελμα.

  Παντρεύτηκε τη Μαρία [1922-1987] Τρουπιώτη. Απέκτησαν τρία παιδιά. Τη Σουλτάνα (Νίτσα), τη Ζαφειρούλα (Ρούλα) και το Νικόλαο [1951-2019]-Ξάνθη.

 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

 

Η παρουσίαση του φωτογραφικού υλικού αρχίζει με αυτή τη φωτογραφία που είναι και η αρχαιότερη που διαθέτω και προέρχεται από το αρχείο του Σταύρου Αγγελίδη, με την οικογένεια του οποίου υπάρχει μια συγγενική σχέση. Συγκεκριμένα η γιαγιά Βασιλική Κεσετζή, από τη Βίγα της Μικράς Ασίας,  είναι η μητέρα των δυο γυναικών. Αριστερά η Ελισάβετ και δεξιά η Άννα (Ανίτσα). Η Ελισάβετ σύζυγος του εικονιζόμενου Λεωνίδα Αγγελίδη και η Άννα, μετέπειτα σύζυγος του Στέργιου Πάππου. Τα μικρά είναι η Ευδοκία (δεξιά) και αριστερά ο Σταύρος Αγγελίδης, ο οποίος μου παραχώρησε τη φωτογραφία...

Από από το αρχείο του Σταύρου Αγγελίδη (με την καιθάρα). Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1953 έξω από το ΠΑΛΛΑΔΙΟ. Αριστερά με το καλάθι ο Στέργιος Πάππος, που εκείνη την εποχή ήταν αυτός που λειτουργούσε τη γνωστή αίθουσα ως ταβέρνα και αίθουσα χοροεσπερίδων.  Εδώ σε μια εύθυμη στιγμή με κάποιους αθίγγανους, οι οποίοι συνήθιζαν τις παραμονές της Πρωτοχρονιάς να περιφέρονται τα καταστήματα της αγοράς και να δίνουν ένα χαρούμενο τόνο στη γιορταστικη ατμόσφαιρα της ημέρας, με τον ανάλογο μποναμά! 

1954: Στο παλιό κτίριο του Γυμνασίου Σαπών. Όμορφη φωτογραφία εποχής! Είναι οι μαθητές του Γυμνασίου Σαπών, που αποτελούν την ομάδα βόλεϊ του σχολείου.  Οι μαθητές είναι οι: Δημήτριος Πάπος, Ηλίας Αντωνιάδης, Κώστας Βραδέλης, Γιώργος Ψαθάς, Πάνος Δημητριάδης και Μιχάλης Εμμανουηλίδης. (αρχείο: Κ.Βραδέλης-δημοσιεύτηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΨΗ").

1954: Ελπίδα Σαπών-ΑΕΚ Κομοτηνής. Συνάντηση των δύο ομάδων για 2η φορά μέσα στην ίδια χρονιά με διαφορετικές εμφανίσεις. Φαίνεται τότε να ήταν κάτι το συνηθισμένο να φωτογραφίζονται παίκτες και παράγοντες των αντιπάλων ομάδων μαζί και μάλιστα να υπάρχει εναλλαγή παικτών στη σειρά. Δυστυχώς δεν γνωρίζω το αποτέλεσμα του αγώνα, ο οποίος όπως πάντα παιζόταν στο παλιό γήπεδο, όπου σήμερα υπάρχει εδώ το Κέντρο Υγείας Σαπών και απέναντι το δημοτικό σχολείο. Από τα πρόσωπα της φωτογραφίας αναγνωρίστηκαν οι: Νίκος Καπέτσης (παράγοντας), Παράσχος Ταμουρίδης,Κώστας Βραδέλης, Δημήτρης Πάπος (ο 9ος των ορθίων από αριστερά), Γιώργος Πολυχρονιάδης (τερματοφύλακας), Καλαϊτζίδης Μιχάλης, Πάνος Δημητριάδης, Ηλίας Γιαννόπουλος, Γιάννης Πέτρογλου, Αλέκος Κιρκινέζης (καθιστός με πολιτικά), Παπάζογλου Κώστας (Πρόεδρος της Ελπίδας). Η φωτογραφία ανήκει στο αρχείο του Κώστα Βραδέλη και δημοσιεύτηκε στην Ελεύθερη Άποψη.

Οι χιονισμένες πλαγιές του Ολύμπου ήταν για πολλά χρόνια ο τόπος που ζούσε ο Δημήτρης Πάππος, ως υπαξ/κός των Καταδρομών και αθλητής χιονοδρόμος. Αγαπούσε τον αθλητισμό όλα τα χρόνια της ζωής του με τρόπο ενεργό και με πολλές ιδιότητες...

Στους χιονοδρομικούς αγώνες του Λιβάνου το 1963. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι στο Λίβανο από το 1946 υπάρχουν από τις πλέον οργανωμένες χιονοδρομικές πίστες στον κόσμο!

Απονομή κυπέλου από την Α.Μ. Βασιλέα των Ελλήνων Κωνσταντίνο...

Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Χιλής, το 1965.

Απονομή Κυπέλων στο Σέλι από το Δοικητή καταδρομών Αγαμέμνονα Γκράτσιο, τον οποίο γνώρισα το 1973, ως Στρατηγό, διοικητή της 12ης Μεραρχίας στην Αλεξ/πολη. Εξαιρετικός αξιωματικός. 

Ο Δημήτρης Πάππος ήταν ο σημαιοφόρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Όμάδας στους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες το 1964 στο Ινσμπρουγκ (Αυστρία)  και το 1968 στη Γκρενόμπλ (Γαλλία). 

Μια όμορφη φωτογραφία του Δημήτρη Πάππου. Εξάλλου ήταν και ωραίο παλλικάρι! Στα σαράντα του ανέλαβε ως υπεύθυνος του χιονοδρομικού κέντρου Παρνασσού.  Ήταν κάτι που αγαπούσε από τα νεανικά του χρόνια και το έκανε με αγάπη και συνέπεια.  (Αρχείο: Μαρούσα Πάππου). 

ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΠΡΟΣΤΕΘΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ...