ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Οι χρωματισμένες φωτογραφίες είναι επεξεργασμένες ψηφιακά από εμένα

Στη Συκορράχη έζησε η οικογένεια που δημιούργησε η Θεοδώρα, η μεγαλύτερη κόρη του Γιώργου και της Μαρίας Γιαννοπούλου με τον Παντελή Κεσκεσιάδη.  Έκαναν τρία παιδιά, τον Κυριάκο, τη Σοφία και τον Στέλιο. Την οικογενειακή φωτογραφία κοσμεί και ο Σταύρος, αδερφός της Θεοδώρας. 

Στη Συκορράχη γύρω στα 1949 με '50. Μια όμορφη επιχρωματισμένη φωτογραφία με πρωταγωνιστές, κάτω τον μικρό Κυριάκο, τη μητέρα του Θεοδώρα Κεσκεσιάδη-Γιαννοπούλου και επάνω η Κούλα Λυκίδου με το μικρό γιο της Δημήτρη!

Άλλη μια όμορφη φωτογραφία από τη Συκορράχη. Στο κέντρο κάθεται η Θεοδώρα. Δεν γνωρίζω τα υπόλοιπα πρόσωπα, αλλά όταν θα έχω πληροφορίες θα τις μεταφέρω εδώ... 

Παρέα συχωριανών στη Συκορράχη...

Πάσχα 1952 στις Σάπες. Πριν από 70 χρόνια. Όλα τα μαγαζιά κλειστά με τις γαλανόλευκες αναρτημένες στους ιστούς! Στον κεντρικό δρόμο συναντιούνται οι δυο φίλοι συμπατριώτες, ο Στέργιος Γιαννόπουλος και ο Δημήτρης Κεχαγιάς και τσουγκρίζουν τα κόκκινα αυγά.   Ακριβώς ένα χρόνο μετά, το Μάιο του 1953. ο Στέργιος φεύγει για τον πόλεμο της Κορέας. Λίγες ημέρες αργότερα, μετά από μια κόλαση φωτιάς από τους σφοδρούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς ο Στέργιος μαζί με όλη την ομάδα των πολυβολητών χάνεται  για πάντα, πιστός στον όρκο του καθήκοντος!

 Στα αρχεία του ΓΕΣ αναφέρεται ότι ο Στέργιος Γιαννόπουλος, του Γεωργίου, εκ Κασσιτερών Ροδόπης, σκοτώθηκε στις 3/2/51! Η καταγραφή είναι λάθος! Ο Στέργιος Γιαννόπουλος επιστρατεύτηκε για να μεταβεί στην Κορέα το Μάιο του 1953. Ο λόγος ήταν ότι είχε την ειδικότητα του χειριστή Πυροβόλου. Λέγεται ότι υπήρχαν 9 στρατιώτες με αυτήν την ειδικότητα κι έγινε κλήρωση ανάμεσά τους. Η μοιρά φάνηκε σκληρή μαζί του, αφού ήταν αυτός που κληρώθηκε. Έλαβε άδεια όλίγων ημερών και ήρθε να δει την οικογένειά του και τους φίλους του. Μιλούσε τότε για ένα προαίσθημα που είχε. Ότι δεν θα επιστρέψει από την Κορέα!
  Το Μάιο του 1953 ταξίδεψε με πολεμικό πλοίο στην Κορέα, (υπάρχει και σχετική φωτογραφία). Αμέσως εντάχθηκε στην ελληνική δύναμη και έλαβε μέρος στις σκληρές μάχες με την ειδικότητα του πυρβολητή. Όπως έγραψα και σε άλλο σημείο, η μοίρα κάποτε παίζει σκληρά παιχνίδια για κάποιους ανθρώπους. Ένα μήνα μετά την ένταξή του στην ελληνική δύναμη του ΕΚΣΕ και συγκεκριμένα στο ύψωμα "Χάρι" τον Ιούνιο του 1953, στην τελευταία μάχη που δόθηκε, μετά από σφοδρό αεροπορικό βομβαρδισμό, ο Στέργιος, μαζί με όλη την ομάδα της συστοιχίας Πυροβολικού είχε τραγικό τέλος. Από την οικογένεια εικάζεται ότι οι βομβαρδισμοί έγιναν από την αμερικανική αεροπορία μετά από λάθος εκτίμηση της τοποθεσίας. Κάτι τέτοιο βέβαια, δεν αναφέρεται από τις επίσημες στρατιωτικές πηγές!

Σάπες, λίγο πριν από το 1960!  Τα τρία από τα αδέλφια στην αυλή του σπιτιού τους με χαρούμενη διάθεση. Ο Σταύρος, παίζει με ένα μικρό σκυλάκι και πιο πίσω ο Ηλίας παρακολουθεί γελαστός στο φακό της φωτ. μηχανής!  Στην είσοδο του σπιτού η Φρόσω μιλά με κάποιο άλλο πρόσωπο...  Η αυλή που βλέπουμε είναι ακριβώς στη θέση που σήμερα υπάρχουν τα γραφεία των ΕΛΤΑ Σαπών!

Σάπες: Στο περίπτερο του Σπαθιάδη. Εμείς λέγαμε του Μπιλμπίλη. Υπολογίζω τη χρονολογία γύρω στα 1965... Μεγάλη πολυτέλεια να έχει κάποιος μοτοσικλέτα, αν και δεν ξέρω τίνος είναι!  Μπροστά, γονατιστός ο Σταύρος και πίσω του ο Γιώργος Πολυχρονιάδης. Κάποια εποχή βρέθηκαν οι δυο τους μετανάστες στη Γερμανία για εργασία. Ο τρίτος της παρέας ο Μιχάλης Χατζόπουλος, από τον Έβρενο. Έζησε στις Σάπες ως μαθητής του Γυμνασίου Σαπών και μερικά χρόνια αργότερα υπάλληλος στο Δημόσιο Ταμείο Σαπών...

Στην Αθήνα. Η Φρόσω, (το μικρότερο παιδί του Γιώργου και τη Μαρίας Γιαννοπούλου), 3η από αριστερά στην πίσω σειρά των ορθίων παντρεύτηκε το Γιάννη Νεστορίδη (με το πουκάμισο δεξιά).  Δίπλα της ο κουνιάδος της Ανδροκλής. Μπροστά στη Φρόσω ο πατέρας του Κώστα Νεστορίδη, του μεγάλου ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Δίπλα του ο αδερφός του  Κώστα και δεξιά η μητέρα του.  Η Φρόσω απέκτησε δυο παιδιά , την Άννα και τη Δέσποινα.

 Γύρω στα 1960. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην Πόλη κι έχει τη δική της ιστορία!   Ήταν εκείνη την εποχή που ξεκίνησαν οι νέοι διωγμοί του Ελληνισμού της Πόλης. Συστηματικά οι τουρκικές αρχές με διάφορους τρόπους εκφοβισμού, ανάγκαζαν τους Έλληνες να εγκαταλείψουν τα υπάρχοντά τους. Εκεί γύρω στα 1963 με '64, ο μεγάλος γιος της οικογένειας Στυλιανίδη Σπύρος, [στη φωτογραφία ο νεαρός δεξιά], έπρεπε να παρουσιαστεί στον τουρκικό στρατό. Έφυγε όμως στην Αθήνα και αμέσως μετά ήρθε όλη η οικογένεια για μόνιμη διαβίωση στην Ελλάδα.  Δραματικές ιστορίες χιλιάδων Ελλήνων για μια ακόμη φορά!  Ας επιστρέψουμε στη φωτογραφία. Εκείνη την εποχή επισκέφθηκε την Πόλη και τους συγγενείς της η Φρόσω Γιαννοπούλου. Την αδερφή της Βασιλική, κόρη της Ειρήνης της πρώτης γυναίκας του Γιώργου Γιαννόπουλου.  Ο κύριος είναι ο Δημήτρης Στυλιανίδης, πατέρας των τριών παιδιών από αριστερά η Ελένη (Λίτσα), η μικρή Ειρήνη (Ρένα) και το αγόρι ο Σπύρος (Ρούλης).  Λείπει από τη φωτογραφία η μητέρα Βασιλική. Ίσως είναι και η φωτογράφος!   

Σάπες γύρω στα 1960: Ο Ηλίας παρέα με το φίλο του Τάκη Σταυρίδη, περπατούν στο χωμάτινο δρόμο που σήμερα είναι η οδός Τσιτσώνη. Είναι ακριβώς μπροστά στα γραφεία της ¨Ελεύθερης Άποψης" . Τα κτίσματα που φαίνονται πίσω δεν υπάρχουν. Υπάρχει η κατοικία του Πολυχρόνη Πολυχρονιάδη. Όμως σώζεται ακόμη σήμερα το διώροφο κτίσμα που φαίνεται στο βάθος, ιδιοκτησίας σήμερα Γιώργου Κηπουρού, απέναντι από την πρώην Αγροτική Τράπεζα (Τράπεζα Πειραιώς σήμερα).

Στο Δενδράκι κάποια Πρωτομαγιά. Εδώ μεταφερόμαστε μερικά χρόνια αργότερα. Ο Ηλίας ανεβασμένος στην οροφή του φορτηγού που ανήκει στον Τάκη Σταυρίδη (στο καπό δεξιά). Αριστερά του ο Φάνης Φωτακάκης και κάτω (χωρίς να είμαι απολύτως βέβαιος) ο Κώστας Μπεκιαρίδης. Οι τέσσερις φίλοι, αφού "έπιασαν" το Μάη φωτογραφίζονται.   

Σάπες: γύρω στα 1960, όπου ο βαρύς χειμώνας δεν απέτρεψε την παρέα  των φίλων να φτιάξουν ένα χιονάνθρωπο και να φωτογραφηθούν με τις χιονόμπαλες στα χέρια έτοιμοι για χιονοπόλεμο. Εκτός από τον Ηλία αναγνωρίζω το Θωμά Πέτρογλου, που μετά από μερικά χρόνια έφυγε για την Αθήνα, όπου κι έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του. Τα άλλα πρόσωπα δεν τα αναγνωρίζω.

Σάπες στον κεντρικό δρόμο πριν το 1960. Αυτές τις φανέλες τις φορούσε η ομάδα της Ελπίδας στα μέσα της δεκαετίας του '50. (1954-55). Ο Ηλίας σε νεαρή ηλικία μαζί με μερικούς ακόμη παίκτες της Ελπίδας Σαπών (υπάρχουν και τα αρχικά Ε.Σ. στα παντελονάκι του Ηλία).  Δεν έχω διευκρινήσει το σκοπό της μετακίνησής τους, αλλά υποθετω πως κάτι σαν έρανος μοιάζει ή τα κάλαντα Πρωτοχρονιάς!    O ψηλός πρέπει να λέγεται Χουσεΐν, δεξιά του ο Ιορδάνης Χρυσοστομίδης, ξέδερφος του Ηλία, πίσω του ο Ψαθάς Γιώργος, στη μέση πίσω ο Γιάννης Πέτρογλου και ο δίπλα του ο Παράσχος Ταμουρίδης.   Πίσω ξεχωρίζει το γωνιακό διώροφο σπίτι και μαγαζί του Παπαδημητρίου και προπολεμικά του Αδαμίδη Μάρκου. Μπροστά το περίπτερο του Τσοφίδη Παναγιώτη. Στην άκρη της φωτογραφίας δεξιά είναι το ψιλικατζίδικο του Σαδήκ Μπερμπέρ, που ακόμη υπάρχει κλειστό, δίπλα στου Γιάννη Αγγελίδη.

Σάπες μετά το 1957 στο νέο δημοτικό πάρκο. Ο Ηλίας με την παρέα του εξασκούνται στο αγώνισμα της πάλης! Ο τρίτος της παρέας χρονομετρά  τη διάρκεια της τελικής πτώσης. Δεν αναγνωρίζω τα άλλα δυο πρόσωπα.

Σάπες γύρω στα 1960. Ο Σταύρος υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία κι έρχεται με άδεια στον τόπο του. Αν σας κάνει εντύπωση γιατί φοράει στολή, πρέπει να μάθετε ότι οι στρατιώτες ακόμη και στις άδειες ήταν υποχρεωμένοι να φορούν τη στρατιωτική τους αμφίεση. Δεξιά του ο φίλος του Άγγελος Τζανίδης και από την άλλη ο συμπαίκτης του στην Ελπίδα Χαντζή Χουσεΐν.

Γύρω στα 1964 στο Δημοτικό Γήπεδο των Σαπών: Ηλίας Γιαννόπουλος και Κυριάκος Κεσκεσιάδης. Θείος και ανεψιός συμπαίκτες στην Ελπίδα Σαπών. Λίγο πριν αρχίσει ένας από τους Κυριακάτικους αγώνες της ομάδας. Κι οι δυο ήταν από τα ταλέντα της ομάδας που αγαπούσαν το ποδόσφαιρο, αφιερώνοντας πολλές ώρες της ημέρας τους στη μπάλα, τη θεά του ποδοσφαίρου! Ο Κυριάκος είναι αυτός που μου εμπιστεύτηκε τον πλούτο των φωτογραφιών, που σας παρουσιάζω σ' αυτές τις σελίδες.

Σάπες, γύρω στα 1964... στο δημοτικό γήπεδο σε  μια από τις λίγες φωτογραφίες γενικά, να φωτογραφίζονται μαζί οι δυο αντίπαλες ομάδες! Επάνω η Ελπίδα και κάτω ο Ερμής  Πίσω από τη φωτογραφία έγραφε: "Εδώ είμαστε βγαλμένοι προτού αρχίσει το ματς Ελπίδα-Ερμή, που έληξε 3-2 υπέρ του Ερμή. Οι βαθμοί όμως είναι της Ελπίδας, διότι χρησιμοποίησε ξένους παίκτες!"... Από τους παίκτες της ομάδας μας αναγνώρισα:  (κάποιος στρατιώτης, Νίκος Τσιαντούκας,παράγοντας, Π.Δημητριάδης, Θ.Τζανίδης, Σ.Δημόπουλος, Κ. Κεσκεσιάδης, Γ.Αλεξίου, Μ.Πετρόπουλος, Χρυσόστομος Καραϊσερίδης, Λ.Μαρουφίδης, Στ.Τζανίδης, Λ.Σταυρίδης (παράγοντας). (Δίπλα στον Κυριάκο Κεσκεσιάδη ο φίλος του Γιώργος Καζανιάδης). 

 Γυρίστε στην προηγούμενη σελίδα [κλικ]