Σάπες 1936: Μοναδικής αξίας φωτογραφία. Είναι η 2η που έχω στο αρχείο μου, όπου φαίνεται το πρώτο ηρώο των Σαπών. Αυτό καταστράφηκε μέσα σε μια νύχτα από το βουλγαρικό κατοχικό στρατό το 1941. Στη φωτογραφία ο μικρός Παναγιώτης Κιρκινέζης προσκοπάκι.  Δε γνωρίζω αν η στολή που φοράει είναι προσκοπική ή της Ε.Ο.Ν.  Ακριβώς εκείνη τη χρονιά, το 1936, ο Ιωάννης Μεταξάς (πρωθυπουργός), διέταξε τη διάλυση του προσκοπισμού και την ίδρυση της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας. Σ' αυτήν εντάχτηκαν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, οι νέες και οι νέοι με διάφορες δραστηριότητες. Διαλύθηκε λίγους μήνες μετά το θάνατό του, το 1940. Παρατηρείστε την εκκλησία, είναι μόλις 4-5 ετών!!! Ο κεντρικός τρούλος είναι από μολύβι! (Αρχείο Γαλήνης Κιρκινέζη).

Στη παραλία της Αγίας Παρασκευής. Και κάπου εδώ πρέπει να μπαίνει στη ζωή του Παναγιώτη η Γαλήνη Μπομποτά, η σύντροφος της ζωής του.   Αν και οι εποχές ήταν δύσκολες, μετά από μια σκληρή κατοχή κι έναν ακόμη σκληρότερο εμφύλιο. Οι νέοι προσπαθούν να καλύψουν τα χαμένα χρόνια. Οι βόλτες στις κοντινές παραλίες ήταν από τις λίγες διασκεδάσεις τα πρώτα εκείνα χρόνια. Στη φωτογραφία είναι ο Παναγιώτης Κιρκινέζης, ο Κώστας Μπακιρτζής, η Γαλήνη, ο Γιώργος και η Αθηνά Μπακιρτζή και ο Κώστας Ζαμπογιάννης. (Αρχείο Γαλήνης Κιρκινέζη).

Σάπες, μετά το 1955. Στην ταβέρνα του Σάββα Κοζίδη (εκεί που σήμερα βρίσκεται το λογιστικό γραφείο του Θ. Ζαμπογιάννη). Κάποιο κυριακάτικο βραδινό η παρέα απολαμβάνει τους νόστιμους μεζέδες του Σάββα, που και ο ίδιος είναι στην παρέα. Δίπλα του ο Χαρ. Σεραφειμίδης. Όρθιος ο Κώστας Ζαμπογιάννης, ο πατέρα του Θανάση, που προανέφερα. Ο Γιώργος και η αδερφή του Αθηνά Μπακιρτζή, η Γαλήνη και ο Παναγ. Κιρκινέζης. Σε άλλη παρεά δεξιά φαίνεται και ο μπαρμπαθόδωρος Τσιάκος.  Προσέξτε και το κρεμασμένο μεγάφωνο με την επιγραφή "ΡΑΔΙΟ ΚΩΔΩΝ".

Σάπες την ίδια εποχή. Όμορφη φωτογραφία από το νεαρό ζευγάρι! Ο Παν. Κιρκινέζης με τη Γαλήνη αντιμετωπίζουν το φωτογραφικό φακό με ένα τρυφερό χαμόγελο σε μια κυριακάτικη βόλτα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το φόντο της φωτογραφίας. Δεξιά φαίνεται η ανατολική είσοδος στο προαύλειο της δημαρχίας. Πίσω τους ακριβώς φαίνεται ένα μέρος από το οικόπεδο της οικογένειας Κιρκινέζη. Αριστερά θυμάμαι το μαγαζάκι με τα παράθυρα που ήταν ξυλουργείο του Γιανναρίδη Θεόδωρου. Δίπλα στο βάθος φαίνεται και το περίπτερο του Θεοδόση Σπαθιάδη, του Μπιλμπίλη.

Σάπες 1959:  Όμορφη και εντυπωσιακή φωτογραφία της εποχής. Ο συμπαθής γαϊδαράκος σέρνει το αμάξι, φορτωμένο με ασβέστη από το εμπορικό του Παναγιώτη Κιρκινέζη για κάποιο πελάτη. Τη μεταφορά εκτελούν ο Δημητράκης Μαλλίδης με το μικρότερο φίλο του Γιάννη, καβάλα στο γάιδαρο. Φαντάζομαι ότι αναγνωρίσατε το μέρος. Αριστερά του Γιάννη ήταν τότε ο φούρνος του Γρ. θεμελή.  

Σάπες, γύρω στα 1960.  Στον κεντρικό δρόμο μετά από κάποια παρέλαση. Εκείνη την εποχή ο Παναγιώτης Κιρκινέζης ήταν μέλος του δημοτικού συμβουλίου και με την ιδιότητα αυτή συμμετείχε στις διάφορες τοπικές εκδηλώσεις. Το εθιμοτυπικό του δήμου προέβλεπε δεξίωση στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημοτικού μεγάρου. Μετά από μια τέτοια δεξίωση ο Παναγιώτης, η Ευτέρπη και η Γαλήνη ανηφορίζουν τον κεντρικό δρόμο. Πίσω τους διακρίνονται άλλοι πολίτες, που μετά την παρέλαση συνήθιζαν να κατεβαίνουν στο δρόμο του πάρκου για μια βόλτα ή για ένα καφεδάκι στα κοντινά καφενεδάκια. Η Ευτέρπη, ήταν η σύζυγος του Γεωργίου Παπαδόπουλου, επίσης δημοτικού συμβούλου. Ο ίδιος παλιότερα διετέλεσε και Πρόεδρος της Κοινότητας Σαπών, πριν το 1950.  (Αρχείο Γαλήνης Κιρκινέζη).

Αν και η ημερομηνία της φωτογραφίας έγραφε 1 Μαΐου 1965, υποθέτω ότι πρόκειται για πασχαλινή εκδήλωση του στρατού. Πιο συγκεκριμένα του ΤΕΑ Σαπών, με διοικητή τότε τον Πέτρο Κονδυλάκη. Ήταν έθιμο εκείνη την εποχή, ο λαός να συμμετέχει στις εκδηλώσεις του στρατού. Το Πάσχα σούβλιζαν αρνιά και οι προσκαλεσμένοι, αλλά και ο απλός λαός διασκέδαζε με τους στρατιώτες. Στη φωτογραφία αναγνωρίζω τους: Γιώργο Παπαδόπουλο, αντιδήμαρχο, το μικρό Γιάννη και τον πατέρα του Παν. Κιρκινέζη, το δάσκαλο Κώστα Κρυστάλλη, το διοικητή Πέτρο Κονδυλάκη και την κόρη του Στέλλα, τη Γαλήνη Κιρκινέζη, τον Πέτρο Κελέση, Σταύρο Σμυρνόπουλο και το δάσκαλο Κώστα Καρυπίδη με το μικρό του γιο, ίσως το Γιάννη, αν δεν κάνω λάθος.

Από την επέτειο της 25ης Μαρτίου, το 1963. Ο μικρός Γιάννης ντυμένος τσολιαδάκι με τον πατέρα του Παναγιώτη. Ήταν οι εποχές που ακόμη οι οικογένειες έντυναν τα παιδιά τους "τσολιαδάκια και Αμαλίες", συμμετέχοντας έτσι στο εορταστικό κλίμα των ημερών. Σε αντίθεση με το σήμερα που όλα θέλουν κάποιοι να τα καταργήσουν. Η προσοχή μου έπεσε και στην πατόζα που υπάρχει πίσω. Ήταν του Δημ. Καραμουσαλίδη. Όπως φαίνεται της λείπουν και οι ρόδες. Περιμένει μάλλον την αποσυναρμολόγησή της και την πώληση για παλιοσίδερα. Ο ερχομός των θεριζοαλωνιστικών μηχανών έφερε μια μεγάλη εξέλιξη στις γεωργικές εργασίες. Επόμενο ήταν οι πατόζες να περάσουν στην απραξία...(αρχείο Γαλήνης Κιρκινέζη).

Από τις Γυμναστικές επιδείξεις του σχολείου μάλλον στα 1969, στο παλιό δημοτικό γήπεδο. Ήταν από τις τελευταίες παρόμοιες εκδηλώσεις των σχολείων σ' αυτό το χώρο. Ήδη κατασκευαζόταν το νέο "Εθνικό Στάδιο" κι εκεί θα μεταφερόταν πλέον οι γυμναστικές επιδείξεις και άλλες αθλητικές εκδηλώσεις.  Από τα παιδιά αναγνωρίζω τους: Γιάννη Κιρκινέζη του Αλέκου, Βούλα Καραμουσαλίδου, Σταύρο Τραμπίδη και Ευαγγελία Κιρκινέζη. (αρχείο Γαλήνης Κιρκινέζη)

Ιούνιος 1985: Τα δυο "ιερά τέρατα" του θρακιώτικου τραγουδιού στις Σάπες! Ο Χρόνης Αηδονίδης και ο Καριοφύλης Δοϊτσίδης, σε μια αναμνηστικά φωτογραφία πριν από 30 περίπου χρόνια στο προαύλιο του δημοτικού μεγάρου.  Απο ό,τι διαβάζω στις δυο αφίσες, την εκδήλωση οργάνωσε η ΝΕΛΕ Ροδόπης. Τραγούδησαν και η Λαμπριάνα με τη Θεοπούλα Δοϊτσίδου, που δεν είναι στη φωτογραφία αυτή. Από τα άλλα πρόσωπα αναγνωρίζω τους: Παρασκευά Βεζυρίδη, Νίκο Τζανίδη, Παναγιώτη Κιρκινέζη, Δημήτρη Βαΐδη, Παναγιώτη Ευκαρπίδη με τη μικρή Κούλα στην αγκαλιά του. (αρχείο Γαλήνης Κιρκινέζη).

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΙΡΚΙΝΕΖΗΣ 

ΑΛΕΚΟΣ ΚΙΡΚΙΝΕΖΗΣ

Πάτερ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΙΡΚΙΝΕΖΗΣ

ΗΛΙΑΣ ΚΑΙ ΓΑΛΗΝΗ ΜΠΟΜΠΟΤΑ