Για την περίοδο αυτή, δηλαδή από το 1976 μέχρι το 2002, ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος για να μιλήσει είναι ο Τάσος Σταυρίδης, που ήταν η ψυχή και η καρδιά του καρναβαλιού. Η οργάνωσή του πλέον ξεφεύγει σιγά σιγά από μια απλή ιδιωτική πρωτοβουλία και οργανώνεται περισσότερο με την παρέμβαση Συλλόγων και του Δήμου Σαπών. Ο Τάσος Σταυρίδης εκθέτει παρακάτω τις εμπειρίες του για όλα αυτά τα χρόνια.

Μέρος 1 

 "Το 1976, τρείς Σαπαίοι, ο Τάσος Σταυρίδης, ο Παναγιώτης Αντωνιάδης και ο Λάκης Σταυρίδης, αποφασίσαμε, έτσι για πλάκα, να κάνουμε ένα άρμα για τις αποκριές ώστε να προσελκύσουμε τον κόσμο να κατέβει στην κεντρική πλατεία. Βρήκαμε ένα εγκαταλειμμένο χώρο (στο παλιό κτήριο της ΔΕΗ), το κάναμε εργαστήριο και αρχίσαμε αμέσως την κατασκευή. Στην αρχή ήμασταν τρεις, σε λίγο χρόνο γίναμε τέσσερις, πέντε, έξι και στο τέλος επτά: Ο Τάκης Φώτογλου, ο Γιώργος Τσακίρης ο Χρήστος Παπατσαρούχας και ο Μπάμπης Κυμπαρίδης.

   Και αυτό ήταν η αρχή, αφού η ομάδα αργότερα άρχισε να μεγαλώνει συνεχώς. Το μεγαλύτερο από όλα τα προβλήματά μας ήταν το πως θα βρούμε τα υλικά. Αποφασίσαμε να στείλουμε το Γιώργο Τσακίρη και τον Χρήστο Παπατσαρούχα στα καταστήματα της αγοράς των Σαπών να μαζέψουν χρήματα για τα υλικά. Η ανταπόκριση των επαγγελματιών ήταν μεγάλη. Το πρώτο άρμα που θέλαμε να κατασκευάσουμε ήταν μια έμπνευση μου: Ένας κλόουν (παλιάτσος), να κάνει ακροβατικά αναποδογυρισμένος και στηριγμένος σε ένα δάχτυλο πάνω σ' ένα βαρέλι που θα περιστρεφόταν στον άξονά του. Επειδή οι εισπράξεις για τα υλικά ήταν αρκετές, αναγκαστήκαμε να κάνουμε όσα περισσότερα άρματα μπορούσαμε. 'Ετσι κατασκευάσαμε πολλά άρματα, και τότε πρωτοφωνάξαμε το σύνθημά μας "ζήτω η τρέλα των επτά".

  Αυτό θα είναι πλέον το όνομα μας. Οι 7 τρελοί. Η παρέλαση έγινε την Καθαρά Δευτέρα, διότι εκείνη την ημέρα ήταν το έθιμο με τα καρναβάλια και τα μουντζουρώματα. Όμως λόγω της Καθαρής Δευτέρας, μας σύνεστησε ο Δεσπότης, το καρναβάλι να γίνεται την Κυριακή και έτσι το συναποφασίσαμε. Τα αρχικά άρματα ήταν: Ο Διόνυσος (στην έναρξη της παρέλασης), ο Κλόουν, ο Ντόναλντ και τα 3 ανιψάκια του, οι Μοσχαροκεφαλοφαγάδες, οι Κυνηγοί των Σαπών, η Εφορία με τον κροκόδειλο, κ.α. Η παρέλαση είχε τεράστια επιτυχία και ο κόσμος κατενθουσιάστηκε που έβλεπε για πρώτη φορά τέτοιο θέαμα και τόσο μεγάλη συμμετοχή.

   Μετά από την επιτυχία αυτή, ο τότε Δήμαρχος Σαπών Κρυστάλλης Δήμος, αποφάσισε να ιδρύσει το Μορφωτικό Σύλλογο και να αναλάβει υπεύθυνα όλη την διοργάνωση. Απ' όλη την προσπάθεια αυτή κανείς από τους 7 δεν αξίωνε χρηματική αμοιβή. Με την πάροδο του χρόνου όμως, οι αρχικοί επτά, άρχισαν σιγά-σιγά να εγκαταλείπουν τη δράση τους, όπου στο τέλος έμεινα μόνος. 'Ετσι ο Μορφωτικός Σύλλογος μου ανέθεσε την όλη κατασκευή και παρουσίαση των αρμάτων, με υλικά του Δήμου. ... (συνεχίζεται)

(...συνέχεια του 2ου μέρους στην επόμενη σελίδα...)

1976. Καρναβάλι στις Σάπες. Οι 3 από τους 7 "τρελούς" που ξεκίνησαν το πρώτο άρμα. Τ. Σταυρίδης, Π.Αντωνιάδης και Τ.Φώτογλου.

1976. Καρναβάλι Σαπών. Mια από τις πολλές παρέες καρναβαλιστών από την παρέλαση εκείνης της χρονιάς. [φωτογ. Τάσου Σταυρίδη].

1976. Καρναβάλι στις Σάπες. Tα άρματα ήταν εμπνευσμένα από την πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα της εποχής. Οι γυναίκες στο στρατό ήταν ένα από αυτά. [φωτογ. Τάσου Σταυρίδη]

1978. Καρναβάλι στις Σάπες. Ένα άρμα εμπνευσμένο από την τοπική θρακική παράδοση. Ένας οργανοπαίχτης με τη γκάιντα. [φωτογ. του Τάσου Σταυρίδη]

1979: Kαρναβάλι Σαπών. Η συμμετοχή των γυναικών ήταν ευθόρμητη και ενθουσιώδης. Στη φωτογραφία είναι η Νίτσα Αντωνιάδου, η Λαφίνα Δημητριάδου και η Παναγιώτα Ψωμιάδου, που μου έδωσε τη φωτογραφία.

Συνέχεια στην επόμενη σελίδα