Σάπες 12 / 6 / 1951.  Στο παλιό πάρκο των Σαπών. Ήταν ίσως ο τελευταίος χρόνος που λειτουργούσε ο παλιός δημοτικός κήπος στο χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το Γυμνάσιο. Όπως έγραψα και σε άλλο σημείο τον κήπο αυτό τον πρόσεχε ο Κιμπάρης και τον χαίρονταν οι νέοι και νέες των Σαπών.  Για μια βόλτα ήρθε και η παρέα φίλων του Παναγιώτη Ευσταθόπουλου (ο 3ος από αριστερά). Αναγνωρίζω τους: Μιχάλη Κενανίδη Χαράλαμπο Μαλλίδη, Κώστα Παπαδόπουλο και κάτω Παναγιώτη Τραμπίδη.

Σάπες 1951: Φωτογραφία της ίδιας εποχής όπου οι φίλοι διασκεδάζουν παίζοντας το γάιδαρο και μάλιστα για  μεγαλύτερη πειστικότητα ο φίλος του Δημήτρης, που υποδύεται το γάιδαρο, φοράει και το σχετικό σαμάρι, πάνω στο οποίο κάθεται ο Παναγιώτης Ευσταθόπουλος.. Τα γκέμια κρατάει ο τρίτος της παρέας, του οποίου προς το παρόν δε γνωρίζω το όνομά του!

1951, πάλι στο ίδιο δημοτικό κήπο με τους φίλους του. 

1960  καλοκαίρι στην παραλία του Ντεμίρ Αλή. Σε άλλο σημείο έχω γράψει για την περιοχή αυτή, η οποία φιλοξενούσε για λίγες ή περισσότερες ημέρες τις οικογένειες πολλών Σαπαίων για τα καλοκαιρινά θαλασσινά τους μπάνια. Υπήρχαν όμως και αρκετές εκατοντάδες συμπολιτών μας οι οποίοι ερχόταν για μια ημέρα, συνήθως τα Σαββατοκύριακα για να χαρούν τη δροσιά της θαλασσας. Στη φωτογραφία ποζάρουν οι μητέρες με τα παιδιά τους πάνω στη βάρκα. Η Γεωργία Τζανίδου με την κόρη της Χρυσάνθη, η Πατρούλα Τζανίδου με τα παιδιά τους Γιαννούλα και Τάκη. Η φίλη Μπαρμπαράκου Ελένη και κάτω ο Νίκος Ευσταθόπουλος.

Από τη φωτογραφία αυτή αναγνωρίζω μόνο την Καλλιόπη Ουρεϊλίδου και αργότερα Πορτοκάλογλου. Είναι η 3η από αριστερά. Στο πίσω μέρος υπάρχει η αφιέρωση: "Χαρισμένη στην αξέχαστη Αξαδερφούλα μαζί με τις μαθήτριες". Όταν έχω περισσότερες πληροφορίες θα τις προσθέσω.

Σάπες γύρω στα 1968-69: Μια μεγάλη παρέα Σαπαίων φορτωμένοι στο επαγγελματικό φορτηγάκι του Παναγιώτη Αντωνιάδη, έτοιμοι για να πάνε στις αποκριάτικες εκδηλώσεις του Δήμου. Κάποιοι μουτζουρωμένοι και όλοι χαρούμενοι φωτογραφίζονται σε μια αναμνηστική στάση. Αριστερά όρθιος ο Παν. Αντωνιάδης, επάνω στο αυτοκίνητο οι: Γιώργος Κηπουρός, Παρασκευάς Βεζυρίδης, Αντ. Κυμπαρίδης, Φώτης Φώτογλου, Παναγ. Ευσταθόπουλος, Δημ. Στέργιογλου, Σάββας Καβαζίδης και Χρήστος Γρηγοριάδης.

Πρωτομαγιά 1975: Μεγάλη παρέα με πολλές οικογένειες και τα παιδιά τους.  Για τη φωτογραφία αυτή παραθέτω το κείμενο που μου έστειλε ο Δημήτρης Σταυρίδης, ο οποίος είναι το παιδί, που είναι τρίτος από τους όρθιους από δεξιά (δίπλα στον Παναγ. Ευσταθόπουλο). 

Ναι είναι πρωτομαγιά του 1975 στα Μεταλλεία, αμέσως μετά την εισβολή στην Κύπρο! Έβαλα ονόματα στις αδελφές μου Σοφία και Σταυρούλα, στους συμμαθητές μου Βαγγέλη Ρούφο και Ελένη Σκαμνού και στον Γιάννη Ράπτη πρώην ταμία της Εθνικής τράπεζας. Θυμάμαι φτάσαμε εκεί από πολύ νωρίς, από τις έξι! Αμέσως πολλοί αρχίσανε και τρέχανε με ένα τσεκούρι στο χέρι, άλλος μικρό, άλλος μεγάλο για ξερά δένδρα και κλαδιά, λες και ήτανε συνεννοημένοι… είχαμε δύο μεγάλα αρνιά να ψήσουμε βλέπεις… πολύ κόπο τους γλύτωσε θυμάμαι ένα τεράστιο κουφάρι δένδρου, περίπου στη μέση του ξέφωτου που αράξαμε, αρκετά ξερό για να καεί, κούφιο γεμάτο μυρμήγκια και τέτοια… και με διάμετρο μισό μέτρο και παραπάνω… γύρω στο ένα μέτρο όσο το σκέφτομαι. Αυτό έγινε και η βάση της φωτιάς, οπότε μαζί με τα άλλα ξύλα κάνανε δύο εστίες γερές. Από τις έξι και μισή μέχρι τις δέκα καίγανε, γίνανε κάρβουνα, άλλες τέσσερις ώρες για τα ψησίματα μαζί με τα κοκορέτσια και τα υπόλοιπα και με ένα χλωρό κλαδί καρφωμένο ανάμεσα στη σούβλα και στον ψήστη… όλοι περάσαμε απ’ τη σούβλα, τα αγόρια δηλαδή περισσότερο, οι γυναίκες κόβανε ντομάτες και τα υπόλοιπα. Κάποτε ήταν έτοιμο και το τραπέζι! Εννοείται τα αρνιά γδάρθηκαν και ξεκοιλιάστηκαν επί τόπου, κρεμασμένα στο δένδρο… Σε αυτό το δένδρο μετά, το καλό δηλαδή, έγινε και μία κούνια με κάτι σκοινιά-πλεξούδες, από κατσικότριχες ήτανε. Σε κάποια στιγμή μάλιστα κόπηκε το ένα και ο τυχερός… κουτρουβαλιάστηκε κατευθείαν… Επίσημος ψήστης και επιστάτης ήταν ο Ρούφος, αυτός που είχε το φούρνο, γι’ αυτό και τα ‘ψηνε τέσσερις ώρες χωρίς να τα κάψει. Στην αρχή δηλαδή η φωτιά ήταν ενάμισι μέτρο δίπλα από το αρνί! όχι από κάτω, μετά σιγά σιγά την έφερνε κοντύτερα, μετά από κάτω με το αρνί ψηλά και στο τέλος το κατέβασε πιο κάτω ενώ η ταχύτητα είχα αυξηθεί… μεγάλη υπόθεση μιλάμε. Το καλύτερο όμως ήταν το άλλο, το διάβασμα του κόκκαλου του αρνιού από το μπούτι του! Αυτός, ο Ρούφος, ο αρχηγός δηλαδή της όλης υπόθεσης όπως μου φαινότανε, μετά το σκασμό όλων μας από το πολύ φαΐ, άρχισε να διαβάζει το κόκκαλο: «Βλέπω την Τουρκία εδώ δίπλα στην Κύπρο… αλλά να… την βλέπω σιγά σιγά να απομακρύνεται, φεύγει η Τουρκία παιδιά φεύγει, σε λίγους μήνες θα είναι ελεύθερη η Κύπρος…» αμάν Παναγία μου, ακούστηκε από ‘δω και από κει, μερικοί συγκινήθηκαν. Είναι μερικά πράγματα, που τα θυμάσαι και λες, χθες ήτανε; (Δημήτρης Σταυρίδης).

Σάπες 1980: Στο καφενείο του Παναγιώτη στη γωνία των οδών Μπακάλμπαση και Παπαδήμα (προς το Δημοτικό Σχολείο). Το 1980, υπήρχαν ακόμη σε αφθονία τα συμπαθητικά γαϊδουράκια και όπως πάντα υπομονετικά και υπάκουα ακολουθούσαν τα αφεντικά τους όπου κι αν τα οδηγούσαν. Γι αυτό μη σας φανεί παράξενο που βλέπετε το γαϊδαράκι μέσα στο καφενείο του Παναγιώτη. Δεν πήγε για καφέ, αλλά προφανώς ο Κυριάκος Τζιερτζής, που είναι ο ιδιοκτήτης του το πήγε εκεί για να φωτογραφηθούν και να γελάσουν. Πιθανόν να είναι και απόγευμα Πρωτομαγιάς, γιατί βλέπω τον Κυριάκο να κρατά ένα μάτσο με λουλούδια. Τα άλλα πρόσωπα που φαίνονται στο βάθος είναι οι: Κολάκης Χρήστος, Πετμεζάς Αλέκος, Χαράλαμπος Μαλλίδης και ο Φώτης Φωτακάκης.

Καθαρή Δευτέρα, γύρω στα 1965. Μπροστά στο ΠΑΛΛΑΔΙΟ, που είναι γεμάτο από εκατοντάδες ανθρώπων. Μουτζουρωμένοι, άλλοι ντυμένοι, άλλοι όχι, όλοι γλεντούν. Ένας από την παρέα και ο Κώστας Ευσταθόπουλος τσουγκρίζει το ποτήρι του με φίλους, όπως οι: Θωίδης, Μιχάλης, Δημόπουλος, Γιουφτσιάδης. Στους όρθιους αναγνωρίζω τους: Κώστα Κρυστάλλη, Αντώνη Παπαδόπουλο και Φελλά.

Aρκετά νεότερη φωτογραφία από το ίδιο καφενείο. Μεγάλη η παρέα γύρω από τα τραπέζια. Μέτρησα περίπου 25 φιάλες μπύρες, αρκετά μουκάλια ούζο και  μερικές ρετσίνες. Όλα αυτά μαζί βοήθησαν στη δημιουργία εύθυμου κλίματος. Η διασκέδαση των φίλων συνοδεύεται και από μουσικά όργανα! Λύρα παίζει ο Γιώργος Δημόπουλος και ακορντεόν ο Θόδωρος Παπαδόπουλος.  Ανάμεσα στην παρέα διακρίνω τους: Τάκη Δημητριάδη, Χριστόδουλο Χαδόλια, Αντώνη Σταυρίδη, Παναγιώτη Ευσταθόπουλο, Γιάννη Κιουπτσή, Βαγγέλη Κολοκοτρώνη, Σιδέρη Υφαντόπουλο, Κώστα Τουφάκη, Χρήστο Καραγιαννίδη και Χαλδογερίδη Γιώργο. 

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΛΙΔΑ